Vandaag de uitslagen van mijn 2de lactaattest doorgemaild gekregen vanuit fitnesscenter "de Kaai". Mijn eerste test vond plaats op 14 januari, de 2de heb ik vorige week afgelegd op 5 mei. Hoog tijd dus om de resultaten eens naast elkaar te leggen om te zien of de trainingen hebben gerendeerd.
Misschien nog even ter informatie, wat houdt een lactaattest precies in: Op een ergotrainer (hometrainer met aanduiding van vermogen en dergelijke) wordt een bepaald protocol gefietst. Aan een bepaald aantal omwentelingen per minuut (voor mij 90) probeer je zo lang mogelijk te blijven fietsen, terwijl om de 3 minuten de weerstand van de fiets stelselmatig wordt verhoogd. Bij iedere verhoging van de weerstand wordt je bloed gecontroleerd op de hoeveelheid lactaat (afvalstof in het bloed), wordt je hartslag gecontroleerd en het vermogen dat je trapt.Dit blijft zich herhalen tot je de pedalen niet meer rond krijgt en daaruit volgt dan de max. weerstand, max. hartslag,... Al die informatie wordt in grafieken geplaatst waaruit je dan ontzettend veel gegevens kan halen ivm trainingsaanpak en dergelijke. enkele waarden vergelijken tussen de testen in januari en mei. gewicht 91kg 88.9kg vetpercentage 14.6% 12.6% max vermogen 473watt 508watt vermogen op aërobe overslag 260watt 290watt vermogen op anaërobe overslag 300watt 370watt max lactaat 11.1mmmol/l 11 beginlactaat 2.6 1.7
Ook de hartslagwaarden liggen lager dan enkele maanden geleden. Een merkbare verbetering dus t.o.v. de eerste test. Minder gewicht, minder vetpercentage, hoger max. vermogen en een merkbaar hoger vermogen op de anaërobe overslag. We zijn dus op de goede weg. Op aanraden van Jo Luyten ga ik vanaf nu de duurtrainingen terugschroeven, d.w.z. dat de ritten minder lang moeten worden. Dus geen duurtrainingen van 5 a 6 uur meer, maar eerder een uurtje of 3. En gaan we vanaf nu beginnen met specifieke blokkentraining waardoor de hartslagzone's zouden moeten kunnen opschuiven. Met het zicht op de eerste wedstrijd op 28 mei zeker geen overbodige luxe.
Zondag had de eerste wedstrijd van de Limburgse mountainbiketrophy plaats in het weinig heuvelachtige Reppel. Met een totaal aan 6 hoogtemeters per ronde (dus bijna biljartvlak), en een kurkdroog parcours was het eerder een wedstrijd voor de TGV's. Aangezien dit voor mij de eerste wedstrijd was sinds april of mei (en nog maar de 2de van het jaar), was het dus een beetje raden naar de conditie. De hele zomer lang heb ik geen enkele wedstrijd gereden, het aanleggen van de tuin (klinkeren, vloeren, planten,...) had teveel tijd en energie van me gevraagd. Dus van trainen was maar weinig in huis gekomen. Pas vanaf half augustus ben ik weer serieus beginnen fietsen.
Terug naar Reppel: Om 10 uur startten de rijders van de fun A-klasse. De start van de fun B klasse, waarin ikzelf van start ga (tussen 34 en 44 jaar, zowel licentie als niet-licentie houders) werd 2 minuten later op gang gefloten. Ik stond redelijk vooraan en had de zenuwen redelijk onder controle, blijkbaar ben ik daar ondertussen toch al iets minder gevoelig aan. Na een 50 tal meter moest de hele meute al een single-track op, dus ging dit gepaard met het nodige duw en trekwerk. Al snel volgden brede kiezelwegen waar het gemakkelijk was om in te halen (of ingehaald te worden...). Mijn gevoel was goed, en al snel kon ik beginnen renners op te rapen. Geregeld ging het boven de 40km/u, wat toch wel erg snel is in het bos. De motor is blijven draaien, zonder dipjes deze keer. Enkel 1 keer in de fout gegaan, iets te snel door een bocht met losse zand willen gaan, met als gevolg: het zand eens van heel dichtbij gezien! In de laatste 2 ronden ben ik van de fun A-klasse toch een 10-tal renners voorbij gegaan. Na de finish had ik het gevoel dat ik in mijn klasse ergens rond de 15 plaats zou moeten zijn geraakt, helaas was ik blijkbaar iets te optimistisch geweest. Ik was aangekomen op plaats 21 (van de 36 vertrekkers), waarmee ik toch erg blij ben.
