Ik ben geboren in Beverwijk  onder de rook van de Hoogovens. Uit mijn slaapkamerraam zag ik een landschap dat zo wegggerukt leek  uit de boeken van Marten Toonder, vol schoorstenen die een gele rook uitbraakten en roet dat op het wasgoed in onze tuin vastkoekte. 's Avonds zag je de eeuwige vlammen en spookachtig verlichte terreinen met goederentreinen die denderden door de nacht. Stil was het er nooit door de plaatwalserijen waar het staal werd geplet in hete hallen waar we soms als kind een kijkje mochten nemen.
Nooit was het er donker of stil. De stank was er altijd maar die ruik je alleen als je Beverwijk binnen rijdt.
Achter de Hoogovens zie je de duinen, het strand ligt op fietsafstand  en menig verjaardagsfeestje werd daar gevierd. Overdag zochten we hout en vingen we garnalen, 's avonds roosterden we de garnalen en stookten het vuur hoog op. We zongen en vertelden verhalen.
Met de toekomst hield ik me niet bezig. Afrika kende ik alleen uit de Scheepsjongens van Bontekoe: Kaap de Goede Hoop, schipbreuk, onbewoonde eilanden .... Als kind was ik een lezer en dromer en dat ben ik nog. Ik droom van Zimbabwe, zijn mijn papieren nu in orde, zou Job van Melle inmiddels iets meer  weten??