Momenteel zit ik in GVOZD, een klein dorpje (onder Zagreb) met de grens met Bosnie, waar ik een kamp begeleid voor 7 internationale vrijwilligers. We wonen in een primitief huisje en organiseren workshops voor kinderen, en ondersteunen de lokale gemeenschap met schilderen en renoverende activiteiten. Hier leven kroatische en servische kinderen samen, in een omgeving waar 70 procent van de inwoners hier ouder zijn dan 60. Thuis hebben ze niet zoveel mogelijkheden, dus we zijn met hen elke dag in een centrum hier dat een living voor hen creeert. De oorlog heeft hier veel bloed vergoten...en dat eist zijn tol... Vluchtelingen kwamen zich hier nestelen, en mensen die hier woonden, voor de oorlog kwamen na de oorlog terug. Dat zorgde voor problemen, en nog steeds zijn er hier wrijvingen. Er is veel alcoholgebruik, en ook de kinderen lopen wat verloren hier. SUNCOKRET, wat zonnebloem betekent, is de organisatie die hen tezamenhoud en artistieke workshops organiseert en theaterlessen, ook computerlessen voor ouders en naailessen.
Het is hier WARM. Ik denk zeker 35 graden. Overdag (tussen 12 en 18 uur, is het te warm om buiten te komen (soms is het jammergenoeg wel nodig) Dus binnen organsiseren we spelletjes voor een kleine 25-30 kinderen tussen 6 en 15 jaar.
(sorry, geen foto's voor nu, die volgen in de toekomst)
Dit weekend ben ik terug naar de zee geweest, naar mijn favoriet eiland PASMAN. Echt prachtig, nu sliep in in een primitieve camp, dit is gewoon: houten huisjes naast mekaar met electriek voor licht en niets meer of minder. Ok dus. Er ging een internationaal werkkamp door, het 100ste werkkamp van VCZ, mijn organisatie,sinds ze bestaan. De PRESS kwam, omdat we netten hadden gemaakt die we dan in zee lieten glijden (tot waar de toeristen kunnen zwemmen deze zomer).
Met vrijwilligers van VCZ (volonterski Centar Zagreb)hebben we een infostand gemaakt daar, en dan geef ik uitleg over vrijwilligeren. Hier nog altijd niet zo vanzelfsprekend, natuurlijk, als je uit het communistisch tijdperk komt waar je betaald werd om niets te doen, en je nu werkt voor geen geld... Snap je?
Op zondag waren we een ganse dag op zee met de boot, om naar het nationaal park KORCULA te gaan, dat zijn eigelijk 198 eilanden tezamen die beschermd zijn. Er leven alleen schapen en ezels. geen mensen meer, allez er is toch nergens electiek.
Heel gezellig, prachtige kliffen gezien maar een RODE NEUS voor 2 dagen moet je erbij nemen. de zon op zee voel je niet...
Terug in Zagreb, klamme lucht, (geen lucht eigelijk) en terug aan het werk. Dacht ik, totdat VCZ te horen kreeg dat er weer 4 dagen geen stroom zou zijn, van 10 tot 16 uur, de uren waarop we werken. Ik werk dus nu al 3 dagen van 16 tot 22u. 't is eens iets anders...
Kroatisch is een Slavische taal met ook wat invloeden uit het Engels en Frans! Dit natuurlijk de laatste jaren vooral na de val van het Communisme. Hier wat grappige woorden : kauboji=cowboys, najlonka=nylonkousen,dip=jeep,nafta=benzine, dem=confituur, brbljati=babbelen, disk-dokej=disk-jockey,kviz=quiz,...
Dit zijn de gemakkelijk woorden. Ik bespaar jullie de moeilijke...
Ik ben gaan stappen in de bergen rondom SAMOBOR, dichtbij Zagreb (half, samen met Lidija en Sinisa. Zwaar, echt, till de top van JAPETIC, 892 meter, een klim van meer dan 500 meter gedaan...en ook een kleinere berg van 573 meter, berg Otroc. En ik heb de stempel dat ik daar was! ( op elke top van de berg heb je hier een stempel, je moet wel inkt hebben om dan te drukken...)
