Omdat Ljubljana maar 2,5 uur per trein is van Zagreb, is het mijn favoliete weekenduitstap geworden.
Altijd iets te beleven, even groot als Gent en eventjes vluchten uit de BALKAN naar de EU!
Ik pik altijd wel 1 of ander festival mee. Op straat heb ik altijd wel een leuke ontmoeting.
Ondertussen, als je toch on de road bent met een INTERAIL PASS, kun je maar het beste meepikken.
Wenen bezocht. Indrukken opgedaan, regen gezien en beseft dat Europa prachtige bergen heeft.
Vertoef al een weekje in het buurland Slovenie, meer bepaald in Ljubljana! Moest 'noodgedwongen' het Kroatische vasteland verlaten, na het vervallen van mijn toeristen VISA van 4 maanden... Mijn VOLUNTEERVISA zou op elk ogenblik klaarliggen in de Kroatische Ambassade in Ljublana (de dichtstbijzijnde Kroatische Ambassade in Europese Unie). Vrijdag kreeg ik het bericht van de Kroatische politie dat mijn aanvraag (4 maanden geleden) was goedgekeurd! Jammergenoeg konden ze me in de kroatische ambassage van Ljubljana het visa niet overhandigen, en moet ik terug naar BRUSSEL om het te gaan halen! Ja, echt absurd is dat. Die Kroaten, ik krijg er de kriebels van... Nu ja, geen drama, maar wel veel geld mee gemoeid natuurlijk.
Een leuk straattheaterfestival gehad in Ljubljana hier dit weekend, ANA DESETNICA( www.anadesetnica.org ) en leuke mensen ontmoet!
Momenteel werk ik nu in Ljubljana in de partnerorganisatie van mijn organisatie in Zagreb VCZ ( www.vcz.hr/ ). Ze zijn beiden een 'branch of SCI (Service Civil International)'.
Jammer, foto's kan ik nog altijd niet op het net zetten. Maar om jullie een idee te geven: Blije marie, met een gebronzeerd gezicht, nog altijd een froe froe, een blauwe bril en een smile! Geniet van de zon (maar smeer op tijd de schouders in...)
Momenteel zit ik in GVOZD, een klein dorpje (onder Zagreb) met de grens met Bosnie, waar ik een kamp begeleid voor 7 internationale vrijwilligers. We wonen in een primitief huisje en organiseren workshops voor kinderen, en ondersteunen de lokale gemeenschap met schilderen en renoverende activiteiten. Hier leven kroatische en servische kinderen samen, in een omgeving waar 70 procent van de inwoners hier ouder zijn dan 60. Thuis hebben ze niet zoveel mogelijkheden, dus we zijn met hen elke dag in een centrum hier dat een living voor hen creeert. De oorlog heeft hier veel bloed vergoten...en dat eist zijn tol... Vluchtelingen kwamen zich hier nestelen, en mensen die hier woonden, voor de oorlog kwamen na de oorlog terug. Dat zorgde voor problemen, en nog steeds zijn er hier wrijvingen. Er is veel alcoholgebruik, en ook de kinderen lopen wat verloren hier. SUNCOKRET, wat zonnebloem betekent, is de organisatie die hen tezamenhoud en artistieke workshops organiseert en theaterlessen, ook computerlessen voor ouders en naailessen.
Het is hier WARM. Ik denk zeker 35 graden. Overdag (tussen 12 en 18 uur, is het te warm om buiten te komen (soms is het jammergenoeg wel nodig) Dus binnen organsiseren we spelletjes voor een kleine 25-30 kinderen tussen 6 en 15 jaar.
(sorry, geen foto's voor nu, die volgen in de toekomst)
Dit weekend ben ik terug naar de zee geweest, naar mijn favoriet eiland PASMAN. Echt prachtig, nu sliep in in een primitieve camp, dit is gewoon: houten huisjes naast mekaar met electriek voor licht en niets meer of minder. Ok dus. Er ging een internationaal werkkamp door, het 100ste werkkamp van VCZ, mijn organisatie,sinds ze bestaan. De PRESS kwam, omdat we netten hadden gemaakt die we dan in zee lieten glijden (tot waar de toeristen kunnen zwemmen deze zomer).
Met vrijwilligers van VCZ (volonterski Centar Zagreb)hebben we een infostand gemaakt daar, en dan geef ik uitleg over vrijwilligeren. Hier nog altijd niet zo vanzelfsprekend, natuurlijk, als je uit het communistisch tijdperk komt waar je betaald werd om niets te doen, en je nu werkt voor geen geld... Snap je?
Op zondag waren we een ganse dag op zee met de boot, om naar het nationaal park KORCULA te gaan, dat zijn eigelijk 198 eilanden tezamen die beschermd zijn. Er leven alleen schapen en ezels. geen mensen meer, allez er is toch nergens electiek.
