Ik heb gewoon zo'n verschrikkelijk saai leven zegt Mirthe als ze haar tas op de tafel gooit.
Ze is er van overtuigd dat ze nooit iets spannends zou meemaken in een relatie, of nooit iemand zou tegen komen die haar zo van haar stuk brengt.
Schiet nou maar op! zegt Denise nogal ongeduldig. Aan dat gezeur van je hebben we nu niets, ik wil mijn nieuwe schoenen!
Mirthe geeft haar een nogal twijfelachtige blik en pakt dan toch maar haar jas.
Weet je al hoe laat de bus gaat? Was dat niet om 10 voor 2..?
Laten we dan maar opschieten zegt Denise dan.
Ik de bus kletsen ze nog wat verder over hun ontzettend lange schooldagen, tot de bus bij een halte verderop stopt om iemand in te laten stappen.
Mirthe is gelijk stil, wie is die jongen?! vraagt ze aan Denise.
Oh dat is Jonas die woont hier ook in het dorp, ik ken hem wel.
Hallo Jonas zegt ze als hij bij Denise en mij op de achterbank komt zitten.
Ze praten wat bij en ik volg het gesprek niet eens.. het enige waar ik naar kan kijken zijn die mooie groene ogen, die als het ware recht in mijn ziel kijken.
Hij glimlacht naar me en geeft me een hand, Hoi ik ben Jonas, en wat is jouwn naam?
Mirthe, zeg ik een beetje kortaf, want het verliefd worden heb ik nou wel helemaal afgesloten na die 2 jaar lange relatie met Willem.
Ik bekijk hem nog even goed, hij komt stoer over, beetje te stoer als je het mij vraagt.
Niet een persoon waar ik vrienden mee kan worden bedenk ik me.
Eenmaal in de stad aangekomen sprinten Denise en ik naar de schoenenwinkel, en daar staan ze dan die mooie rode pumps met dat schattige strikje!
Na nog een aantal andere schoenen gepast te hebben gaan we weer terug naar de bus.
Waarom kan ik die groene ogen nou niet vergeten, zo leuk was hij helemaal niet.. vraag ik me de hele rit naar huis nog af.
Thuis ga ik gelijk op zoek naar zijn Hyves, eerst via die van Denise, zij kent hem ze zal hem ook vast wel hebben.
En ja hoor daar is die, Jonas Adelaar 17 jaar, en woont hierin het dorp.
Het o zo mooie dorpje Vlagtwedde. Waar je iedereen kent, althans dat dacht ik altijd..
Even later krijg ik al een bevestiging binnen dat hij me heeft geaccepteerd als vriend.
Het is misschien een beetje raar, normaal zou ik een persoon echt niet gaan opzoeken na een gesprek, maar iets in hem leek me wel interessant.
Dus ik stuur hem een privé berichtje, "Het herken je me nog?" zet ik er dan maar neer.
En al gauw kreeg ik een berichtje terug en zo bleef dat de hele avond doorgaan.
Hij is opzicht wel oké, hij leek me in eerste instantie nogal arrogant maar daar kan een mens zich vaak in vergissen,
Ik ga maar eens slapen denk ik, de dag heeft wel weer lang genoeg geduurd.
De volgende dag op school vloog voorbij het was een erg interessante dag geweest, we hadden namelijk muziek, en dat vind ik zo'n leuk vak!
Thuis was het eerste wat ik deed mijn mail checken. En ja hoor ik had een berichtje van Jonas binnen.
Hij vroeg of ik zin had om even buiten een rondje te lopen en misschien een sigaretje te roken. Nou ik wou hem wel beter leren kennen dus het leek me erg gezellig en we spraken een tijd af.
Ik ging gauw naar beneden en zei tegen mijn moeder dat ik naar buiten ging, en liep richting de oude basisschool, daar achter hebben ze een boom staan waar je heerlijk kunt zitten.
Toen ik daar aan kwam stond hij er al, ik gaf hem een knuffel en we liepen richten de boom.
Hij is totaal anders dan ik had verwacht, heel slim ook. Ik kan wel uren naar zijn verhalen luisteren zonder dat het verveeld.
Zo hebben we nog uren zitten praten, en ik realiseerde me dat ik er een hele goede vriend aan heb over gehouden.