Druk bezig met het organiseren van het festival FAKI. Een alternatief festival voor theatrale expressie, aan zijn 11de editie toe. Ik help mee in de productie van het festival.
Het zal plaatsvinden van 20 tot 25 mei, dus over 2 weken!
Meer info (ook in het Engels onder ENG op de website: www.attack.hr/faki )
Juist terug van een kleine 10-daagse op een eiland aan de adriatische zee. Otok Pasman was de plaats waar ik een trainingcourse volgde over 'Leadership on international voluntairy workcamps'. Genieten van de golvende zee, van de verse zeelucht en van de heerlijke zuiderse olijfolie. Met 17 andere mensen uit 6 landen hadden we verschillende sessies rond conflict transformation, intercultural learning, teambuilding en contact with media. Heel leerrijk en zinvolle info voor de verdere toekomst.
In Zagreb is er een heel grote rommelmarkt, elke zondag, ietsje uit het centrum, over de sava-rivier.
Je kan er werkelijk alles vinden. Van onderdeel voor de auto, tot oma-onderbroek en Elvis-sleutelhanger. Van gloednieuw (en mogelijk zwarte markt) tot tweedehands en versleten. Een waar paradijs voor een verzamelaar als mij dus! Jammergenoeg moet ik mezelf in de perken houden, aangezien ik ook alles 2000 km verder moet krijgen in België. Mijn typmashienen-collectie wordt dus eventjes niet uitgebreid...
Hier in Zagreb is het momenteel 22 graden!
De vogeltjes fluiten, de meiklokjes staan in bloei, en de ijskremkraampjes doen het zeer goed!
Het is zalig fietsen hier (vooral niet in het centrum) en ik ben reeds een ervaren fietspad-fietser geworden!
Heb de indruk dat er in België een kleine baby-boom gebeurt, aangezien ik al 2 geboortekaartjes in 1 maand tijd ontvangen heb!
Hou jullie goed daar, de zomer komt zeker!
Sremski Karlovci is een klein en charmant stadje vlak onder de stad NOVI SAD, in het noorden van Servië. Ik was daar!
Ik heb er een week een trainingcourse gevolgd gesponsord door YOUTH IN ACTION, het Jongerenprogramma van de Europese Commisie.
Samen met 25 andere jongeren uit 9 verschillende landen, zaten we samen om te werken rond Youth Exchanges. Hoe een goed subsidiedossier schrijven, hoe intercultural learning aanbrengen, werkmethodes om aan teamwork te doen,... Alles was heel goed georganiseerd. Jammer dat ze in Sremski Karlovci nog nooit van 'vegetariërs' gehoord hadden... Elke dag 3 eieren als ontbijt, as lunch patatten met champignons en geraspte kool, en 's avonds puree met andere geraspte kool. Nice. But, soit, een mens leert wat van intercultural learning!
Mister American President Bush is in town!
Vandenacht sliep hij hier, een kleine 10 km van mijn huis. De meeste straten zijn afgezet vandaag.
Om de 10 meter staat er een security/politieagent.
Gisteren was er een ANTI-BUSH bijeenkomst met kaarsen en een mini sambaband. Ik hoop dat hij vlug weer vertrekt, meneer de president, want hij stuurt mijn dagplanning in de war.
Fietsen in Zagreb is niet zoals fietsen in Gent. Dat konden jullie waarschijnlijk al raden. Een gewone stadsfiets bestaat hier niet. Alleen mountainbikes komen hier voor, aangezien een gewone fiets het hier nog geen dag uithoudt met het wegdek hier. Goed asfalteren hebben ze hier blijkbaar nog niet echt geleerd.Met mijn mountainbike heb ik het trouwens ook maar 1 week heb uitgehouden...Mijn (gelukkig voorband) ging al plat.
In Zagreb heeft een fietser even veel recht als een duif. Dus nog minder recht dan een voetganger! Er zijn geen aparte fietspaden hier, dus: of rijden op de straat (en je leven riskeren), of rijden op het voetpad, en steeds remmen als er een voetganger voorbijkomt, of waar de tram rijdt, en goed uit je doppen kijken.