Heel gezellig, prachtige kliffen gezien maar een RODE NEUS voor 2 dagen moet je erbij nemen. de zon op zee voel je niet...
Terug in Zagreb, klamme lucht, (geen lucht eigelijk) en terug aan het werk. Dacht ik, totdat VCZ te horen kreeg dat er weer 4 dagen geen stroom zou zijn, van 10 tot 16 uur, de uren waarop we werken. Ik werk dus nu al 3 dagen van 16 tot 22u. 't is eens iets anders...
Kroatisch is een Slavische taal met ook wat invloeden uit het Engels en Frans! Dit natuurlijk de laatste jaren vooral na de val van het Communisme. Hier wat grappige woorden : kauboji=cowboys, najlonka=nylonkousen,dip=jeep,nafta=benzine, dem=confituur, brbljati=babbelen, disk-dokej=disk-jockey,kviz=quiz,...
Dit zijn de gemakkelijk woorden. Ik bespaar jullie de moeilijke...
Ik ben gaan stappen in de bergen rondom SAMOBOR, dichtbij Zagreb (half, samen met Lidija en Sinisa. Zwaar, echt, till de top van JAPETIC, 892 meter, een klim van meer dan 500 meter gedaan...en ook een kleinere berg van 573 meter, berg Otroc. En ik heb de stempel dat ik daar was! ( op elke top van de berg heb je hier een stempel, je moet wel inkt hebben om dan te drukken...)
Druk bezig met het organiseren van het festival FAKI. Een alternatief festival voor theatrale expressie, aan zijn 11de editie toe. Ik help mee in de productie van het festival.
Het zal plaatsvinden van 20 tot 25 mei, dus over 2 weken!
Meer info (ook in het Engels onder ENG op de website: www.attack.hr/faki )
Juist terug van een kleine 10-daagse op een eiland aan de adriatische zee. Otok Pasman was de plaats waar ik een trainingcourse volgde over 'Leadership on international voluntairy workcamps'. Genieten van de golvende zee, van de verse zeelucht en van de heerlijke zuiderse olijfolie. Met 17 andere mensen uit 6 landen hadden we verschillende sessies rond conflict transformation, intercultural learning, teambuilding en contact with media. Heel leerrijk en zinvolle info voor de verdere toekomst.
In Zagreb is er een heel grote rommelmarkt, elke zondag, ietsje uit het centrum, over de sava-rivier.
Je kan er werkelijk alles vinden. Van onderdeel voor de auto, tot oma-onderbroek en Elvis-sleutelhanger. Van gloednieuw (en mogelijk zwarte markt) tot tweedehands en versleten. Een waar paradijs voor een verzamelaar als mij dus! Jammergenoeg moet ik mezelf in de perken houden, aangezien ik ook alles 2000 km verder moet krijgen in België. Mijn typmashienen-collectie wordt dus eventjes niet uitgebreid...
Hier in Zagreb is het momenteel 22 graden!
De vogeltjes fluiten, de meiklokjes staan in bloei, en de ijskremkraampjes doen het zeer goed!
Het is zalig fietsen hier (vooral niet in het centrum) en ik ben reeds een ervaren fietspad-fietser geworden!
Heb de indruk dat er in België een kleine baby-boom gebeurt, aangezien ik al 2 geboortekaartjes in 1 maand tijd ontvangen heb!
Hou jullie goed daar, de zomer komt zeker!
Sremski Karlovci is een klein en charmant stadje vlak onder de stad NOVI SAD, in het noorden van Servië. Ik was daar!
Ik heb er een week een trainingcourse gevolgd gesponsord door YOUTH IN ACTION, het Jongerenprogramma van de Europese Commisie.
Samen met 25 andere jongeren uit 9 verschillende landen, zaten we samen om te werken rond Youth Exchanges. Hoe een goed subsidiedossier schrijven, hoe intercultural learning aanbrengen, werkmethodes om aan teamwork te doen,... Alles was heel goed georganiseerd. Jammer dat ze in Sremski Karlovci nog nooit van 'vegetariërs' gehoord hadden... Elke dag 3 eieren als ontbijt, as lunch patatten met champignons en geraspte kool, en 's avonds puree met andere geraspte kool. Nice. But, soit, een mens leert wat van intercultural learning!
Mister American President Bush is in town!
Vandenacht sliep hij hier, een kleine 10 km van mijn huis. De meeste straten zijn afgezet vandaag.
Om de 10 meter staat er een security/politieagent.
Gisteren was er een ANTI-BUSH bijeenkomst met kaarsen en een mini sambaband. Ik hoop dat hij vlug weer vertrekt, meneer de president, want hij stuurt mijn dagplanning in de war.
