|
De tuin staat in brand! Rook kringelt omhoog achter de groentetuin waar Benard bezig is vuil te verbranden. Gelukkig blijkt het mee te vallen, ik kan er nog maar niet aan wennen dat huisvuil hier niet wordt opgehaald. Benard heeft een zware strijd geleverd met de rotsachtige grond, net zolang tot de kuil diep genoeg was om het vuil te kunnen verbranden. Niet dat hij snel vol raakt, kant-en-klaar maaltijden zijn hier niet te krijgen en het meeste afval wordt hergebruikt. Kinderen spelen met vanalles en plastic tasjes kunnen eindeloos worden hergebruikt. Het is hier een grote kringloop-winkel!!
's Avonds lig ik naast Veronica onder de klamboe en staar naar de dromenvanger boven ons bed. Geen zuchtje wind komt door de openstaande ramen naar binnen en toch verbeeld ik me dat het sierlijke voorwerp soms even lijkt te trillen. Het is warm en ik luister naar naar het nijdige zoemen van de muggen binnen en het luide getjirp van de krekels buiten. We zijn hier nu bijna 3 maanden en voelen ons hier al zo thuis! De zomer loopt bijna ten einde en op 21 maart begint de herfst. Ik kan me er geen voorstelling van maken. Vallende blaadjes???
Onze Grote Droom is uitgekomen, we zijn in Afrika! Zoveel indrukken, wat moet ik opschrijven, alles is nieuw! In gedachten gooi ik -net als Benard- alle gebeurtenissen in een diepe kuil, steek de brand erin en kijk wat er van overblijft. De restanten probeer ik te kneden en vervormen..als meel dat ik vervolgens laat rijzen en dan in de oven zet. Je komt uit een bakkers-familie of niet! Daarbij voer ik weer hele gesprekken met mijn opa, zoals ooit op de Wageningse berg....zou het hem bevallen hier???
De volgende dag haal ik mijn broodje uit de oven en bak het af tot een verhaal...op....een elektriche type-machine!
Veronica slaapt al weer diep, een vertrouwd beeld. En ik tel schaapjes, of.... olifanten!!
|
terug naar zimbabwe / back to Zimbabwe
