Bitterzoete tranen,
om iets wat nooit zal zijn,
verlangen zal altijd blijven,
verborgen blijft mijn pijn.
Bitterzoete tranen,
vallen om me heen,
gevangen in een web,
het maakt me zo alleen.
als zich heel diep in ons
iets omkeert op een dag,
wanneer de mensheid ziet,
wat zij nooit eerder zag,
als afgunst en geweld,
veranderen in iets schoons,
dan is vanaf die zelfde dag,
geluk iets heel gewoons.
Soms ... als je weent,
ziet niemand je tranen.
Soms ... wanneer je triest bent,
ziet niemand je pijn.
Soms ... wanneer je gelukig bent,
ziet niemand je glimlach.
Wij kijken de wereld in,
met gesloten ogen,
Een wereld vol geweld,
haat en bedrog.
Open je ogen,
want leven is een geschenk,
dat wij behouden,
als wij het loslaten.
nacht of avond, middag of morgen,
maak je om de tijd geen zorgen.
Kraaiepoten, grijze haren,
laat je drijven door de jaren.
Heb lak aan de kalender,
alleen zeggen ik ben d'er.
Een egoïst, beseft gewoon niet wat hij mist.
Het is toch veel fijner te geven,
dan in je eigen wereldje te leven.
Een egoïst, kun je nooit vertrouwen,
want die is alleen maar bezig,
om van zichzelf te houden.
Ook al zie je de zon nu even niet,
er is zoveel waar je wel van geniet.
Het zijn de kleine dingen in het leven,
waarvan je nog zoveels mooi mee kunt beleven.
