Geraardsbergen, 1 januari 2012
En als we nu voortaan eens partij zouden trekken voor de
afwezige bij het gesprek, degene over wie gesproken wordt maar die er zèlf
niet bij is.
U kent de teneur wel: uiterst zeldzaam wordt in positieve
zin over iemand gepraat.
Weet je met wie ik hem verleden week heb gezien
Ja, en het schijnt dat het al lang duurt
Ik heb gehoord dat zij op haar werk is buiten gegooid
Neen, opnieuw?
Amaai, alweer een nieuwe wagen, hoe doet hij dat?
Maar ja, hoe heeft hij zijn geld verdiend
Praten wordt herleid tot de grootste vorm van vervuiling en
pollutie.
Zelden wordt de spreker tegengehouden of, beter,
tegengesproken.
Bijna nooit wordt de verdediging opgenomen van degene over
wie gesproken wordt, zelfs als datgene wat gezegd wordt misschien juist is.
Als we dat nu eens consequent zouden veranderen?
Het opnemen voor de afwezige, hetgeen affirmatief beweerd
wordt, in vraag stellen, de advocaat zijn van degene die zich niet kan
verdedigen gewoon omdat hij er niet is
Zouden we het niet op prijs stellen mocht zulks met ons
gebeuren? Dat, telkens over ons gepraat wordt, terwijl we er niet bij zijn,
iemand het voor ons opneemt, het tij van negativisme doet keren,
positieve energie uitzendt en alle uitroeptekens ombuigt naar vraagtekens.
Beginnen we eraan in 2012?
Wat ik jullie wens?
Ik wens jullie alles wat jullie reeds hebben.
Misschien moeten we dat maar eens doen: Verlangen naar
datgene wat we hebben en niet datgene nastreven wat we nog niet hebben (en dat
blijkt dan vaak wind te zijn)
Het gras is groener aan de andere kant van de heuvel en dan
blijkt dat het aan de andere kant maar kunstgras is
Wat heb je mooi golvend haar, wat heb je een warme diepe
stem, wat kan je heerlijk koken, je hebt een formidabele talenknobbel,
wat een prachtige tuin, je ouders zijn nog in leven
allemaal dingen die jij
hebt en waar een ander misschien naar verlangt, maar
je beseft niet (of niet
meer) dat jij het reeds hebt.
Moeten we écht versie 4.2 hebben terwijl 4.1 het nog prima
doet?
En wellicht verlangt iemand anders naar datgene wat jij
hebt: versie 4.1
Als we nu eens zouden verlangen wat we reeds hebben
Beginnen we eraan in 2012?
Oh ja, en nog dit: als je naar een begrafenis moet, laat dan
a.u.b. je GSM in de wagen. Niets is zo ergerlijk als de Nokia tune connecting
people of de laatste Lady Gaga op het moment dat de homilie begint.
En loop wat meer in de straat met je partner aan de hand dan
met je GSM of IPod: is niet enkel warmer maar het brengt je écht dichterbij
Zeer genegen en zonder was
Marc en Zoo
|