Zaterdag was het zover: de dropping c.q. avondwandeling. Na het succes van vorig jaar waren we wel verplicht om het dit jaar opnieuw te organiseren. Vorig jaar was het een wandeling rond Assenede dus dit jaar kozen we voor een geheel andere aanpak: een wandeling in de Wachtebeekse bossen. Mario en ik hadden de wandeling natuurlijk eerst zelf eens gelopen en deden daar toen ongeveer een 1 1/2 uur over. Hierna zijn we gaan nadenken hoe we de groepen langs het juiste pad zouden leiden. We hadden hier veel ideeën over en uiteindelijk kozen we voor een markering met flurescerende verf. De markering zou enkel aangebracht worden bij een kruispunt waar er van pad veranderd moest worden. Vond men de markering links dan sloeg men het pad links in. Vond men de markering rechts dan rechts afslaan natuurlijk. Vond men niets dan volgde men het pad. Het klonk heel simpel en dat was het eigenlijk ook wel. (al dacht niet iedereen dit) Toen zijn we samen de markeringen gaan aanbrengen. (3 fluorescerende bollen bij elkaar) De volgende dag is Mario nog eens terug gegaan met Quentin, zijn zoontje, en die heeft toen de dropping uit kunnen lopen. Dit was in de avondschemering en dat stelde ons toch iets geruster. De zaterdag zelf zijn we nogmaals, met de auto weliswaar, een deel van het parcours afgeweest om nog enkele cruciale plekken extra te markeren. Ondertussen hadden Jenti en Hanneke de nodige boodschappen gedaan. Want bij terugkomst stond Gerben elke deelnemer op te wachten met een lekker broodje hamburger zo van de barbeque. Halverwege zou elke deelnemer ook nog een appel krijgen. Dit was ook belangrijk voor ons want zo wisten we dat iedereen op het goede spoor zat. Maar eerst waren er nog de middagwedstrijden. Deze resulteerden in 3x een thuisnederlaag: D1 verloor een heel belangrijk duel waardoor ze weer wat dichter naar de degradatiezone afzakken. Heren 2 verloor na een spannende partij van een sterke tegenstander; AVC uit Tholen. D4 tenslotte verloor met 1-3 maar pakte toch weer zijn setje. Verslagen en standen komen in het volgende blogpuntje. Terug naar de dropping dus.
Na een drukke week nog een extra dag gewerkt op zaterdag. Omdat er geen wedstrijden waren voor ons kon dit dus ook eens. De wedstrijden die gespeeld zijn toonden wel wat rare uitslagen waarmee werd aangetoond dat elke wedstrijd moet gespeeld worden. Onderussen wordt de zoektocht naar een nieuwe trainer voor ons eerste damesteam verdergezet. Afgelopen vrijdag is er een nieuwe kandidaat komen kijken en deze week volgt er een proeftraining. Hopelijk met positief gevolg. De zondag met het grootste deel van de jeugdcommissie de kamplokatie bezocht. Zoals gewoonlijk werd dit een leuke dag. Steeds als deze groep mensen samen zijn hangt er een sfeer van plezier en ontspanning in de lucht, een echte vriendengroep. Hieronder kan je wat foto's terug vinden van dit uitje.
Voko-Savok 1-3 ( 23-25, 25-27, 25-20, 22-25) - Een verrassende overwinning van Savok, dat door twee opeenvolgende overwinningen van een degradatiekandidaat een stevige middenmoter is geworden. Savok miste Evelien Bakker, Marsha Moeliker en Christa Haers. Hun plaatsen werden door de Sasse jeugd uitstekend ingenomen. In een enerverend gevecht groeiden de jongeren boven zichzelf uit. Savok, dat de thuisploeg met een lastige opslag bestookte, beschikte over een prima blok. Met simpel, maar doeltreffend spel, was dat voldoende om vier belangrijke punten mee naar huis te nemen en de zorgen omtrent behoud zo langzamerhand volledig te vergeten.
Ik ben Luc Chinitor
Ik ben een man en woon in Assenede (België) en mijn beroep is headoperator in de procesindustrie.
Ik ben geboren op 01/05/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Volleybal, wandelen, dieren, muziek, etc....
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
