Etappe 11: Saint-Palais â Espinal (Spanje) â maandag 27 juli
Vanmorgen vertrokken bij regenweer voor een korte maar
krachtige rit van 65 km door de Pyreneeën. Klimmen, klimmen, klimmen dus 1.570
hoogtemeters. En nee, Liesbeth, rustdagen zijn voor mietjes dus niks voor ons.
In het gehuchtje Galzebaturu ontmoetten we een Duitse, Nathalie,
bij het pelgrimskruis. Zij had in haar eentje al 700 km gestapt. Marc had ook graag
met haar op de foto gewild ;-)
In Saint-Jean-Pied-De-Port kregen we een eerste stempel van
Odille. Ze hield ons vrij lang aan de praat. Bij het verlaten kregen we nog een
fikse bui over ons.
Een brug, le pont international (in Arnéguy) vormt de
officiële grensovergang tussen Frankrijk en Spanje. Hier begon de 18 km (7-9%
stijgingspercentage) lange col de Roncesvalles. De top, Alto Ibañeta, bevindt
zich op 1.057 km. Hier staat een kleine moderne kapel met ernaast een grote
gedenksteen ter nagedachtenis van Roeland, de trouwe paladijn van Karel de
Grote, die hier volgens de sagen gesneuveld is.
Vroeger dan verwacht kwamen we aan op onze eindbestemming,
Hotel Haizea in Espinal. Ria en Pascale slapen vannacht op een mooie en propere
tweepersoonskamer, Marc op een slaapzaal met een 12-tal andere pelgrims J vooral
jonge mensen.
Etappe 10: Labouheyre â Saint-Palais (Donapaleu in het Baskisch) - zondag 26/07
De overnachting in Hotel Aubergade in Labouheyre willen we
liefst zo snel mogelijk vergeten. De kamers waren vervallen en vuil en de
uitbaatster was ronduit onvriendelijk en ongeïnteresseerd. Het restaurant was wel vernieuwd en we
moeten eerlijk zijn, we hebben er s avonds lekker gegeten. Maar we hadden onze
buik vol van het super onvriendelijke mens (glimlachen stond niet in haar
woordenboek), daarom besloten we om er niet te ontbijten en ons tafeltje op te
stellen op het marktplein. Van ons kreeg dit hotel voor sfeer en gezelligheid
een welverdiende 0/10, voor prijs-kwaliteit eveneens 0/10.
Tot Dax fietsten we door de Landes, lange rechte, vals
platte wegen op een ruw wegdek. De tocht bedroeg 137 km. Na Dax was het heuvelachtig
met in totaal 940 hoogtemeters. Daarna fietsten we Frans Baskenland binnen en
kwamen de Pyreneeën letterlijk uitdagend in zicht wie goed kijkt kan ze op de
achtergrond zien liggen.
Slechts één stempel gehaald vandaag, in Dax.
Vanavond verblijven we in Hotel Le Trinquet in Saint-Palais,
gelegen in Neder-Navarra, een voormalige Franse provincie, en een van de
zeven traditionele Baskische provincies. De hoofdstad
is Saint-Jean-Pied-de-Port. De grootste plaats is Saint-Palais. Het
hotel is picco bello in orde, proper en modern en gelegen op een vernieuwd
sfeervol pleintje.
Als aperitief dronken we op het terras elk 2 Grimbergens en
toen waren er twee die een klopke van de hamer kregen J.
Om 9.30u eerste stempel van de dag gehaald op de Office
de Tourisme in Saint-Emilion. Daarna vertrokken we voor een vrij vlakke rit van
120 km. We reden door de Landes met weeral wind op kop. Op aanvraag laten we
jullie ons totaal aantal kilometers weten: we fietsten al 1.227 km en 9.820
hoogtemeters.
We haalden nog een stempel in Cadillac (waar het ook
markt was).
Picknicken deden we in Moustey, een pelgrimsdorpje, waar
we poseerden met onze held Saint-Jacques J. Hier haalden we onze derde stempel van de dag.
Er was een restaurant, uitgebaat door Hollanders, genaamd Haut Landais een leuke woordspeling, vonden wij J.
Alles gaat nog steeds heel vlot: geen spierpijn, geen
zadelpijn, nog geen lekke banden (hout vasthouden ;-)) Temperatuur was ideaal,
rond de 25 graden.
Vanavond logeren we in Hotel Aubergade in Labouheyre, een
krot eersteklas. Haast niet te geloven dat dit nog bestaat maar we vonden dat
we dit ook eens moesten meemaken. We kunnen douchen en de lakens zijn proper,
maar daarmee is alles gezegd L.
Om een voorbeeld te geven: Ria haar douchecabine staat naast haar bed en ze
heeft geen enkel stopcontact. Er was een kleine overstroming in haar kamer na
het douchen.
