'Ik hoor je glimlachen, je bent tevreden' (Vincent Bijlo)

Nou ga ik toch al 47 jaar met zienden om, maar toch went het nooit.

Ze blijven me verbazen.

Ik houd van ze, echt waar, maar soms zijn ze zo vermoeiend.

Je moet ze constant moed inpraten.

Dat komt door de spiegels, waar ze de hele dag in kijken.

Dat ondermijnt hun zelfvertrouwen.

Dan zien ze hun hoofd en dan denken ze: 'ben ik dat? Is die kop echt van mij?

Kijk nou, die rimpels, die uitzakkende wangen, nee, dat kan ik niet zijn.

' Of ze kijken naar de televisie, dat doen ze gemiddeld 196 minuten per dag, doodzonde van de tijd, en op die televisie zien ze allemaal mooie mensen en dan gaan ze zich voor de spiegel dus spiegelen aan die mooie mensen van televisie.

Het is dan aan mij om ze gerust te stellen.

Dan zeg ik: ‘Weet je wie je ziet in die spiegel?

Je ziet een ontevreden mens en ontevreden mensen zijn niet leuk om naar te kijken.

Maar die ontevredenheid van jou begint bij de ontevredenheid zelf.

Want denk nou eens na.

Heb jij redenen om ontevreden te zijn?’

‘Hè,’ zeggen ze dan, ‘heb je hem weer. Jij hebt makkelijk praten, jij hoeft je eigen kop nooit in de spiegel te zien.’

‘Ja,’ zeg ik dan, ‘heb ik ook, alleen het horen van mijn eigen stem vind ik soms al bijna niet te doen, maar dat is op te lossen door af en toe te zwijgen.

Doe als ik. Laat anderen je spiegel zijn, kijk niet steeds naar jezelf.’

‘Maar,’ zeggen ze dan, ‘ik moet toch weten of ik er goed uitzie?’

‘Laat dat nou maar aan anderen over.

Sterker nog, je kunt het aan mij overlaten.

Als je goed klinkt, zie je er goed uit.

En op dit moment klink je heel goed.

Ik hoor je glimlachen, je bent tevreden.’

‘Is het zo simpel?’

‘Ja, zo simpel is het. Laat je ogen geen dictators zijn, probeer niet te voldoen aan een beeld waaraan je niet kunt voldoen.’

Dan keren ze meestal gerust huiswaarts.

Maar de volgende dag staan ze op, kijken in de spiegel en pats, daar begint het allemaal weer van voren af aan.

Wanneer leren ze nou eens dat schoonheid toch echt van binnen zit?

Dat als je je geest in beweging houdt, je je lichaam vanzelf jong houdt.

Ik blijf het ze vertellen, ze zijn hardleers, zienden, maar misschien komt er ooit een dag dat ze het door zullen hebben.

Dan zijn we allemaal elkaars spiegel.

Vincent Bijlo (Bron: UWV Perspectief)