Dinsdag in de vroege morgen vertrok ik met George naar het aboriginal land. op het programma stonen 400 kmasfalt en iets meer dan 1000 km gravel door de woestijn. De gravel weg was de befaamde outback way. Niemand mag op de weg met verse voeding, drugs(natuurlijk), alcohol en dergelijke. we moesten overal de deuren sluiten omdat sommige aboriginals zoveel geld nodig hebben voor drugs en alcohol dat ze je auto zouden durven stelen.
woensdag ochtend kwamen we toe bij kata tjuta en uluru. prachtige rotsen die voor de aboriginals heel veel betekenen. onder uluru slaapt immers hun wereldslang en kata tjuta, die bestaat uit meerdere rotsen, stellen enkele goden voor. Weensdag reden we de hele dag rond de rotsen om vanuit ieder standpunt foto,s te hebben, want waarvoor de rotsen vooral befaamd zijn bij fotografen is, dat de rots constant van kleur lijkt te veranderen door schaduw invallen en scherpte/standpunt van de zon. zo zagen we hem rood, paars, zwart en bruin. vooral bij zonsopgang en ondergang zie je hem veranderen. echt de moeite waard om te zien! we deden ook enkele korte wandelingen en zochten een kampplaats voor de nacht. de dag erop gingen we kijken naar de zonsopgang en wou george heel graag uluru beklimmen. ik had het liever niet gedaan, aangezien de aboriginals het liever niet hebben en ze dat zowat overal duidelijk maken, maar ik volgde george natuurlijk, aangezien hij me meenam. in mijn opzicht blijkt het van weinig respect voor hun cultuur dat iedereen op de berg wandelt. de aboriginals brachten de rots groot, we mogen dus al blij zijn dat we hem kennen door hun.
de klim op de rots was tot grote ontgoocheling van george niet open(ik was ergens opgelucht want had er een slecht gevoel bij). Dus reden we terug naar kata tjuta om daar tussen de rotsen te gaan wandelen. het was de mooiste wandleing die ik tot nu toe gedaan heb. tot grote verrassing is er tussen de rotsen een grote vallei ontstaan. we zagen er kangoeroes en enkele heel mooie vogels. PRACHTIG!
erna gingen we nog iets eten en begonnen we aan de lange terugweg, alweer 1000 km gravel door de woestijn en 400 km asfalt.
we sliepen dus 2 nachten in de woestijn. Ik moet eerlijk toegeven dat het me enkele 10tallen minuten duurde om in slaap te graken. overal rond me hoorde ik geluiden en 's nachts werd ik 1 keer wakker en hoorde ik gesnuffel rond mijn tent.
gelukkig was ik vree moe en kon ik daardoor ook nog slapen.
op de door- en terugtocht zagen we dingo's dromedarissen(ik wist niet eens dat er hier dromedarissen waren), kangoeroes en gigantische arenden en kwamen we ook midden in een cycloon terecht, waar we dus door moesten met de auto.
george was enorm leuk gezelschap. we konden heel goed praten en we lachten enorm veel. hij was ook heel content met mijn gezelschap en liet dat duidelijk blijken.( waar we konden trakteerde hij me op taart, hamburgers, bier, en telkens ik wou betalen wou hij er helemaal niets van weten) hij werkt hier in de mijn en verdient veel, gelukkig moet ik me dus geen zorgen maken. Ik haal hem deze week nog een goed krat bier en ga hem nog eens bedanken.
ik kreeg deze week goed nieuws;van 23 tot 29 november ga ik naar uluru/ayers rock: de welgekende "aboriginalberg". iets wat je eigenlijk absoluut moet gezien hebben als je naar hier komt. ik ben heel blij, het was een welgekomen opkikker voor deze zware week(de temperaturen waren enorm hoog... meestal rond de 38 graden)
Na die kleine reis ga ik terug naar kalgoorlie. hier blijf ik dan tot boxingday/kerstdag. dan heb ik een heel goedkope vlucht naar melbourne, waar ik de 28ste december vertrek naar tasmanie om er een grote trektocht te doen. de trektocht noemt de overlandtrack. te bekijken op internet. het is echt de moeite.