Wie had dat nou ooit kunnen denken, dat dit zoiets moois kon opleveren.
De volgende dag op school vertelde ik het verhaal aan Denise, ze kijkt me aan me grote ogen en stelt dan de vraag "je word toch niet verliefd hé?!"
Nee joh! k zou echt nooit verliefd op hem kunnen worden, het is gewoon een vriend, meer niet. Antwoord ik dan.
Die avond sprak ik weer met Jonas af, en hoe meer we praatte hoe meer we elkaar gingen vertrouwen.
Ik heb normaal naar de buiten wereld toe een gigantische masker op, niemand die mijn verleden kent, en niemand die weet wat ik echt leuk vind.
Zelfs tegen mijn beste vriendinnen vertel ik dat soort dingen niet, maar bij hem is dat anders ik vertrouwde hem op zijn mooie groene ogen.
En de tijd gaat zo snel voorbij als je zo fijn in gesprek bent, en ik wou dat er geen einde aan kwam.
Niet omdat ik misschien wel gevoelende voor hem kreeg, maar meer om het gevoel dat ik nu eindelijk iemand met mijn verleden kon vertrouwen.
Zo ging dat een aantal weken door, elke avond op de zelfde plek. Achter de oude basisschool onder de boom.
Het werd vaak erg laat maar heel gezellig, in de winter gingen we gezellig bij elkaar thuis zitten een filmpje kijken of gewoon zoals gewoonlijk urenlange gesprekken tot midden in de nacht.
Op een gegeven moment verteld hij me over een meisje bij hem op school wat hij wel ziet zitten, ben ik daar jaloers om? nee alles behalve dat.
Na het weekend is het weer tijd voor school, de maandagen zijn zo verschrikkelijk.
Ik loop samen met Manon door de gang en we praten wat bij, in de kantine kom ik een vriend tegen die met een jongen stond te praten.
Hm niet lelijk zeg ik tegen Manon, ze kijkt me aan en moet lachen. Haha dat is nou Nick zegt ze.
Dus ik sta op en stel me voor, Hoi ik ben Mirthe een vriendin van Manon en Ruben.
We raken in gesprek en merk dat we veel gemeen hebben, hij is drummer en speelt in een band.
Gek genoeg blijk ik hem al op Hyves te hebben, hm nou dat scheelt weer een zoektocht!
Wat een leuke jongen! denk ik bij mezelf.
S'avonds had ik weer met Jonas afgesproken en vertel hem over Nick, hij vertelt mij dat hij het toch is aangegaan met Wendy het meisje waar hij me over vertelde.
En zegt me dan dat hij alles wil horen over Nick. Ik vertel hem dat hij een drummer s en in een band speelt.
Helemaal iets voor jou! zegt hij dan! Ik straal van top tot teen en merk dat ik Nick toch wel erg leuk vind.
Toen ik eenmaal weer thuis was zag ik dat Nick online was en raakte met hem in gesprek, we hadden afgesproken om in de pauze gezellig samen te lunchen.
Op school was ik behoorlijk zenuwachtig en ging om het les uur naar de spiegel om te kijken om mijn haar en make-up wel goed zat, want stel je voor dat ik hem tegen kwam in de gangen.
Toen de bel ging voor de pauze was ik zo zenuwachtig dat ik eerst maar naar de wc ging. En liep daarna rustig vol zelfvertrouwen naar hem toen en gaf hem een knuffel.
Het is erg gezellig en merk batik toch wel wat verlegen word als ik naar hem kijk.
Na schooltijd loopt hij met me mee naar de bushalte, dat vond ik zo lief.
S' avonds kreeg ik weer een berichtje van Jonas of ik zin had om naar buiten te komen, gek genoeg sla ik deze avond even over.
Ik heb namelijk met Nick afgesproken om online te komen rond 7uur. Maar al gauw miste ik toch die gesprekken met Jonas, maar dat is nu even niet belangrijk.
Ik had Nick verteld dat ik hem wel zag zitten, maar wel graag duidelijkheid wilde in wat hij van me vond, anders was dit gewoon tijdverspilling.
