Eveneens zijn we donderdag een belgische school gaan bezoeken. Dit is één grote school voor zowel kleuter, lager als secundair. De verschillende gebouwen en speelplaatsen zagen er echt goed uit, zoals bij ons... Na wat rond wandelen kwamen we de directeur tegen. Hij wist ons zeer veel te vertellen over de gang van zaken in deze school. Zo kwamen we te weten dat bijna alle leraars belgen zijn en ook het onderwijs loopt volledig gelijk aan dat van België. Eigenlijk was dit zeer leuk om te zien.
Donderdag zijn we, als vervolg van ons bezoek aan de Genocide, ook eens naar het herdenkingspunt geweest van de 10 belgische soldaten. We vonden daar een groot herdenkingsteken bestaande uit 10 stenen zuilen waarin de leeftijden van de soldaten met streepjes werden aangegeven. Nadien kregen we van een vrouw enkele korte woordjes uitleg over hoe onze 10 soldaten daar gestreden hebben. Als je goed kijkt zie je op de muren nog alle kogelgaten. Ook op een foto binnenin het huis zie je de granaatgaten die de soldaten het leven hebben gekost.
Op woensdag zijn we naar het museum van de Genocide geweest. Dit is zeker de moeite om gezien te hebben en vooral ook om de echtheid van dit land te ontdekken. We kregen een kaartje mee en 2 toestellen waarop we de uitleg hoorden. Eerst moesten we buiten de verschillende tuinen bekijken. Deze waren zeer mooi want achter elke inrichting van een tuintje zat een verhaal of reden. Zo zagen we bijvoorbeeld een rozentuintje dat ons vertelde dat elke roos stond voor een individueel slachtoffer en dat elke persoon hier een eigenheid heeft. Zowel elke roos als elk persoon is anders, maar toch zijn het rozen en mensen en hebben ze het recht om een waardig leven te hebben.
Vervolgens gingen we naar binnen. Dit was dan de harde kant van het verhaal. Het museum is opgedeeld in 3 delen: voor de Genocide, tijdens de Genocide en na de Genocide. Hier zijn gewoon geen woorden voor. Vanwege de harde foto`s gaan we deze niet op de blog plaatsen. We weten namelijk dat ook vele kinderogen mee kijken. Moest je toch geïntresseerd zijn in deze foto`s, kan je ze altijd bij ons opvragen.
Op onderstaande foto`s zie je de massagraven die je rondom het museum terug vindt. Eveneens zie je op een muur een herdenkingsbord met alle namen die hier begraven liggen. Helaas waren dit er zoveel dat ze niet op één foto gingen.
Het is zeer leuk om al die lieve leuke berichtjes in ons gastenboek te lezen. Tof om te weten dat jullie ons zo volgen. Terwijl maken we ook even tijd om jullie te vertellen wat we van deze reis tot nu toe vinden. Eerst en vooral is dit een reis om nooit te vergeten! Wat we hier al gezien en beleefd hebben, hadden we ons nooit kunnen voorstellen. We beleven hier vele mooie momenten maar ook heel droevig. We zien hier de echte realiteit van het mooie landje Rwanda, verder heeft dit landje een prachtig landschap, een geweldige cultuur en een bevolking vol met warme harten. P.S. voor diegene die het nog niet weten... Omar is hier vorige week Donderdag (29/07) aangekomen. En dat was een aangename verrassing!
Ook toen we in het dorpje een kijkje gingen nemen deelden we vele ballonnen uit. Alleen als we iemand een ballon gaven, stond er ineen mum van tijd een massa rond ons. En zeer eigenaardig had iedereen ineens zijn kleinste kind bij de hand. Och ja, we deelden uit wat we hadden...
Elke keer wanneer we ergens naartoe gaan, al is het naar een winkel, nemen we een rugzak mee. Deze is gevuld met petjes, ballonnen, tandenborstels, kleurpotloodjes, kleurboekjes en armbandjes. Wanneer we echte sukkeltjes zien, delen we graag wat uit...
In de rekenhoek moesten ze eerst een blaadje maken. (Daar stond de juf op!) Pas daarna rekenspelletjes... Hier moesten we het meeste helpen. Want ook al kunnen ze zeer vlot rekenen tot 50 of 100 (volgens hen), lukte een eenvoudige 2 + 3 niet! Dus hierbij moesten we een blad voorzien waarop ze bolletjes konden tekenen om dit nadien gewoon te tellen... Misschien toch even de aandacht schenken aan simpel plus en min tot 10 ipv al te leren cijferen... De kleurhoek verliep rustig. Het kleuren zelf was al zeer goed!
Dit vonden de juf zeer leuk. Alleen merkte ze op dat kinderen van 6 jaar geen flauw benul hebben van hoe ze een puzzel moeten maken. (Terwijl er al lang puzzels in het schooltje zijn...)
Schrijfhoek verliep zeer vlot en was bij iedereen zeer netjes gedaan!
Eerste twee foto`s zijn over de straatwerken hier. Op een mum van tijd ligt een stoep van 1 km lang volledig open. Wel niet te vergeten, alles gebeurt hier met de hand en wel met vijf man per lopende meter.
Op de laatste twee foto`s zie je een boom die echt vol zit met pelikanen (denken we) die hier voor het ogenblik ook logeren. Echt knap om die te zien overvliegen.
De eerste foto bewijst dat hier toch ook serieuze kasten van huizen bestaan. De andere zijn nog enkele foto`s van het klooster en het uitzicht, alsook de grote waterreservoires van het klooster.
