Mijn moeder heeft besloten dat ik depressief ben, ze denkt dat omdat ik altijd mijn tijd doorbreng in bed en nooit naar buiten ga. Ook is depressief worden een bijwerking van mijn kanker, maar dat is niet juist. Depressief worden is een bijwerking van doodgaan.
Ik ben graag thuis omdat ik dan niemand ontmoet. Je zal dit waarschijnlijk zeer associaal vinden, maar laat het me uitleggen. Ik ga dood, dat staat vast. Waarom zou ik dan anderen meetrekken in het verdriet van de dood? Juist ja, ik ben een granaat en ik kan ieder moment ontploffen. Het allerliefste raak ik zo weinig mensen mogelijk.
Ik ben verplicht om naar een praatgroep gegaan, het zijn allemaal jongeren die ziektes hebben. Ik ben geen voorstander van al dat gedoe, gelukkig is Isaac er ook nog. Isaac is een magere jongen met een lang gezicht. Hij heeft een of andere bizarre oogkanker.
Zoals ik al zei is een praatgroep niet echt mijn ding, daarom probeerde ik er die woensdag dan ook onderuit te komen. Geluk bij ongeluk heeft mijn moeder me verplicht te gaan en leerde ik daar Augustus Waters kennen.
Hij is 17 jaar en had botkanker waarvan hij nu genezen is. Hij is zeer intrigerend, bij de eerste blik was er al een klik.
Toen we eindelijk buiten kwamen praatte hij met me, hij vroeg me ofdat ik een film wou gaan kijken bij hem thuis. Toen ik twijfelde om te antwoorden stak hij een sigaret in zijn mond. Aangezien ik zelf amper kan ademenen en dat heel klote vind, werd ik boos dat hij rookte. Dan zei hij: '' Het is een metafoor, je stopt het ding dat je dood kan maken gewoon tussen je tanden maar je geeft het niet de macht om je te doden''. Hij laat zijn leven leiden door metaforen. Op dat moment had ik door dat Augusuts Waters niet zoals de anderen is. Ik accepteerde zijn uitnodiging en kroop naast hem in de auto.
Zijn huis is 2 verdiepingen hoog en in koloniale bouwstijl. Hun hele huis was versierd met spreuken. De maat van de liefde is liefde zonder maat stond er zo op een kussen geborduurd. Augustus legde uit dat zijn ouders het aanmoedigingen noemen en dat ze die over het hele huis verspreid hebben. Zijn ouders waren ook thuis en zijn moeder vroeg of ik bleef eten. En zo heb ik Augustus Waters leren kennen.
Hazel Grace.
|