Maar toen hij tegen me zei dat hij me ook een erg leuk meisje vond was mijn avond helemaal goed! En we hadden afgesproken om vrijdag gezellig een filmpje te kijken.
De schooldagen erna ging ook weer zo snel voorbij, maar als ik aan vrijdag dacht duurde het weer ontzettend lang.
Op donderdag sprak ik nog af met Jonas en vroeg hem om tips, ontzettend handig zo'n vriend zo leer ik jongens wat beter kennen en hij verteld me wat jongens wel en niet leuk vinden bij een meisje.
En hetzelfde geldt voor hem. Het is zo grappig dat we met relatieproblemen of date tips bij elkaar kunnen komen. Wat een geweldige vriend!
Die vrijdag waren Nick en ik vroeg vrij en rond dezelfde tijd. We fietsten naar zijn huis en zette een leuke film op, maar ik heb natuurlijk wel een regel, niet zoenen op de eerste date!
Het was erg leuk we hebben veel gelachen, maar heb me keurig aan die regel gehouden.
Zaterdag avond hadden Nick en ik beide een feest van Ruben die werd 17 dus dat was een reden voor een feestje! We konden de ogen niet van elkaar af houden en ondertussen hield ik contact met Jonas of wat er gebeurde.
Ik vroeg of Nick met me mee naar buiten wou want ik wou even frisse lucht.
We hebben lang staan knuffelen en toen kwam het moment, ik voelde het aankomen, we keken elkaar diep in de ogen aan en zijn gezicht kwam steeds dichterbij.
Mijn hart ging als een gek tekeer en k volgde hem, wouw! Dat was geweldig!
Maar al gauw werd ons moment verstoord door Ruben en Jesper die in de deuropening stonden te roepen.
We keken elkaar aan en zeiden tegelijkertijd, tijd om weer naar binnen te gaan. Om 11 uur was het weer tijd om naar huis te gaan helaas, het was een geweldige avond.
Misschien is dit wel de relatie waar ik altijd naar zocht, een lief zorgzaam iemand die ook nog eens gek is op muziek! We zullen zien.
Het ging behoorlijk snel voordat we een relatie kregen, ik voelde me geweldig, als een prinsesje werd ik behandelt.
Er mist alleen nog een ding, het avontuurlijke gedeelte. Maar wat er niet is kan altijd nog komen!
De volgende dag sprak ik weer met Jonas af en vertelde hem over het weekend. "Zo dus je hebt beet, zegt hij met een grote glimlach.
Ik geef hem en stomp en moet lachen. Maar vertel me nou eens over jouw weekend zeg ik dan.
Hij verteld me dat hij het nog niet helemaal zeker weet met Wendy maar het toch nog even aanziet, verder laat hij er niets over los.
Maar ik ben toch erg nieuwsgierig en vraag door over wat er gebeurd is.
Hij verteld me dat hij bij haar thuis was geweest en dat ze tijdens het eten ontzettend veel leugens had verteld over hem, waar hij gewoon bij zat.
Hij voelde zich daar niet prettig bij dat zag ik al wel aan zijn uitdrukking in zijn gezicht.
Ik geef hem een knuffel en ik kijk hem aan, in die mooie groene ogen die als het ware in mijn gedachten staan gebrand.
Het komt heus wel goed zeg ik dan, misschien heeft ze wel ontzettend strenge ouders die eisen stellen voor haar vriendje.
Hij begint gauw over een ander onderwerp, en het word weer lachen. Het is fijn om hem te zien lachen, een teken van geluk.
Is het raar dat ik me nu toch erg tot hem aangetrokken voel? En ik bedenkt bij mezelf of dit de eerste keer is.
Nee het is niet de eerste keer, ik merkte een aantal weken geleden ook al dat ik een raar gevoel bij hem kreeg.
Ik probeer het te negeren en weer naar zijn verhaal te luisteren.
Als ik merk dat die aantrekkingskracht te groot word sta ik op. Ik denk dat ik maar eens naar huis moet zeg ik vlug.
Waarom? vraagt hij. Ik kan zo gauw niet iets bedenken en zeg dan maar dat ik heel moe ben van het weekend.
Ik geef hem een knuffel, een knuffel dat in mijn belevenis langer duurt dan normaal. Het voelt fijn.