Volgende week volgt de 2de wedstrijd van de LMTB, en dat wordt al wat anders. Dan gaan we ons begeven naar de mijnterril in As, met klimmen tot 35% zullen de jongetjes al vlug van de mannen gescheiden worden. Looking forward to it!
Zaterdag van start gegaan in de mtb-wedstrijd in Bolderberg. Vorige week speciaal snelle banden gekocht hiervoor bij Jos, helaas is het 2 dagen voor de wedstrijd beginnen regenen, en dus sloeg de twijfel toe. Snelle banden die ik nog niet had kunnen uitproberen en met de regenval van de voorbije dagen dus niet echt een zelfzeker gevoel zouden geven? Of dan toch maar kiezen voor tractorbanden (schwalbe nobby nic)? Na lang twijfelen toch maar voor zekerheid gekozen en dus de tractorbanden opgelegd. Dit bleek al snel de verkeerde keuze, want ten 1ste was het een razendsnel zanderig parcours, en ten 2de merkte je op het parcours weining van het regenweer. Gevolg: op de rechte stukken (en die waren er veel) werd ik geregeld uit de wielen gereden, en dat is niet echt van mijn gewoonte, normaal gezien moet ik het juist daarvan hebben.
We stonden bij de senioren met maar liefst 130 renners aan de start!!! De eerste 2 km gingen gewoon rechtdoor, wat resulteerde in een razendsnelle start. De zenuwen gierden door de keel en met een hartslag van 135 moest ik de eerste trap nog beginnen geven. Ik schoof op in het peloton, maar helaas naar de verkeerde kant. Bij de eerste bocht was ik véél te veel plaatsen verloren, en dus ligt hier mijn volgend werkpunt: "zelfzekerder starten en hartslag onder controle houden!" Het peloton werd al snel in stuk en brok verdeeld, zodat iedereen zijn eigen tempo zocht. De rest van de koers verliep redelijk. Misschien kon de snelheid op de rechte stukken hoger door andere banden, maar het zal voor een groot gedeelte wel aan mezelf gelegen hebben. Uitslag: 74 ste van de 130 (dus ongeveer in de middenmoot), ik had eigenlijk iets beter verwacht, zeker aangezien zulk parcours me wel zou moeten liggen. Maarja, alweer veel bijgeleerd en daar gaat het tenslotte om als je pas met wedstrijden begint! Volgende keer beter...
Op 14 januari heb ik bij fitnesscenter "de Kaai" in Meeuwen dan eindelijk mijn eerste lactaattest gedaan. De resultaten waren enerzijds positief, maar anderzijds dan ook weer niet. Ik begon de test met een lactaatwaarde van 2,6 mmol/L wat toch wel aan de hoge kant is (nochtans 2 dagen ervoor niet meer getraind) De test houdt in dat je op een ergotrainer om de 3 minuten een zwaardere weerstand moet duwen en daarbij wordt dan telkens bloed geprikt, dit wordt onder een speciaal apparaatje gelegd, en zo weet je de juiste lactaatwaarde (mate van verzuring in je spieren). Tot een hartslag van 115/min bleef ik vlot recupereren (lactaat daalt), maar daarna begon de lactaatwaarde toch al vlug te stijgen. Gevolg hiervan is dat ik al redelijk vlug begin te verzuren. Rede hiervan is het lang achterwege blijven van deftige duurtrainingen en door de laatste maanden alleen maar kort en intensief te trainen. Positief uit de test is mijn eindvermogen, dus eigenlijk het maximaal vermogen dat je uiteindelijk hebt gehaald. Dit kwam uit op 473 Watt, omgerekend per kilogram lichaamsgewicht bedraagt dit ongeveer 5,2 watt. Resultaat: tevreden, maar nog veel werk aan de winkel!!!
Sinds enkele weken ben ik aan de langere duurtrainingen begonnen met de daarbijhorende hartslagen. Dat is toch wel even wennen, zeker als je in groep fietst. Ook de spinninglessen @ the Kaai in Meeuwen doe ik iets minder intensief, ik hoop dat dit gaat renderen. 12 februari ga ik mijn eerste mtb-wedstrijd van 2011 rijden in Bolderberg-Zolder. Ik heb geen verwachtingen en stel nog geen doelen, we zien wel waar het schip strandt. Zaterdag ga ik met de fuji's een teamtraining doen in het zavelboske te Opoeteren zodat ik het gevoel van het mountainbiken weer gewoon wordt. Tijdens die training zal ik meer te weten komen over de huidige conditie. Zondag zal dan een wegritje volgen van een 2-tal uurtjes. In elk geval een dikke thanx aan Jos en de andere fuji's voor het mee mogen trainen met hun, en aan Jo van de Kaai voor de goede raad en begeleiding.