Een ander positief gevolg: fietsen worden hier niet zo snel gepakt, want je kan er toch niet zoveel mee doen! Iedereen neemt hier de tram, of de auto of gaat tevoet. Een, 'iets ertussen' is dus voor velen zelfs geen optie! Doch voor mij is het hier het meest zelfstandige snelle vervoermiddel, omdat de tram of busverbinding naar mijn huis niet voor de hand ligt. Zagreb is wijdverspreid en heeft het geen metro, dus bisikletski bisikletski!
Aangezien ik de actie NATO GAME OVER niet wou missen (website NATO GAME OVER) ben ik een paar dagen terug in België geweest. Een onvergetelijke 4-daagse in Brussel was het. Op het internationale actiekamp georganiseerd door Vredesactie waren een kleine 100 activisten uit zo'n 17 landen uitgenodigd. Samen plannen om over de draad te geraken en binnen te dringen in het NATO hoofdkwartier in Evere, en nadenken over mogelijke internationale acties rond NATO in de toekomst. Handig was natuurlijk: ik kon alles wat ik voor mijn lange verblijf vergeten was toch nog meenemen! Met 7 kroaten in een mini-van en ikzelf links achteraan hebben we de sneeuwstorm in de terugkeer naar Zagreb overleefd. Hier in Zagreb staan de bloesems te bloeien, ben ik blij iedereen hier op mijn werk bij VCZ terug te zien en kijk ik al uit naar het weekend!
Gisteren heb ik met de kinderen van mijn buurt VOLTINO een kat (mačka) uit de boom proberen te halen. Het was een groot avontuur! En de kat hebben we goed en wel naar de grond kunnen halen. Meer van deze avonturen volgen...
lieve mensen,
Ik zal de komende maanden elke week iets schrijven over de tijd die ik hier beleef in Oost-Europa. Na de trainingcourse rond legislative theatre in Pula, ben ik nu goed en wel in Zagreb beland, met een eigen kamer in een leuk huisje met een leuke medehuisgenoot. Mijn agenda die ik in België zo begeerde, ligt nu ergens waar ik het niet weet. Alles verloopt hier op een tijdschema dat niet overeenstemt met de Gentse tijd. Het is dus eventjes zoeken om op het juiste moment op de juiste trein te springen.
Ondertussen is er ook een andere trein gepasseerd. Onder het motto: beter geen lief dan een half lief, weten jullie waarchijnlijk wel waarover ik het heb. Times are changing dus. No more comments.
Ik zit ook al aan les nummer 9 van de 18 lessen 'How to learn Croatian'.
Soyamelk is hier ongelofelijk duur. Als je het uitrekent: 2 of 3 euro voor 1 liter.
Volgende week zal ik ook een paar dagen terug in België zijn, voor de NATO GAME OVER actie in Brussel.
Hoop dat jullie het allemaal goedstellen.
Met mij gaat alles goed.
Voorlopig nog een beperkt aantal foto's, aangezien mijn memorystick zoekraakte in Pula.
Wordt vervolgd,
Dag beste bezoeker van deze blog,
Om jullie toch wat te laten zien van waar ik nu mee bezig ben, heb ik me laten overtuigen een blog aan te maken.
Op 27 februari 2008 ben ik met de trein vanuit Gent vertrokken naar Zagreb, de hoofdstad van Kroatië. Ik zal hier de komende 6 maanden in de organisatie VCZ betrokken zijn, die een 20-tal zomerprojecten per jaar coördineert over gans Kroatië. Deze projecten werken met internationale vrijwilligers en zijn qua thema zeer uiteenlopend. Van sociale integratie, naar meer culturele projecten en ook bouwprojecten in de natuur.
Voorlopig ben ik nog niet beginnen werken, maar bevind ik me in Pula. Dit is 250 km van Zagreb, meer naar het westen, in het zuiderste puntje van het schiereiland Istrië aan de Adriatische zee. Ik volg hier een 8-daagse Europese 'training-course' rond 'legislative theatre' of hoe theatre een middel kan zijn voor 'social change'.
