Dit bericht omschrijft de gebeurtenissen in april, mei, juni en juli. Soms sla ik enkele weken over omdat deze grotendeels stappen, zoeken naar eten en vooral afzien waren. In deze tijden verlangde ik het meest naar mijn hobbithol in de Gouw.
De reis was nog maar net ingezet, en we kwamen al gevaren tegen. We hadden niet voldoende voedsel meer dus moest ik, als inbreker, drie grote trollen van hun voorraad eten beroven. Natuurlijk, als nog onervaren inbreker, werd ik betrapt waarna ook de anderen volgden. Gandalf kwam gelukkig net op tijd aangesneld om ons te redden. Na weer enkele weken gewandeld te hebben, kwamen we aan bij de Misty Mountains waar een extreem zware storm woedde. We schuilden in een grot die helaas geen grot was, maar een opening naar de mijnen van de Grote Aardmannen. Ze namen ons gevangen en alweer werden we gered door de magische krachten van Gandalf. Toch slaagde ik er in de groep te verliezen en zo vond ik de ring, die toen nog een onbekende waarde voor mij had. Ook leerde ik Gollem kennen, het vreemdste schepsel ooit! En het had honger, zo kwamen we tot de beslissing een raadselwedstrijd te houden. De eerste die het antwoord niet wist moest ofwel opgegeten worden (mijn geval) of honger blijven lijden (Gollems geval). Gelukkig ben ik goed in raadsels oplossen en kon ik ontsnappen aan het vreselijke schepsel, maar niet volgens zijn belofte... Na een, voor mij eeuwig durende, achtervolging kon ik tijdig weglopen en raakte ik hem kwijt, waarna ik mij terug kon aansluiten bij de groep.
Als dit alles nog niet voldoende was, werden we nog achtervolgd door de Aardmannen. Dankzij Gandalf konden we nog snel weg raken met reusachtige adelaars die ons richting het rustigere Oosten brachten. Hier konden we onze voorraden aanvullen voor tijdens de winter.
Het woord dat er voor heeft gezorgd dat mijn leven op stelten zal gezet worden. Dit zei ik tegen Gandalf, de tovenaar, op een zonnige dag in april. Ik heb hem dan ook uitgenodigd voor thee diezelfde avond. Hij vertelt altijd de gekste avondturen die ik stiekem wel leuk vind, maar dit natuurlijk niet uit aangezien ik een hobbit ben. Diezelfde avond wachtte ik hem op, maar hij was niet de eerste persoon die letterlijk met de deur in huis viel. Hij kwam namelijk als laatste toe, met een groep van 12 dwergen die hem voor waren. Natuurlijk wisten zij niets van beleefdheid. Uiteindelijk kregen ze mij toch mee op hun avontuur, met als doel het Dal terug te veroveren van Smaug, de draak. Hiervoor hadden ze een inbreker nodig en Gandalf wist meteen dat er geen betere kandidaat bestaat dan een hobbit. Er moest dan ook een contract getekend worden waarin stond dat ik een deel van het goud in het Dal zou krijgen, maar op de ommezijde stond toch iets dat mij rillingen bezorgde. Hier stond namelijk dat een terugkeer van de reis niet verzekerd is...
Hiermee sluit ik dag 1 af, voor de komende berichten zal ik wat 'spelen met tijd'. Ik blijf dagelijks schrijven, maar zal intervallen van enkele weken tot zelfs maanden beschrijven.
Ik ben Bilbo Balings, een doodgewone hobbit die al heel zijn leven in hetzelfde hol woont. Dit hol wordt al gedurende vele generaties doorgegeven van ouder op kind. Wij hobbits gaan nooit op zoek naar avontuur. Orde, structuur en een vast patroon is wat wij willen! Maar daar is dit jaar verandering in gekomen. Van een alledaagse hobbit ben ik veranderd naar een afstammeling van een Toek, de enige avontuurlijke hobbitstam, en daarbij een verre voorvader van mij. Tot zover mijn achtergrondinformatie. Nu wil ik jullie meenemen in mijn uitstap, hoe dit allemaal begon vertel ik u morgen.
Ik ben Bilbo Balings
Ik ben een man en woon in Gouw (Midden-Aarde) en mijn beroep is Schrijver.
Ik ben geboren op 22/09/1290 en ben nu dus 734 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, rookcirkels blazen, rusten, schrijven, grappen uithalen.
Mijn hobbithol is alles voor mij. Oost, West, thuis best neem ik heel letterlijk. Geef mij maar geen avonturen!
){kind=link}