Dinsdag in de vroege morgen vertrok ik met George naar het aboriginal land. op het programma stonen 400 kmasfalt en iets meer dan 1000 km gravel door de woestijn. De gravel weg was de befaamde outback way. Niemand mag op de weg met verse voeding, drugs(natuurlijk), alcohol en dergelijke. we moesten overal de deuren sluiten omdat sommige aboriginals zoveel geld nodig hebben voor drugs en alcohol dat ze je auto zouden durven stelen.
woensdag ochtend kwamen we toe bij kata tjuta en uluru. prachtige rotsen die voor de aboriginals heel veel betekenen. onder uluru slaapt immers hun wereldslang en kata tjuta, die bestaat uit meerdere rotsen, stellen enkele goden voor. Weensdag reden we de hele dag rond de rotsen om vanuit ieder standpunt foto,s te hebben, want waarvoor de rotsen vooral befaamd zijn bij fotografen is, dat de rots constant van kleur lijkt te veranderen door schaduw invallen en scherpte/standpunt van de zon. zo zagen we hem rood, paars, zwart en bruin. vooral bij zonsopgang en ondergang zie je hem veranderen. echt de moeite waard om te zien! we deden ook enkele korte wandelingen en zochten een kampplaats voor de nacht. de dag erop gingen we kijken naar de zonsopgang en wou george heel graag uluru beklimmen. ik had het liever niet gedaan, aangezien de aboriginals het liever niet hebben en ze dat zowat overal duidelijk maken, maar ik volgde george natuurlijk, aangezien hij me meenam. in mijn opzicht blijkt het van weinig respect voor hun cultuur dat iedereen op de berg wandelt. de aboriginals brachten de rots groot, we mogen dus al blij zijn dat we hem kennen door hun.
de klim op de rots was tot grote ontgoocheling van george niet open(ik was ergens opgelucht want had er een slecht gevoel bij). Dus reden we terug naar kata tjuta om daar tussen de rotsen te gaan wandelen. het was de mooiste wandleing die ik tot nu toe gedaan heb. tot grote verrassing is er tussen de rotsen een grote vallei ontstaan. we zagen er kangoeroes en enkele heel mooie vogels. PRACHTIG!
erna gingen we nog iets eten en begonnen we aan de lange terugweg, alweer 1000 km gravel door de woestijn en 400 km asfalt.
we sliepen dus 2 nachten in de woestijn. Ik moet eerlijk toegeven dat het me enkele 10tallen minuten duurde om in slaap te graken. overal rond me hoorde ik geluiden en 's nachts werd ik 1 keer wakker en hoorde ik gesnuffel rond mijn tent.
gelukkig was ik vree moe en kon ik daardoor ook nog slapen.
op de door- en terugtocht zagen we dingo's dromedarissen(ik wist niet eens dat er hier dromedarissen waren), kangoeroes en gigantische arenden en kwamen we ook midden in een cycloon terecht, waar we dus door moesten met de auto.
george was enorm leuk gezelschap. we konden heel goed praten en we lachten enorm veel. hij was ook heel content met mijn gezelschap en liet dat duidelijk blijken.( waar we konden trakteerde hij me op taart, hamburgers, bier, en telkens ik wou betalen wou hij er helemaal niets van weten) hij werkt hier in de mijn en verdient veel, gelukkig moet ik me dus geen zorgen maken. Ik haal hem deze week nog een goed krat bier en ga hem nog eens bedanken.
Ik ben louis, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Luis/Lewis/ en andere (meestal omwille van identieke kwaliteiten met bekenderen als; Luis Figo, Luis Enrique Lewis Hamil.
Ik ben een man en woon in De Panne (België) en mijn beroep is vrijbuiter.
Ik ben geboren op 18/01/1990 en ben nu dus 35 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: geen bloemschikken, naaien, en dergelijke.
Dag vader en dag moeder
dag marie en Pauline
ik denk dat ik chop chop ben want ik wil de wereld zien