's Avonds na etappe 7 de fietsen gepoetst en de was gedaan.
Na een goeie nachtrust in onze caravan en een stevig English
Breakfast vertrokken we voor onze rit naar Saint-Emilion. De picknick was
voorzien na een dikke 80 km in Servanches...Marc had zich misrekend...het bleek een dikke 100 km te zijn.
We passeerden in Brie waar we onze eerste stempel van de dag haalden en later op de dag in Angoulême waar we de tweede stempel haalden.
Tayac: wijngaarden, oude kerkje en een fietsende Ria.
Rond half zes aangekomen in Saint-Emilion, na 150 km. Prachtige B...de tweede B(reakfast) is voorlopig nog niet van toepassing want ze zijn nog maar net geopend en serveren nog geen ontbijt. Voor wie wil zien waar we vannacht zullen slapen:
Vanmorgen vertrokken om 9u voor een rit van 140 km. De
benen worden alsmaar beter en het weer is prachtig. We laveerden tussen de
velden vol zonnebloemen en de wijngaarden en stopten even in een piepklein
dorpke bij een bar tabac voor een
koffieke.
We hielden even halt aan het Château van Dissay, 15e-eeuws
zomerverblijf van de bisschop van Poitiers .ook een stempelke gepakt in
Poitiers.
Picknick in Château-Garnier. Als je ooit op zoek zou zijn
naar een erg proper openbaar toilet dan moet je in Château-Garnier aan de kerk zijn.
J
Na de middag begon Pascale met het zoeken van
slaapplaats. Dat liep niet onmiddellijk van een leien dakje. Een paar gîtes
gezien die niet beschikbaar waren, één in Valence en één in Saint-Angeau.
Uiteindelijk kwamen we even buiten Saint-Angeau terecht op Camping Devezau,
uitgebaat door Britten, Debs en Chris.
Vannacht slapen we in een stacaravan, maar alle luxe is
voorhanden, zelfs een zwembad.
Etappe 7: Châtellerault - ? (ergens tussen Valence en Coulgens)
We weten nog niet precies waar we vanavond (23/7) gaan terecht komen want we hebben nog geen slaapplaats. Pascale zal op zoek gaan in de loop van de dag tussen Valence en Coulgens (volg de paarse lijn). Hopelijk vinden we iets zodat we geen gebruik hoeven te maken van ons tentje ;-)
Deze keer was Ria niet haar slipje maar haar fietsbril
kwijt. Na een kwartier zoeken riep ze de hulp in van Marc die naarstig mee
begon te zoeken. Plots merkte hij dat Rias bril op haar hoofd stond. Je kan je
wel voorstellen welke lachsalvos hierop volgden! J
Maar nog straffer was dat Marc bij de eerste fietsenmaker
ging betalen en toen, breed glimlachend, vertrok zonder zijn fiets Monsieur, votre vélo!, riep de
fietsenmaker hem na. Die Smeetsen allemaal dezelfde ;-)) het zijn kerels waar
ge kunt mee lachen
Na 45 km, in Tours, zochten we een fatsoenlijke
fietsenmaker. Om 9.45u brachten we de fiets binnen, om 14.45u was hij pas
klaar.L Zo
lang hadden ze eraan gewerkt (ook wat gepauzeerd en gegeten, natuurlijk J) en
toch moesten we maar 12 euro aan werkuren betalen. Het stuk dat ze moesten
vervangen kostte daarentegen 378 euro!!!
Tijdens de wachttijd gingen we van terrasje naar
terrasje. We waren blij dat we opnieuw konden vertrekken om 14.45u toen hadden
we nog 80 km voor de boeg. Om 18u arriveerden we in Châtellerault goed
doorgevlamd dus.
Pascale maakte van de extra wachttijd gebruik om in slaap
te vallen bij de Tour de France.
We logeerden in een B&B in de industriezone Nord. Mooie en propere kamer met airco maar
s morgens ontdekte Ria een paar kakkerlakken in onze badkamer. L
Marc spoelde de arme stakkers door de WC.
Gisterenavond (22/07) hadden we de blog al bijgevuld maar
toen alles klaar was viel het internet uit en konden we dus herbeginnen vandaar
de vertraging.
We willen iedereen bedanken voor de leuke reacties die we
tot hiertoe mochten ontvangen. Hou jullie vooral niet in! We kijken er iedere
avond naar uit om jullie reacties te lezen.
Vertrokken vol goeie moed om 8.45u in Chartres (Hôtellerie Saint-Yves: locatie in een oud klooster) voor een fietstocht van 150 km en voor de eerste keer kregen we te maken hogere temperaturen (+/- 33°C). Marc zijn fiets kende een zware dag ... het schakelen ging niet vlot en de ketting liep er meerdere malen af.