vorig weekend gingen we, zoals jullie misschien gezien hebben op de foto's, naar het strand. de plaats waar we naartoe gingen noemt Esperance, en het is er prachtig! de stranden zijn er hagel wit het water is er helder blauw en waar zijn alle appartementsgebouwen van aan onze kusten? Hier zijn stukken kust soms volledig verlaten en de bossen komen bijna tot aan het water. Het was zalig zwemmen! we visten ook enkele uurtjes(ik ving niets, maar de kleinste van het gezin wist 3 vissen te vangen waaronder een haring!
Vrijdagnamiddag vertrokken we richting Esperance, een tocht van zo'n 400 km(relatief korte afstand hier). Rond Esperance is er een prachtig nationaal park, waar we onze tenten konden opslaan. rond 8.30 reden we het nationaal park binnen en in he donker zegan we verschillende kangoeroes. Veel kangoeroes! ik had er nog maar enkele gezien(meer dode dan levende) maar dit stukje weg maakte alles goed! Ik had voor Paul en mezelf een lekkere fles schnaps gekocht, en terwijl de meisjes in bed kropen gingen wij een kijkje (en drinkje) nemen aan het strand. echt een heel gezellige avond! de dag erop stonden we vroeg op om naar thomas river(plaats die bekend staat bij walviswatchers) te gaan. we kwamen er toe en zagen niets, tot Paul plots riep; oy louis(mijn naam helemaal australisch uitgesproken) looooook, over there. en ja, YES mijn eerste walvis! prachtig beest en als ik wou kon ik er een steen, tak of koala(wat je maar wilt) tegen smijten, om je maar te zegen hoe dicht hij was.(zie foto) De walvis had ook nog eens haar baby walvis, of kalfje mee! te zalig.
na een tijdje waren ze ons beu gezien, en zwommen ze weg. wij gingen dan maar het strand verkennen en vonden enkele prachtige schelpen en enkele dode vissen.
na een half uutje reden we verder naar dolphin cove. ongelooflijk maar waar, daar zagen we dolfijnen. een hele groep zwom voorbij, weliswaar iets verder, maar we konden ze goed zien. super moment, alweer! daar zagen we ook nog eens een zee arend, wat de grootste blijkt te zijn op de wereld(danku mama).
op diezelfde ochtend zagen we nog verschillende kangoeroes, emu's(struisvogelachtige) en grote reptielen.
na iedereen een ijsje getrakteerd te hebben gingen we terug naar de kampplaats waar we gingen zwemmen. super tof! een uurtje later werd ik helaas een beetje ziek. ik had waarschijnlijk te weinig gedronken, maar ja wat wil je! ik word de hele tijd afgeleid! ;)
de dag erop was ik weer bijna de oude en gingen we n ogmaals zwemmen voor we naar huis reden. we hadden een prachtig weekend!
zoals jullie horen gaat het hier reuze goed. ik ben nog altijd heel gelukkig hier en het werk is lastig maar ik doe het goed en graag!
Louis zijn uitleg : ik met zelf gevonden bobtail. Let ook op de vliegen op mijn gezicht... vreselijke beesten. kijk ook hoe bruin mijn arm is, deels van de zon, deels van de vuiligheid die eraan hangt door 't werk. om maar te zeggen; Ik werk hier.
ook zien jullie bush, de plaats waar hij zaden zoekt denk ik
en een (dode) slapende kangoeroe.