Fietsen in Zagreb is niet zoals fietsen in Gent. Dat konden jullie waarschijnlijk al raden. Een gewone stadsfiets bestaat hier niet. Alleen mountainbikes komen hier voor, aangezien een gewone fiets het hier nog geen dag uithoudt met het wegdek hier. Goed asfalteren hebben ze hier blijkbaar nog niet echt geleerd.Met mijn mountainbike heb ik het trouwens ook maar 1 week heb uitgehouden...Mijn (gelukkig voorband) ging al plat.
In Zagreb heeft een fietser even veel recht als een duif. Dus nog minder recht dan een voetganger! Er zijn geen aparte fietspaden hier, dus: of rijden op de straat (en je leven riskeren), of rijden op het voetpad, en steeds remmen als er een voetganger voorbijkomt, of waar de tram rijdt, en goed uit je doppen kijken.
Een ander positief gevolg: fietsen worden hier niet zo snel gepakt, want je kan er toch niet zoveel mee doen! Iedereen neemt hier de tram, of de auto of gaat tevoet. Een, 'iets ertussen' is dus voor velen zelfs geen optie! Doch voor mij is het hier het meest zelfstandige snelle vervoermiddel, omdat de tram of busverbinding naar mijn huis niet voor de hand ligt. Zagreb is wijdverspreid en heeft het geen metro, dus bisikletski bisikletski!
Momenteel zit ik in GVOZD, een klein dorpje (onder Zagreb) met de grens met Bosnie, waar ik een kamp begeleid voor 7 internationale vrijwilligers. We wonen in een primitief huisje en organiseren workshops voor kinderen, en ondersteunen de lokale gemeenschap met schilderen en renoverende activiteiten. Hier leven kroatische en servische kinderen samen, in een omgeving waar 70 procent van de inwoners hier ouder zijn dan 60. Thuis hebben ze niet zoveel mogelijkheden, dus we zijn met hen elke dag in een centrum hier dat een living voor hen creeert. De oorlog heeft hier veel bloed vergoten...en dat eist zijn tol... Vluchtelingen kwamen zich hier nestelen, en mensen die hier woonden, voor de oorlog kwamen na de oorlog terug. Dat zorgde voor problemen, en nog steeds zijn er hier wrijvingen. Er is veel alcoholgebruik, en ook de kinderen lopen wat verloren hier. SUNCOKRET, wat zonnebloem betekent, is de organisatie die hen tezamenhoud en artistieke workshops organiseert en theaterlessen, ook computerlessen voor ouders en naailessen.
Het is hier WARM. Ik denk zeker 35 graden. Overdag (tussen 12 en 18 uur, is het te warm om buiten te komen (soms is het jammergenoeg wel nodig) Dus binnen organsiseren we spelletjes voor een kleine 25-30 kinderen tussen 6 en 15 jaar.
(sorry, geen foto's voor nu, die volgen in de toekomst)
Juist terug van een kleine 10-daagse op een eiland aan de adriatische zee. Otok Pasman was de plaats waar ik een trainingcourse volgde over 'Leadership on international voluntairy workcamps'. Genieten van de golvende zee, van de verse zeelucht en van de heerlijke zuiderse olijfolie. Met 17 andere mensen uit 6 landen hadden we verschillende sessies rond conflict transformation, intercultural learning, teambuilding en contact with media. Heel leerrijk en zinvolle info voor de verdere toekomst. 
Hier in Zagreb is het momenteel 22 graden!
De vogeltjes fluiten, de meiklokjes staan in bloei, en de ijskremkraampjes doen het zeer goed!
Het is zalig fietsen hier (vooral niet in het centrum) en ik ben reeds een ervaren fietspad-fietser geworden!
Heb de indruk dat er in België een kleine baby-boom gebeurt, aangezien ik al 2 geboortekaartjes in 1 maand tijd ontvangen heb!
Hou jullie goed daar, de zomer komt zeker!
Sremski Karlovci is een klein en charmant stadje vlak onder de stad NOVI SAD, in het noorden van Servië. Ik was daar!
Ik heb er een week een trainingcourse gevolgd gesponsord door YOUTH IN ACTION, het Jongerenprogramma van de Europese Commisie.
Samen met 25 andere jongeren uit 9 verschillende landen, zaten we samen om te werken rond Youth Exchanges. Hoe een goed subsidiedossier schrijven, hoe intercultural learning aanbrengen, werkmethodes om aan teamwork te doen,... Alles was heel goed georganiseerd. Jammer dat ze in Sremski Karlovci nog nooit van 'vegetariërs' gehoord hadden... Elke dag 3 eieren als ontbijt, as lunch patatten met champignons en geraspte kool, en 's avonds puree met andere geraspte kool. Nice. But, soit, een mens leert wat van intercultural learning!
