Op dit blog zal ik jullie uitgebreid laten kennis maken met het geslacht Mammillaria
Het geslacht Mammillaria is een van de grootste onder de cactus
geslachten. Heel wat cactussen in dit geslacht zijn echt wel geschikt
voor beginners.
De meeste soorten hebben nogal kleine bloemen , maar er zijn er zeker ook met grotere bloemen.
De Mammillaria's met grote bloemen komen meestal uit de Baja California en zijn trouwens ook de moeilijkst in dit geslacht.
Al de foto's die op het blog staan zijn planten uit mijn eigen collectie.
De plant beschrijvingen worden gegeven aan de hand van J.Pilbeam Mammillaria handboek
Als potgrond gebruiken we best een goed doorlatend grondmengsel. Een
samenstelling van mijn grondmengsel vindt je op mijn ander blog.
http://www.bloggen.be/cactussen/
Gebruik nooit alleen potgrond of turf anders zullen je cactussen niet lang leven.
28-08-2006
dioica
Serie : Ancistracanthae
In het wild is dit een van de meest verspreide soorten, in vorm
varierend van lang zuilvormige stammen met robuste dorenss tot
platzuilvormige of bolvormige met fijnere dorens. De bloem onderscheidt
haar van naaste verwanten omdat ze wit ismet een geelachtige of
geelgroene tint,gewoonlijk met een roodachtige middenstreep ,maar
kleiner,minder spreidend of omgebogen dan andere in de groep-wijd
trechtervormig.
De stempellobben zijn uitstekend , ongeveer 8mm lang,geel tot bruin groen, gewoonlijk groengeel.
De vrucht is helder scharlaken , de zaden zwart. De axillen dragen wol en borstels.
Randdorens 11 tot 22, 5 tot 7mm lang brunachtig tot zwart of roseachtig met witte spits.
Middendorens 3 of 4 , bruin of zwart , de onderste langer en gehaakt
Afkomstig een beetje noordwaarts van San Diego , neerwaarts in de Baja California en nabijgelegen eilanden
angelensis
Serie : Ancistracanthae
Hunt ziet deze specie als een van een eiland afkomstige vorm van de wijdverspreide Mammillatia dioica.
Het is een distinctieve plant niettegenstaande zijn gelijkenis, met een stam van 6cm breed tot 15cm hoog.
Door Craig werdt hij bechreven als enkelvoudig , zal hij toch zoden vormen bij het verouderen.
De axillen dikke witte wol,vooral in het groeipunt, en 15 of meer stijve,gedraaide witte borstels tot 10mm lang.
Randorens 16, 5 tot 10mm lang(de onderste de langste),recht,stijf,zacht en wit,soms beige bij de spits
Middendorens 3 tot 4 , 8 tot 14mm lang,de onderste gehaakt, langer en
meer uitstaande, zacht , purperbruin, lichter tot cremebruinaan de
basis.
De rechte dorens liggen praktisch in dezelfde plan als de randdorens.
De bloemen zijn tot 2cm lang,3cm breed , creme tot wit met roseachtige middenstreepaan de top van de buitenste bloembladeren.
De bloembladeren zijn dikwijls zeer smal en ver uiteenstaande.
De vrucht is rood , de zaden zwart.
Afkomst :Los Angeles Bay en het nabije vasteland van Baja California
armillata
Serie : Ancistracanthae
Dit is een zeer uitzonderlijke soort , slank zuilvormig, 4 tot 5cm diameter en tot 30cm hoog, eventueel zodevormend.
Axillen zijn borstelig en een beetje wollig.
Randdorens 9 to 15 , tot 12mm lang , recht.
Middendoorns1 tot 4 , 1 of meerdere gehaakt, 10 to 20 mmlang.
Op de vindtplaats verschild de dorenkleur van horengeel tot bina zwart
, de oudere dorens verdonkeren in banden en geven de plant een
gestreept voorkomen. In kultuur komen deze strepen gewoonlijk niet zo
opvallend voor.Geziene planten hebben bleke tot donker bruingele
dorens, met bruine tot donkerbruine spitsen , het meest opvallend bij
de middendorens.
De vindplaats is de uiterste top van Baja california , te San Jose del Cabo
aureilanata
Serie : Lasiacanthae
Synoniemen : M. aureilanata var./fa. alba
De 25 tot 30 randdorens zijn dun en wollig, zacht , doorschijnend, wit , later geel wordend.
Er bestaat een volledig witte vorm. De axillen zijn naakt. de bloemen wit tot geel-rose en verschijnen vroeg in het jaar,
de knoppen zijn reeds zichtbaar rond kerstmis en openbloeien in Maart of vroeger.
De wortels zijn dik en peenvormig , en wanneer een ondiepe pot wordt gebruikt kunnen ze de plant uit de aarde duwen.