Met 25 mensen, vanuit Servië, Bosnië, Slovakije, Kroatië, Portugal en Duitsland werken we rond verschillende topics en genieten we van de zon en de zee! De bloesems staan hier al ver in bloei, en het ijsjeskraam is al open...
Ik laat jullie bijtijds weten wanneer ik heimwee heb,
voorlopig nog niet,
maar kaartjes zijn steeds welkom op:
Marie Lambert
BIOKOVSKA 56
10 000 ZAGREB
CROATIA
Momenteel zit ik in GVOZD, een klein dorpje (onder Zagreb) met de grens met Bosnie, waar ik een kamp begeleid voor 7 internationale vrijwilligers. We wonen in een primitief huisje en organiseren workshops voor kinderen, en ondersteunen de lokale gemeenschap met schilderen en renoverende activiteiten. Hier leven kroatische en servische kinderen samen, in een omgeving waar 70 procent van de inwoners hier ouder zijn dan 60. Thuis hebben ze niet zoveel mogelijkheden, dus we zijn met hen elke dag in een centrum hier dat een living voor hen creeert. De oorlog heeft hier veel bloed vergoten...en dat eist zijn tol... Vluchtelingen kwamen zich hier nestelen, en mensen die hier woonden, voor de oorlog kwamen na de oorlog terug. Dat zorgde voor problemen, en nog steeds zijn er hier wrijvingen. Er is veel alcoholgebruik, en ook de kinderen lopen wat verloren hier. SUNCOKRET, wat zonnebloem betekent, is de organisatie die hen tezamenhoud en artistieke workshops organiseert en theaterlessen, ook computerlessen voor ouders en naailessen.
Het is hier WARM. Ik denk zeker 35 graden. Overdag (tussen 12 en 18 uur, is het te warm om buiten te komen (soms is het jammergenoeg wel nodig) Dus binnen organsiseren we spelletjes voor een kleine 25-30 kinderen tussen 6 en 15 jaar.
(sorry, geen foto's voor nu, die volgen in de toekomst)
Juist terug van een kleine 10-daagse op een eiland aan de adriatische zee. Otok Pasman was de plaats waar ik een trainingcourse volgde over 'Leadership on international voluntairy workcamps'. Genieten van de golvende zee, van de verse zeelucht en van de heerlijke zuiderse olijfolie. Met 17 andere mensen uit 6 landen hadden we verschillende sessies rond conflict transformation, intercultural learning, teambuilding en contact with media. Heel leerrijk en zinvolle info voor de verdere toekomst. 
Hier in Zagreb is het momenteel 22 graden!
De vogeltjes fluiten, de meiklokjes staan in bloei, en de ijskremkraampjes doen het zeer goed!
Het is zalig fietsen hier (vooral niet in het centrum) en ik ben reeds een ervaren fietspad-fietser geworden!
Heb de indruk dat er in België een kleine baby-boom gebeurt, aangezien ik al 2 geboortekaartjes in 1 maand tijd ontvangen heb!
Hou jullie goed daar, de zomer komt zeker!
Sremski Karlovci is een klein en charmant stadje vlak onder de stad NOVI SAD, in het noorden van Servië. Ik was daar!
Ik heb er een week een trainingcourse gevolgd gesponsord door YOUTH IN ACTION, het Jongerenprogramma van de Europese Commisie.
Samen met 25 andere jongeren uit 9 verschillende landen, zaten we samen om te werken rond Youth Exchanges. Hoe een goed subsidiedossier schrijven, hoe intercultural learning aanbrengen, werkmethodes om aan teamwork te doen,... Alles was heel goed georganiseerd. Jammer dat ze in Sremski Karlovci nog nooit van 'vegetariërs' gehoord hadden... Elke dag 3 eieren als ontbijt, as lunch patatten met champignons en geraspte kool, en 's avonds puree met andere geraspte kool. Nice. But, soit, een mens leert wat van intercultural learning!
