Ook toen we in het dorpje een kijkje gingen nemen deelden we vele ballonnen uit. Alleen als we iemand een ballon gaven, stond er ineen mum van tijd een massa rond ons. En zeer eigenaardig had iedereen ineens zijn kleinste kind bij de hand. Och ja, we deelden uit wat we hadden...
Elke keer wanneer we ergens naartoe gaan, al is het naar een winkel, nemen we een rugzak mee. Deze is gevuld met petjes, ballonnen, tandenborstels, kleurpotloodjes, kleurboekjes en armbandjes. Wanneer we echte sukkeltjes zien, delen we graag wat uit...
In de rekenhoek moesten ze eerst een blaadje maken. (Daar stond de juf op!) Pas daarna rekenspelletjes... Hier moesten we het meeste helpen. Want ook al kunnen ze zeer vlot rekenen tot 50 of 100 (volgens hen), lukte een eenvoudige 2 + 3 niet! Dus hierbij moesten we een blad voorzien waarop ze bolletjes konden tekenen om dit nadien gewoon te tellen... Misschien toch even de aandacht schenken aan simpel plus en min tot 10 ipv al te leren cijferen... De kleurhoek verliep rustig. Het kleuren zelf was al zeer goed!
Dit vonden de juf zeer leuk. Alleen merkte ze op dat kinderen van 6 jaar geen flauw benul hebben van hoe ze een puzzel moeten maken. (Terwijl er al lang puzzels in het schooltje zijn...)
Schrijfhoek verliep zeer vlot en was bij iedereen zeer netjes gedaan!
Eerste twee foto`s zijn over de straatwerken hier. Op een mum van tijd ligt een stoep van 1 km lang volledig open. Wel niet te vergeten, alles gebeurt hier met de hand en wel met vijf man per lopende meter.
Op de laatste twee foto`s zie je een boom die echt vol zit met pelikanen (denken we) die hier voor het ogenblik ook logeren. Echt knap om die te zien overvliegen.
De eerste foto bewijst dat hier toch ook serieuze kasten van huizen bestaan. De andere zijn nog enkele foto`s van het klooster en het uitzicht, alsook de grote waterreservoires van het klooster.
Gisteren zijn we naar Gahanga geweest. Er is daar een tehuis voor kinderen met een handicap. Best wel hard om te zien. De vier meisjes uit Nederland hebben voornamelijk daar hun project lopen. Namelijk iets opbouwen voor arme kinderen en dit dmv een organisatie van hun hun overleden zus. We hebben daar gordijnen helpen ophangen die de meisjes hadden laten maken. Vervolgens hebben we vlaggetjes en ballonnen ( van Omar zijn werk) opgehangen om de kamers een beetje fleuriger te maken. Nadien zijn we nog even bij de kindjes geweest. Daar hebben we ook ballonnen, slingers en petjes (ook van Omar zijn werk) uitgedeeld. Het was ongelofelijk mooi om te zien hoe blij ze waren met deze dingetjes. Het geroep en getier dat je toen hoorde van blijschap was extreem. Maar langs de andere kant zagen we ook iets ergs. Na een 10 minuten waren er al heel wat petjes en slingers verdwenen. Tot we sommige verpleegsters opmerkten met petjes in hun schort. Zo oneerlijk!!! Maar volgens de meisjes kan je hier niks aan doen... Want nemen ze het vandaag niet af, dan is het morgen... Ach ja, hier kunnen we niets aan doen... Van de kindjes zelf heb ik geen foto`s want spijtig genoeg viel mijn batterij sneller uit dan verwacht.
Echt geweldig om te zien!!! En vooral heel grappig!!! De helft heeft geen schoenen (maar is wel met leren bal... ), niemand heeft twee dezelfde kousen, keeper heeft maar 1 handschoen (maar hij was wel rechtshandig...), iemand had 1 schoen aan waarbij de tenen er door kwamen omdat de zool er half af hing (andere voet was enkel een kous en geen schoen), ... De warming-up leek verdacht veel op ballet
Het was gewoon gieren... Maar uiteindelijk was het toch 1-1 tegen een betere ploeg. Ik moet zeggen het leek alsof ze de wereldbeker hadden gewonnen.
Om toch nog even mijn verhaal af te werken over mijn ervaring met het ziekenhuis (28-07), zie hier deel 1 met de uitleg.
Samen met de zuster en de vier meisjes hebben we de kans gekregen om een ziekenhuis te gaan bezoeken waar allemaal kindje met aids kwamen. Het was zeer leuk om te weten welke stappen er ondernomen worden wanneer aids of hiv wordt vastgesteld. En toch ook wel moeilijk om te weten hoe hard het leven is van deze zieke kindjes. Na de rondleiding hebben we een uurtje met de kindjes gespeeld. De vier meisjes (die hier veel speelgoed en kleren uit delen) hadden leuke spelletjes bij. scoobydoo, tattoo`s, parels, lolly`s,... Na het spelen hebben we nog even met hun gedanst. Het was een leuke namiddag.
eerste foto: speelhoek met gewone spelletjes maar ook met eenvoudige turnoefeningen die ze perfect met 2 tot 5 kunnen uitvoeren. tweede foto: schrijfhoek derde foto: rekenblaadjes vierde en vijfde foto: rekenspelletjes zesde foto: knutselhoek
Mijn bedoeling was om in het schooltje een zeer gemakkelijke versie van hoekenwerk uit te proberen. De voorbije week heb ik verschillende spelletjes gemaak rond rekenen en lezen. Alsook had ik 4 kaften bij vol met blaadjes voor in de verschillende hoeken. Ook heb ik aan de directeur en zijn vrouw uitgelegd hoe je spelletjes kan maken van een puzzel, memorie of lotto. Bij zijn vrouw lukt dit al aardig. Alleen vind ik het wel spijtig dat de mensen hier niet verder WILLEN kijken dan hun neus lang is. Ik vertelde hen dat er op de boot vele puzzels en andere spelletjes waren voor dit verder te zetten. Maar dat is dus een probleem he want wie gaat die spelletjes dan maken...? Ik dacht dat ik achterover viel... Wat heb ik hier dan heel de week proberen uit te leggen??? Maar ja, je leeft op wolken wanneer je denkt dat je de werkhouding van deze mensen nog maar een heel klein tikkeltje denkt te kunnen veranderen... In ieder geval, het hoekenwerk is klaar en de uitleg is gegeven... Benieuwd wat ze er van gaan terecht brengen volgende week.
Eerste foto is een gebed dat elke dag in het schooltje wordt opgezegd. De bewegingen dat kleine Germaine van 4 jaar daarbij doet, zijn gewoon zalig!!!
De laatste foto is een voorbeeld van een conversatie in het Engels dat zij heel vaak doen voor het leren spreken van deze taal... Ook dit is de moeite wanneer je Germaine dit ziet doen!!!
