Gelukkige verjaardag. Al dadelijk word ik verrast door Diedrick, onze reisleider.Gans de groep wordt getrakteerd op een inlandse taart die niet door iedereen werd gesmaakt.
Met
de bus maken wij een verkenningstocht door de stad. Vanuit de wijk Miraflores
bezoeken wij het historische stadsdeel met de statige Plaza San Martin, te druk om uit te stappen, en de gezellig drukke Plaza del Armas.Maar het museum met de geschiedenis van de Inca's komt eerst aan de beurt.De rijke cultuur is zichtbaar in zeer vele gouden juwelen. De keramische voorwerpen evolueren van het pro-Inca tijdperk tot nu. Terug op het plein zijn wij getuige van een zeer traditionele processie ter ere van Santa Rosa, de patroonheilige van het nationaal politiecorps dat in
groot ornaat en massaal aanwezig is. Het plein is omgegeven door de belangrijkste
gebouwen van de stad en het land zoals het presidentieel paleis, de mairie, een
of andere club voor de lokale VIPs, de kathedraal van Lima en ernaast het
aartsbisschoppelijk paleis.
Aan de andere kant van het plein twee privégebouwen met
winkels op de benedenverdieping. Een groot deel is geel geverfd. Dit moet de zonneschijn op de gebouwen voorstellen. Doch de zon schijnt hier nooit. Het plein en de gebouwen zijn netjes en recent mooi
gerestaureerd. Ook de plantsoenen zijn piccobello en
zeer groen. Nochtans regent het nooit in Lima, maar de luchtvochtigheid is zeer
groot. Die wordt veroorzaakt door de immer aanwezige mist ten gevolge van de
koude golfstroom.
Wij gaan verder naar de kerk en het klooster gewijd aan de H.
Franciscus van Assisi. De Mis is bezig, de kerk zit echt bomvol. Er wordt
hardop gebeden en gezongen en geklapt uit volle borst. Hier is de Mis duidelijk
een feest. Wij wagen het toch even naar voor in de kerk te wandelen. Elk bankje,
elk stoeltje is bezet. Vooraan staan zelfs mensen recht en dit voor een gewone
zondagsviering. Daarna bezoeken wij de sacristie en de catacomben waar de
botten en schedels van honderden dode Peruanen de vroegere graven opvullen,
heel geometrisch neergelegd ten behoeve van de toeristen.
Vandaar rijden wij verder met de bus. De minder fraaie wijken van deze miljoenenstad, waar
een derde van alle Peruanen werkt en leeft, krijgen wij nauwelijks te zien. Met ongeveer 10.000.000 zijn ze. Het
grootste deel van de bevolking leeft immers langs de kust. Slechts een goede
3.000.000 mensen leven in de Andes en in de jungle van het Amazonegebied. Na de
lunch wandelen wij vanuit ons hotel in de wijk Miraflores tot aan de kust. Wij passeren het
centrale park of Kennedypark, de tennisclub Terrazas en een veel dieper gelegen
weg. Dit is de originele weg die de Spanjaarden vanaf de oceaan landinwaarts bracht en bewaard werd met de deels originele bestrating. Ook nu nog is deze weg een drukke verkeersas. Wij drinken wat in het gloednieuwe centrum Arcomar.
Morgenvroeg vertrekken wij om 4u in de
morgen naar de Ballestas eilanden, de Peruaanse Galapagos, zeg maar. Namiddag
bezoeken wij het natuurgebied Paracas waar wij roze flamingos hopen te zien.
Welkom op deze blog. Het zal mijn verhaal worden van deze unieke reis van meer dan drie weken in Peru en Bolivia. Ik wil niet jullie gids zijn. Het wordt veeleer een persoonlijke getuigenis. Om de interesse wat aan te scherpen toon ik jullie 2 foto's van de iconische site van Machu Pichu, de stad die zo lang verborgen is gebleven voor de Spaanse bezetters en nog eeuwen daarna.
Voor
dag en dauw vertrekken wij op 29 augustus naar de luchthaven van Zaventem. Om 8u vertrek naar Madrid.
Eens daar geland, op zoek naar het satellietgebouw. Met de trein zijn wij er snel.
Dan tijd voor een snack vooraleer wij de grote trip over de Atlantic aanvatten.
De reis duurt lang. Geen oog dicht gedaan. Twee films gezien, wat gelezen, wat
gegeten en mij geërgerd aan de geluiden van het toilet niet ver achter ons. Na
een vlucht van 11u en 21min en ongeveer 10.000km landen wij in Lima. Om halftien 's avonds lokale
tijd kruipen wij in ons bed. Thuis is het dan halfvijf en zijn wij 24u onderweg
geweest.