De vrucht is wit-rose ,de zaden zwart
De vindplaats is San Luis Potosi , vooral in Villar , ten zuiden van Guadalcazar en verder tot Tampico , en ongeveer 32km
ten noorden van San Luis Potosi op lage groene heuvels.
bombycina
Deze soort is jarenlang de blikvanger geweest
tijdens shows wanneer het om de klasse van grotere Mammillaria's
handelde,inderdaad vormt ze uiterst aantrekkelijke zoden,met een
atractief kleurenkontrast van bedoorning en wol.De induviduele koppen
zijn gewoonlijk7 tot 8 hoog(het lagere gedeelte van grotere zoden
vormende specimen niet mee gerekend)en ongeveer 5 tot 6 cm
diameter,dorens niet inbegrepen.Een van de aantrekkelijkheden van deze
soortis de dikke , witte wol in de axillen tussen de turberkels. De 30
a 40 stijve randdorens zijn dun en naaldachtig , 8 mm lang ,
glazig wit.en laten samen met de wol de 4 gele of roodachtig bruine
middendorens opvallen , de lagere middendoren is langer , 20mm en
gehaakt , de 3 andere zijn recht . 11mm lang. De bloemen zijn 15mm lang
en breed en licht purper , welke de kleur is van alle kultuurplanten
die ik gezien heb.
De vrucht is witachtig , het zaad zwart.
Afkomstig uit de staten coahuilla en San luis Potosi
30-08-2006
boolii
Serie : Ancistracanthae
Alhoewel er soms al eens gesugereerd werdt dat dit een variant zou
kunnen zijn van Mammillaria insularis blijft hij voorals nog erkend als
een zuivere soort.
De plant is bolvormig , 3.5cm hoog en 3cm breed , ze worden iets groter in kultuur.
De axillen zijn eerst wolligg , later naakt.
Randdorens ongeveer 20 , wit , naaldachtig 15mm lang.
Slechts 1 middendoorn1.5 tot 2cm lang , geelachtig met donkere spits , maar niet de practisch zwarte spits van M. insularis.
De bloemen zijn groot , tot 3cm lang en breed , lavendel-rose met blekere randen.
De zaadbessen zijn oranje en de zaden zwart.
De vindplaatsen zijn Sonora , San Pedro Bay en overvloedig in de nabije San Carlos Bay
coahuilensis
Serie : Macrothele
Deze specie heeft een dikke peenwortel , en is bijna steeds enkelvoudig
, met een zeer afgeplatte halvebol an turberkels boven de grond.
De turberkels zijn drie kantig , de axillen een beetje wollig. Ze
hebben 1 middendoren , 6mm lang , recht , naaldachtig , grijs-wit met
bruine spits.
Randdorens ongeveer 16 , een weinig zwakker dan de middendoren , grijs-wit , de onderste een beetje langer , toto 6mm lang.
al de dorens zijn fijn afstaande , maar dit is slechts te zien met een vergrootglas.
De bloemen zijn uitzonderlijk groot in verhouding tot het lichaam , 3cm
breed , wit van binnen met rose middenstreep , van buiten rose met
bruine middenstreep. De vruchten zijn rood , het zaad donker bruin.
De vindplaats van de typus is in coahuila , nabij San Pedro , bij de Laguna de Viesca in spleten van het droge meer.
carretii
Serie : Dolichothele
De plant die gewoonlijk gezien wordt onder deze naam vormt een kleine
groep van plat bolvormige koppen , en dit is een conflict met de
beschrijving van Rebut als enkelvoudige soort. de bedoorning stemt
echter overeen met zijn beschrijving.
1 Middendoorn , 14 tot 16mm lang , gehaakt , walnootbruin.
tot 14 randdorens , tot 13mm lang , ietwat gebogen en geel. De bloemen
zijn wit met een rose middenstreep op de binnenste petalen , 2.5cm lang
met groenachtige stempellobben. De vrucht is slank en groen , en de
zaden donkerbruin.
De vindplaats is Nuevo Leon
Alhoewel deze Mammillaria zeer traag groeiend is stelt de kweek van
deze soort geen echt probleem. Ze vraagr weinig worteldiepte daar ze
slechts oppervlakkig beworteld zoals wel meerdere van de haakdoornige.
chionocephala
Serie : Leucocephalae
Synoniemen : M.caerulea , M. formosa subsp. chionocephala , M. ritteriana
Gewoonlijk enkelvoudig , de stammen zijn kort , dik cylindrisch , 9 tot
10cm breed en tot 15 of 20cm hoog , veel wol en veel 2cl lange borstels
in de axillen, vandaar de naaam die "witkoppig" betekent.
Randdorens 22 tot 24 , tot 8mm lang, wit en borstelachtig.
Middendorens 2 tot 4 , zelden 5 of 6 , 4 tot 6mm lang , wit soms met btuine spits.
De bloemen zijn rose of wit met tussenschakeringen , ongeveer 1 cm breed.
De vruchten zijn karmijn rood en de zaden bruin.
De vindplaatsen zijn , Coahuila , sierre de Parras en elders in Coahuila en Durango
Cactussen zijn CITES beschermde planten. Laat ze staan in de natuur Zaadjes mag men inporteren behalve uit Mexico waar men zelf geen zaadjes meer mag verzamelen in het wild.