Enkele dagen na het overlijden van Belle, ging ik terug naar school om les te geven. Het was ongemakkelijk, de leerlingen kijken me aan vol wantrouwen in hun ogen. Na de eerste les werd ik geroepen door de directeur. Ik kon al raden wat hij me wou zeggen maar ging toch naar hem toe alsof ik van niets wist. Hij zei dat het beter was dat ik thuisbleef en dus geen les mocht geven tot de zaak uitgeklaard is. Hij had al verschillende telefoontjes gekregen van ongeruste ouders. Ik gehoorzaamde maar ik voel me diep vanbinnen echt gekwetst. Zelf weet ik dat ik de moordenaar niet ben, maar de moordenaar van Belle loopt nog rond en mijn omgeving vertrouwt me niet meer,... Aan wat heb ik dit allemaal te denken? Ik kan mijn hart bij niemand luchten.
