Excursie naar Diest met het 3rde jaar Ik zat met chelsey en Kimberley in het groepje. Maar kimberley was naar de dokter voor haar hoofd (gevallen bij fietsen). Maar ik heb mij goed kunnen amuseren met chelsey! In de voormiddag hebben we zo een bundel moeten invullen met vragen over al die oude gebouwen in Diest. Dat was niet zo leuk, maar ja ik heb er het beste van gemaakt. In de middag gingen we eten in de halve maan. Iedereen van sport een goeie vettige friet. In de namiddag was het teambuilding gelukkig met uw eigen klas. Die opdrachten waren eigenlijk nog wel leuk. Eerst moest je zo over touwen lopen zonder hou vast, je moogt er natuurlijk niet afvallen. Daar hebben wij heel lang over gedaan. Daarna moest er iemand in een band gaan zitten in de lucht en iedereen moest daardoor en mocht de band niet raken. Dat daarna vond ik maar eng, je moest een 4m hoge muur op doordat je op iemand zijn schouders moest gaan staan en dan tegen die muur leunen, boven moesten ze u met u polsen pakken en u naar omhoog hijsen. Veel blauwe plekken... enzo waren er nog heel veel opdrachten. Dat was wel heel leuk. Ik was wel blij toen we terug in het school waren maar we hadden onze bus gemist, toen besloten we maar om te voet te gaan.
Naar scherpenheuvel met 3 en 4 sport. Het opgaan ging nog wel vond ik. Ik fietste samen met frederik vanachter en kimberley en chelsey fietste achter ons. Even later waren kimberley en chelsey ver van ons weg, we zijn toen even moeten stoppen om te wachten. Zag ik ineens alleen kimberley, chelsey had pijn aan haar knie en moest in die auto gaan zitten. Het was echt zo warm die dag! Kimberley was flauwgevallen van de fiets,toen moest ik mee met haar vanvoor gaan fietsen. Als we er bijna waren was dat zo de hele tijd bergop! Iedereen begint mij zo ineens voorbij te steken en toen was ik weer helemaal vanachter! Gelukkig was frederik mij nog een beetje aan het duwen. Toen zag ik die kerk en ik dacht van jaaaa!!! eindelijk! we zijn er! Nee, we namen een bocht en er was weer een heuvel. Dat was kei steil! Of dat leek misschien alleen maar zo omdat ik niet meer kon, dat kan ook. Ik was blij dat ik die berg op was. Eindelijk kon ik die kaarsen branden, ik had er 10 verkocht en ik kreeg er 4 ofzo. Ik zat daar zo goed in de zon zegt mevrouw Kochuyt ineens: Ja mannekes, we gaan terug vertrekken. Ik dacht zo: NEE! doe mij dat niet aan. Kimberley ging al niet meer mee terug. Eenmaal toen we vertrokken waren kreeg ik kei fel kramp in mijn beide bovenbenen. Maar je kan dan echt nietmeer bewegen! Ik moest bijna in de auto gaan zitten, maar ik wou dat eigenlijk niet. Ondertussen was het al beter en heb ik gewoon doorgefietst. Maar de terugkeer was toch wel heel zwaar voor mij! Als ik Milan, Jan, Olivier en zeker Axel niet had gehad was ik er niet geraakt denk ik. Dat is niet normaal wat Axel kan! die duwt mij gewoon even bergop ik moet niet eens trappen en dat tempo dat is ook goed. Echt dikke chapeau voor Axel!!!! Maar echt toen ik het bordje zag waarop stond zepperen kon ik echt een gat in de lucht springen, nee toch niet daar was ik te moe voor. Maar toch ik was echt blij toen we aankwamen. Ik had pijn aan mijn kont, ik was van top tot teen verbrand maar ik was toch heel blij dat ik het gehaald had en alles mee gefietst had!!!! olééé!!