Het hoedje in de auto:
Louis spreekt : zie je dat mutsje op de rand van de auto? die zit meestal vol vliegen terwijl we werken. Ik HAAT die beesten...
enkele foto's zijn getrokken op het strand van fremantle. ik was daar behoorlijk moe van de lange reis, maar het was er prachtig! fremantle ligt aan de grote of stille oceaan.
er zijn ook enkele fotos bij mijnen getrokken. de goudmijnen hier in kalgoorlie zijn extreem bekent. zo heb je de superpi; de fotos van de grootste mijn. het is de 2de grootste mijn in de wereld en de grootset goudmijn op aarde. iedereen volgde dan ook extreem het nieuws vanuit chili.
de zoetwaterkreeft die jullie zagen op 1 van de fotos hebben we zelf gevangen. en hij was heel lekker
alles gaat hier nog altijd goed. tijd is om hier in de bib
vergeef me al de spellingsfoueten want het keyboard hier is anders gemaakt en ik ben gehaast(internet staat hier namelijk op tijd en ik heb nog exacht 6.50 min.
met mij gaat alles goed. de eerste 4 dagen bracht ik door in fremantle na een wonderwel vlekkeloze reis en inkomen in Australie. danku ingrid en Pascal voor de hulkp met de visums!
fremantle is prachtig. het ligt aan de zee dicht bij de stad Perth en is een gezellig badstadje. na enkele dagen heb je het daar wel gezien dus kocht ik mijn gsm (0450336113) en belde naar Paul en Susan Day om te horen hoe ik het best kwam naar hen. Ze wonen in de goudmijn stad Kalgoorlie. Ik nging met de trein en zat zo een 7 tal uren op de trein. ik zag mijn eerste kangoeroe(het is tot nu toe de enige levende die ik zag) tenzij de andere die dood leken eigenlijk aan het slapen waren(insider).
ik kwam dus toe in het vooral speciale mijn stadje Kalgoorlie in een gezellig gezin (de Days) voor degenen die mij Cadeautjes willen sturen of degenen die hun pet met mijn hoofd erop terug willen gestuurd krijgen met een handteken: Mr Louis R Libeert 8 gilberton st South Kalgoorlie WA 6430.
Paul is de vader van het gezin: deze gezellige man drinkt graag bier, luistert naar dezelfde rock n roll als ik en werkt iedere dag samen met mij in tuinen of in de bush( ik werk eigenlijk samen met Paul
Susan is de moeder van het gezin: zij runt het huis en werkt ook nog in een aboriginalziekenhuis
dan heb je nog Josepohine die 14 is(denk ik) en die leuk sarcastisch uit de hoek kan komen. ze is een heel aangenaam persoontje btw
Als laatste heb je charlotte die 9 jaar is en constant spelletjes met me wil spelen.
het is voorlopig nog altijd leuk hier te zijn!
ik geniet van ieder moment en steek ENORM veel op over mezelf en over de cultuur, het werk en vele andere dingen hier. ook mijn engels verbetert merkwaardig snel.
iedere dag zie ik papegaaien overvliegen, kaketoes spelen en volgende zeek ga ik naar een walvisbay met Paul en de meisjes.
Volgende vrijdag ochtend(1 oktober 2010) vertrek ik op de langverwachte trip! Ik had niet echt de bedoeling om een blog te maken, maar na aandringen van dierbaren heb ik toch maar beslist dit te doen.
Binnenkort kunnen jullie hier af en toe (verwacht aub niet dat ik hier elke dag of week op schrijf) te weten wat ik allemaal uitspook aan de andere kant van de wereld.
Iedereen die me een persoonlijk mailtje wil sturen mag sturen naar: wallybally@hotmail.be
Ik vertrek omdat er duidelijk een omwenteling nodig was voor mij!
Hopelijk bergijpt iedereen waarom ik vertrek, en kan ik nieuw terug komen!
Ik ben louis, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Luis/Lewis/ en andere (meestal omwille van identieke kwaliteiten met bekenderen als; Luis Figo, Luis Enrique Lewis Hamil.
Ik ben een man en woon in De Panne (België) en mijn beroep is vrijbuiter.
Ik ben geboren op 18/01/1990 en ben nu dus 35 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: geen bloemschikken, naaien, en dergelijke.
Dag vader en dag moeder
dag marie en Pauline
ik denk dat ik chop chop ben want ik wil de wereld zien
