In stilte zit ik achter mijn glazen spiegel. Ik kijk naar buiten en zie de watten door de hemel glijden. Het geeft me een rustig gevoel. Een gevoel van geluk overvalt me wanneer de gele stralen mijn gezicht verwarmen.
Wanneer ik mijn concentratie weer terug vind zak ik achteruit tegen een met stof beklede plaat. Mijn rug lijkt even weg te zakken in het dons en ik slaak een zucht. Dit is mijn stekkie. Even lekker achterover naar mijn eigen gecreëerde wereld vertrekken.
Het maagdelijk witte vlak voor me kijkt me uitdagend aan. De eerste woorden zullen het onschuldige er vanaf gaan halen. Ik kijk naar mijn vingers voordat ik ze de zwarte toetsen laat beroeren.
Als vanzelf grijpt mijn linkse hand naar de warmte links naast me. Met veel genoegen neem ik een slok en zet verstrooid het ding terug op de gladde plank. Het geeft een harde tik in deze stille serene ruimte. De twee oudste kinderen zijn naar school en de jongste twee liggen lekker te slapen. Mijn man is even een blokje om met onze viervoeters. Er heerst dus totale stilte.
De chaos achter me zie ik niet. Het enige wat ik nu nog kan zien zijn de zwarte vlekjes die de maagd laten verdwijnen als sneeuw voor de zon
Ik ben steffie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam steffietje.
Ik ben een vrouw en woon in (belgie) en mijn beroep is geen momenteel maar voorheen pc werk.
Ik ben geboren op 26/11/1980 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: kinderen, honden, schrijven. wii.
Tja ik wil zoveel kwijt! Over de maatschappij...het mooie leven van liefde...vanalles. Ook over mijn borderline en de ve