In Château-Renault zochten we een fietsenmaker maar hij werkte op zijn Frans waardoor het euvel nog niet opgelost is. Morgen zoeken we een fatsoenlijke fietsenmaker.
Het was een vruchtbare stempeldag. We verzamelden er 4: Ville De Bonneval, Châteaudun, Cloyes-sur-le-Loir (waar we ook picknickten), Vendôme. In Cloyes mochten we zelf onze stempel zetten. We poseerden er met ons idool, Saint-Jacques (zie foto).
Vanavond logeren we in Maison d'Ambre, een prachtige gîte met 2 slaapkamers en uiterst rustig gelegen (in de middle of nowhere bij een 12e eeuwse ruîne).
Ria is haar slipje kwijt en Marc zijn fietsketting blinkt als nooit tevoren????? ;-)
We startten vanmorgen iets later want het regende. In de loop van de voormiddag werd het droog. Het werd een pittige rit van 132 km met 1380 hoogtemeters...en weeral wind op kop.
In totaal fietsten we al 540 km op 4 dagen en verzamelden we al 8 stempels.
Etappe 3: Saint-Quentin - Sainte-Geneviève 19 juli
In Sainte-Geneviève (La Grange) beschikten we niet over internet, dus konden we 's avonds de blog niet bijvullen.
De overnachting in Le Florence (Saint-Quentin) was er één om
gauw te vergeten. Ria deed geen oog dicht, Pascale verzamelde een recordaantal
muggenbeten.
Ria en Marc stonden al voor 6u op om te gaan ontbijten. Pascale
kreeg de toelating om uit te slapen J. Om half acht waren de fietsers al onderweg. In de
sacristie van de kathedraal van Noyon kregen we een volgende stempel van een
diep gelovig madammeke.
s Middags met Pascale afgesproken in Compiègne om te
lunchen. We deden een Italiaantje eindelijk kon Marc de pasta eten waar hij al
zo lang naar verlangde.
Wel bizar er was een grote kerk 'Saint-Jacques' maar
blijkbaar konden we nergens een stempel halen. Zelfs bij de office du tourisme wisten ze van
toeten noch blazen. Licht ontgoocheld dropen we af.
's Avonds logeerden we in La Grange, waar we een apart peperkoeken huisje hadden voor ons drie. We maakten er kennis met Irene en Frans, twee sympathieke Nederlandse vrijwilligers van de Europa Fietsers. De gastvrouw Madame Lionelle Jacquet kookte een lekker avondmaal voor ons.
Na een lawaaierige nacht (café tegenover onze studio ) gingen we om 8.45 u weer van start in Doornik. Ideaal temperatuurtje maar weeral die wind op kop. In Cambrai haalden we onze 4e stempel.
We namen, na 75 km, een picknick in Rumély en Cambrésis, waar Marc verbroederde met de autochtonen... Zijn Frans wordt alsmaar beter. ;-)
Daarna vertrokken we voor ons tweede gedeelte...nog 45 km tot Saint-Quentin. Een tochtje door een mooi glooiend landschap tussen de korenvelden.
Na een heerlijk ontbijt bij vrienden in Lier zijn we met onze steen op zak van start gegaan in het centrum van Lier waar we onze eerste stempel haalden.
Na 95 km hielden we onze eerste stop, in Geraardsbergen. Hier haalden we onze 2e stempel.
Van hieruit reden we verder naar onze eindbestemming Doornik. 146 km hevige wind op kop...dus hebben we een aperitiefje verdiend.
Nog exact 2 maanden en dan begint het grote avontuur. Het begint toch al een beetje te kriebelen. Ria is dit verlengde weekend naar Bouillon getrokken en zal al wel de nodige kilometerkes en hoogtemeterkes gefietst hebben. Zelf heb ik gisteren en vandaag een 130-tal km gefietst.... We zijn ook al een aantal dingen aan het uitzoeken die we zeker nodig hebben voor onderweg. Pascale zal zorg dragen voor de logistieke ondersteuning zodat we "comfortabel" naar Compostela kunnen fietsen.....
We weten nog niet precies waar we vanavond (23/7) gaan terecht komen want we hebben nog geen slaapplaats. Pascale zal op zoek gaan in de loop van de dag tussen Valence en Coulgens (volg de paarse lijn). Hopelijk vinden we iets zodat we geen gebruik hoeven te maken van ons tentje ;-)
We verzamelden er 4: Ville De Bonneval, Châteaudun, Cloyes-sur-le-Loir (waar we ook picknickten), Vendôme. In Cloyes mochten we zelf onze stempel zetten. We poseerden er met ons idool, Saint-Jacques (zie foto).
Deze week werd het stempelboekje en de geloofsbrief toegestuurd.