De weg naar huis was een grote verwarring, wat voelde ik nou precies dan?
Eenmaal thuis aangekomen ben ik gelijk mijn bed in gekropen met de hoop dat het morgen allemaal voorbij zou zijn.
Op school kon ik niet wachten om Nick weer te zien, zal hij net zo lief tegen me doen als dit weekend?
En ja hoor hij komt gelijk naar me toe en geeft me een kus. Wat is het ook een schatje!
Ja hij doet me die gevoelende van gisteravond bij Jonas echt vergeten, gelukkig maar!
Die avond besloot ik toch maar niet iets met Jonas af te spreken, misschien was ik bang dat het weer gebeurde.
Ik zei tegen hem dat ik het ontzettend druk had met school en dat ik hem wel sprak via de chat.
Gelukkig was het geen probleem en het was eigenlijk net zo leuk via de videochat met hem te praten als in het echt.
En een stuk veiliger denk ik bij mezelf.
Volgens mij gaat het al weer een stuk beter met hem en Wendy, gelukkig maar!
Ik heb hem er namelijk niet meer over gehoord.
De gesprekken gaan weer door tot midden in de nacht, en er word veel gelachen.
Als ik eenmaal in bed lig val ik ook gelijk in slaap, wat een dag!
Toch gek dat ik de hele avond nog niet aan Nick heb gedacht is dat wel normaal?
Ach ik zie hem morgen toch wel weer, en dan is het als gewoonlijk weer betoverend om hem weer te zien.
Na schooltijd ging ik gelijk naar huis, ik wou alles af hebben voor school die middag zodat ik s'avonds alle tijd had om andere dingen te doen.
En dat was maar goed ook want ik kreeg om 7u al weer een berichtje van Jonas. "Hee heb je vanavond wel tijd om gezellig bij te kletsen?"
Ik moet lachen en bedenk me dat ik daar ook wel weer aan toe ben.
Even later zitten we weer onder de boom, het is onwijs gezellig misschien een beetje te gezellig als je het mij vraagt.
O nee toch, daar is het weer die aantrekkingskracht waar ik zo graag van af wou.
Ik kijk hem aan en kan me weer niet afleiden van die mooie ogen die ogen dat is het gewoon!
vanaf moment 1 vielen ze me al op.
Het was me niet eens opgevallen dat we elkaar al 5minuten lang diep in de ogen aankeken en moet dan lachen.
Die glimlach, ook weer zo iets. Die twee dingen laten me echt smelten, zijn ogen, zijn glimlach, en de verhalen die hij me verteld urenlang zonder me te laten vervelen.
Ik geef hem een knuffel omdat ik uit onhandigheid niet meer weet wat ik moet doen, en bang ben om iets doms te zeggen.
Het eindigt in wat geklier en veel lachen tot onze gezichten dicht bij elkaar komen. Ik ken dit gedeelte, gezichten dicht bij elkaar, die spanning die er verschijnt.
Is dit wel goed? We zitten beide in een relatie en het lijkt ons beide niets uit te maken. Alsof deze avond van ons is en de rest op de wereld niet bestaat.
Onze lippen raken elkaar, wouw wat voelt dit fantastisch! Het lijkt wel alsof er iets in me ontploft. Een kus waar je als meisje altijd al van droomt.
Een kus die zegt, ik wil bij je zijn, dit is het! Een kus die zegt, de wereld is van ons.
Een kus waarvan ik hoopte dat het nooit zou stoppen.
Heeft mijn gevoel dan toch gelijk gehad, begon ik meer te voelen dan vriendschap bij Jonas? .
Na een ruime 5 minuten stopte de kus, ik keek Jonas aan en liet me meeslepen in zijn ogen.
Het moment werd al gauw verstoord door een opmerking van hem, zo'n opmerking wat hij zegt als het onwennig begint te worden.
Ik moet lachen en geef hem een stomp op zijn bovenarm.
Ik denk dat het tijd is om naar huis te gaan zegt ik dan. hij knikt en staat op.
Ik steek mijn hand omhoog en vraag of hij me omhoog wil helpen.
We kijken elkaar even aan en moeten weer lachen, ik geef hem een knuffel en een snelle zoen en zeg dan welterusten.
