Vandaag is een dag waarop men terugblikt en denkt: 'Literatuur kan wreed zijn'. Zoals gezegd heb ik een week geleden 1984 uitgelezen, met vrij neergelaten stemming tot gevolg (en nog steeds huiveringen als ik terugdenk aan de laatste pagina's). Wel, vandaag ben ik beginnen lezen in 'Waiting for the Barbarians' (ja, Frauke, ook jij zal er aan moeten geloven!) en postcolonial literature blijkt dus over het algemeen gewoonweg vrij wreed te zijn. Mooi. Maar wreed. Natuurlijk kan mijn net gestarte lezing in dit boek niet het enige zijn waardoor ik deze dag als een dag der wreedheden van de literatuur bestempel. Ik had vandaag ook mijn tweede les Litteratursociologi en die was on-ge-lo-fe-lijk saai. En een saaie les die uren duurt: dat is pas wreed. Marxisme en feminisme in de literatuur kan misschien fijn zijn op bepaalde momenten, maar als het dan ook nog in het Zweeds onderwezen wordt, durven er wel eens communicatiestoornissen optreden... Deze gezellige les werd door mijn ook al gezellige Hollandse collega-studente samengevat met volgende gevleugelde woorden: "Wat een hoop theoretisch gezeik.". Ik gaf haar gelijk.
Gelukkig is het allemaal goed gekomen, want na de les ben ik samen met Kaisa (van Finland) en Jaime (van Australië) soep gaan eten in één van de naties met vers gebakken brood en een slaatje voor maar 35 kronen. Daarbij komt nog dat de zon al heel de dag schijnt en ik in een Amélie-Poulain-stemming huiswaarts ben gehuppeld. Happy times! Ohja en morgen komt Carmen (vriendin van België) voor het weekend naar mij (daarna is het weer voor een aantal maanden gedaan met het verre bezoek)! We zullen samen hoogstwaarschijnlijk de Kulturnatten (Cultuurnacht) in Uppsala onveilig maken: overal theater, boekenmarktjes, performances, muziek en gezelligheid. Wreedheden der literatuur, ja, maar, ach, ik mag niet klagen. Happy times, here I come!
Vi hörs!
Margot
09-09-2010 om 18:29
geschreven door Margot
07-09-2010
Cupcake-time
Hej hej!
Vandaag is het cupcake-time! Sarah (vriendin van België) zit hier ondertussen al zo'n kleine week en vertrekt morgen terug naar België. Ze was al langer van plan om cupcakes te maken hier, maar niemand die toen kon raden dat we nog extra bezoek zouden krijgen ook. Rond 15.30u vandaag komt Michael (a.k.a Mike) naar mijn kot om te delen in dit eetfestijn. Mike zijn we tegengekomen tijdens een fika in mijn recent gekozen natie: Kalmar (een trouwens zeer goeie keuze zo blijkt, want het eten is ongelofelijk en de mensen zien er gezellig vreemd uit). Toen we aan ons tafeltje hadden plaatsgenomen, kwam Mike ons vervoegen en heeft zich daarna ongeveer zelf uitgenodigd. Het strafste van al is dat hij blijkbaar een goeie vriend van Thorr is, de jongen op mijn gang die nyckelharpa speelt. Ook hij zal waarschijnlijk van de partij zijn op het cupcake-feestje, dus dat wordt een speciale situatie. Voor de rest gaat alles hier goed: Sarah kookt, wast, gaat naar de winkel en ruimt op (maar ik help ook wel natuurlijk!) en ze entertaint mij met filosofische gesprekken. Het gaat weer even aanpassen worden als ik terug alleen op kot zit. Ondertussen is ook mijn tweede lesweek ingegaan en, hoewel nog steeds moeizaam, heb ik het gevoel dat het al ietsje vlotter gaat. Het lezen blijft wel gigantisch veel werk en we hebben ondertussen ook al presentatieopdrachten gekregen, wat het er niet beter op maakt. Ik heb ook al veel Zweeds gesproken (op mijn gang zitten alleen maar Zweden) en dat gaat al vrij vlot bij momenten... Ohja, Sarah, Dorien, Reinilde en ik zijn dit weekend naar Stockholm afgezakt om daar door Frauke en Katrijn zelf rondgeleid te worden. Ik was heel blij om hen terug te zien in levende lijven en heb me goed geamuseerd. Stockholm was ook de moeite!