Bij deze wens ik aan iedereen die dit leest een gelukkig 2011 met veel geluk en weinig valpartijen!
Mijn voornemen voor 2011 was om vanaf 1 januari op mijn eten te letten. De laatste weken waren er door vreetbuitjes iets te veel kilo's blijven plakken (94 in totaal... ), en die zijn niet zo bevorderlijk op de fiets. Dus ben ik er vanaf 1 januari goed ingevlogen. Of ik op die paar dagen al gewicht kwijt ben geraakt weet ik eigenlijk nog niet, maar dat hoeft zo vlug ook niet te gaan. Belangrijk is dat ik me er goed bij voel, zeker als ik genoeg kan bezig zijn met trainen.
Op zaterdag 1 januari heb ik een uurtje op de spinningbike getraind (redelijk intensief), op zondag 1u 45min gaan biken (het was daar serieus opletten met de ijsplekken), op maandag heb ik dan 2 uur op de spinningbike op souplesse gefietst en op dinsdag een uurtje krachttraining voor het bovenlichaam gedaan in de gym, gevolgd door een uur spinning.
Vandaag neem ik een dagje rust, zodat ik morgen misschien alweer een uurtje op de spinningbike kruip. Vrijdag volgt dan weer een spinningsessie van 2uur in de Kaai. Tenslotte sluit ik de week af door een langere rit op zaterdag of zondag (ligt aan het weer). Hopelijk heeft het dan voldoende gedooid zodat ik er een duurtraining op de weg van kan maken.
De planning voor de komende weken zal zijn dat ik de duurtrainingen hervat en dan op de juiste hartslagen ga trainen. Dit heb ik nog nooit gedaan en het zal dus even wennen worden waarschijnlijk. Om de juiste hartslagzone's te weten te komen en ook de juiste wattage's die erbij horen ga ik binnenkort een lactaattest laten doen bij fitnesscenter "de Kaai". Mits de juiste trainingsaanpak zal er toch wel progressie inzitten denk ik. De motivatie is er in elk geval al...
Gisteren en vandaag telkens iets meer dan 2 uur met de mtb door de sneeuw gaan ploeteren. Gisteren was het nog verse sneeuw en zaten we op plaatsen tot aan de naven in het mooie witte goedje. Vandaag was de verse sneeuw al een beetje verdwenen waardoor de ijslaag eronder zichtbaar werd. Voorzichtig zijn op plaatsen was de boodschap! Als je nu iets breekt gaat de winter wel héél erg lang duren... Kilometers maken was niet echt mogelijk, gisteren op 2uur en 15minuten amper 27 km gereden!!! Vandaag toch al 30km op 2uur tijd. Morgenavond lekker een uurtje krachttraining in de fitness, gevolgd door een uurtje spinnen, kijk er al naar uit. Hopelijk gaat het snel dooien zodat ik eindelijk eens kan beginnen met duurtrainingen op de weg. We shall see...
Bij deze wil ik graag iedereen een vrolijk Kerstfeest wensen. Laat het voor de fietsers onder jullie een dag zijn waarop je je nog eens serieus kan laten gaan... De grootmeester Cancellara zei het onlangs ook nog: Met Kerstmis eet ik tot mijn maag bijna ontploft. Daarna halen we de riem natuurlijk weer aan, en zorgen we ervoor dat het lichaam stilaan weer in vorm raakt. Zodra het weer het toelaat zal ik stilaan de duurtrainingen hervatten om zo terug een grote basis te krijgen. Deze trainingen zal ik blijven aanvullen met krachttraining in de gym en intensieve spinninglessen.
Onder de boom liggen natuurlijk weer enkel geschenkjes die met "de fiets" te maken hebben, maar hierover later meer. Vandaag staat een Kerstfeest bij de schoonouders op het programma, dus wordt het weer serieus eten, en "fietscadeau'tjes" open maken. Morgenvroeg ga ik proberen te mountainbiken als de hoeveelheid sneeuw dit toelaat. Hopelijk staan er weer enkele DIE-HARDS op de brug. Greetz and Merry Christmas...
Ik ben Marco Didden
Ik ben een man en woon in Neeroeteren (België) en mijn beroep is Leerkracht techniek.
Ik ben geboren op 17/05/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fietsen.
), en die zijn niet zo bevorderlijk op de fiets.
Bij deze wil ik graag iedereen een vrolijk Kerstfeest wensen.
