Voor de laatste maal groeten wij u.

Inderdaad, morgen deze tijd worden de bussen ingeladen. Een mooie tijd is bijna voorbij. Gisterenavond hebben we na het vieren van de verjaardag van Silke een laatste keer genoten van deze schitterende lokatie. Met twee sporthallen, ondergronds verbonden met tunnels, is het niet moeilijk om een geslaagde sportavond te houden. Diegenen hun kaars bijna uit was, mochten zich amuseren in het klaslokaal met enkele gezelsschapsspelen. We lagen er eens op tijd in en dat kan deugd doen.

Vanmorgen met veel moeite uit ons bedje gekropen en de gordijnen opengeschoven en gezien dat een blauwe hemel ons tegemoet lachtte. Perfect skiweer!  Enkele kinderen namen wel een half dagje vrij wegens kwaaltjes die door de vermoeiheid aanvoelden als kwalen. Maar deze namiddag was iedereen terug paraat want er werd een wedstrijd geskied. De Oostenrijkse skischool had een slalom uitgezet met professionele tijdsopname. Het was een gigantisch succes. Naar de tijden en de winnaars moeten we nog enkele uren wachten. Vanavond op de afscheids-pyama-party worden de certifaten uitgedeeld met hun geskiede tijd. Inderdaad, stilaan nadert onze laatste avond. Na het eten moeten de kinderen hun valies al gaan maken.

Het zit erop. Nog 24 uur en een busrit en wat overblijft is een fantastische herinnering. U hebt het misschien door. Dit wordt het laatste bericht dat u kan lezen vanuit dit prachtige dorpje in Oostenrijk.
We missen het nu al: de verschrikkelijke geur van zweetvoeten in de skikelder, de oneindige keuze bij het eten, het bed dat elke morgen wordt opgemaakt, handdoeken die worden opgehangen, het entousiasme van de skimonitoren, kinderen die zweven door de lucht, jongens en meisjes die meer dan hun grenzen hebben verlegd, gezelige avonden met de leerkrachten en monitoren nagenietend over de dag, dit fantastische hotel waar niet iedereen terecht kan, die pakken sneeuw op de daken, dat zonnetje in een donkerblauwe hemel, die stralende en verbrande gezichten van die honderd gelukzakken avn kinderen, ...

Vanavond gaan we er nog eens echt invliegen en zorgen dat deze sneeuwklassen een laatste avond krijgt dat ze verdient. Morgen zal het een drukke dag worden: skien en naar huis terugkeren.

De kinderen zitten aan tafel. Ik ga afsluiten. Nogmaals mijn excuses dat jullie kinderen die warme berichten niet hebben kunnen lezen, maar dat was praktisch echt onmogelijk. 

Voor de  allerlaatste keer groeten wij jullie.
Wij zien elkaar in Huldenberg terug en denk aan het zomeruur!

Jullie kinderen waren en zijn süper!!!!

Dag!