terug naar zimbabwe / back to Zimbabwe

Inhoud blog

	in the Dutch mountains (blog 40)
	Geef ze van katoen! (blog 39)
	blog 38 ( een vreemde droom)
	op koers (blog 37))
	op eigen benen (blog 36)

06-11-2011

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Wageningse berglucht (blog 5)

"Willen jullie echt naar Afrika??'

Mijn opa kijkt me vragend aan. We lopen in het arboretum bovenop de Wageningse berg. Het is een mooie herfstdag en de bomen in het park zijn getooid in vlammende herfstkleuren.De bomen komen uit de hele wereld. We vergapen ons aan indrukwekkende sequoia's uit Amerika en kleine sierheesters uit Indonesie. Prachtig.

Zou er in Zimbabwe ook zoiets als 'herfst' bestaan?

Ondertussen vertelt mijn opa over zijn jeugd in Edam en over zijn bakkerijtje in de Beemster waar hij het grootste deel van zijn leven gewoond heeft. Als klein bakkertje moest hij soms diep in het stof voor de belangrijke herenboeren in de polder. Nog steeds heeft hij het niet erg op boeren maar nu zijn kleinzoon op de Landbouwhogeschool zit moet hij toegeven dat er toch ook wel aardige boeren bestaan..
Veel gereisd heeft hij niet, daar was geen tijd en geld voor. Vakantie bestond uit een dagje naar het strand- op de bakfiets- en in zijn diensttijd was hij in Friesland gelegerd. Verder is hij nooit geweest maar hij weet er smakelijk over te vertellen.
Ook over vandaag is hij weer enthousiast. Vanochtend liepen we over de balustrade van de sterflat en overal loerde hij naar binnen. Hij moet er nog erg om lachen... rommelige kamers en studenten die tot diep in de middag in hun ochtendjas rondlopen...

Ik vertel hem over het studentenleven en over het Wageningen-gevoel. Het lijkt wel een soort virus, iedereen maakt plannen om te reizen en werken over de hele wereld.
We staken onze duim omhoog en liftten naar Kopenhagen, Berlijn of Athene. Later met Veronica naar Zuid-Italie waar een Italiaanse vriend ons in een heel klein dorpje meenam naar een pizzeria waar hij vaste klant was. Hij liep nog even de keuken in om er voor te zorgen dat de pizza's wel piccobello zouden zijn..
Toch durfde ik het niet aan om voor een tropische studie te kiezen: ik zag mij al staan in de tropen als irrigatiedeskundige met twee linkerhanden....daar heeft niemand wat aan. Maar het is toch gelukt: ik ga naar Zimbabwe!! Niet als techneut maar als leraar samen met Veronica!! Eigenlijk wilde ze helikopterpiloot worden, maar de kleine lettertjes bij de test nekten haar....afgekeurd vanwege haar ogen. Prachtige ogen!

Tegen de bergrand aan de rand van het Arboretum staan ook Afrikaanse bomen. We lezen de bordjes en mijn opa schiet in de lach. Daar staat een Baobab, een apenbroodboom!! Het brood groeit in de bomen, in Zimbabwe zijn helemaal geen bakkers nodig!!

We staan bovenop de Wageningse berg en ik realiseer me dat mijn opa nooit verder is geweest dan Wageningen en nooit op een hoger punt heeft gestaan dan dit punt!! We kijken uit over de Rijn en de Betuwe naar het Zuiden. Zimbabwe lijk oneindig ver weg....

Ik weet dat hij het liefst mee zou gaan........ maar in gedachten reist hij altijd met me mee!

"Toch", zegt opa Hasker ," de Wageningse berg is ook prachtig"!!!!!!

(voor mijn opa... de Cats: http://www.youtube.com/watch?v=pOzbOw8AO3I )

Geef hier uw reactie door