Deze week begonnen met toerisme en het bevalt me enorm, veel socialere leerlingen en je leert er wat over Puno en de omliggende dorpjes.
Vorige woensdag was er een staking, alle poorten waren geblokkerd en nemand kon binnen of buiten de unif. CHILLEEEE

Voor derest zal ik wat vertellen over mijn bevindingen hier, de dingen die door men hoofd spoken.
Wel ik ondek hier namelijk enorm veel, niet alleen qua taal en cultuur maar qua familie ook enorm. Ik ervaar hoe het is om als oudste zus te zijn en te leven met iemand die 8 jaar jonger is en een kleine baby. Ik besef nu al vaak dat ik nu mijn eigen oudere broer en zussen snap wanneer ze eens niet met me wouden spelen of zich ergerde aan het feit dat ik veel te traag at. Ja hermano y hermanas ik merk het hier allemaal.
Ik merk ook dat peruaanse families niet zo veel verschillen met belgische, de kinderen krijgen hier ook wel eens naar hun voeten en moeten ook gewoon hun bord leegeten =p. De taalgrens blijft soms nog wel wat moeilijk, je kan nooit alles zeggen wat je echt wil maar ik doe mijn best.

Hoe gaat het nu eigelijk met Lotte Lambrechts ? Wel enorm goed, dit had ik in september niet gedacht. Ik begin me echt steeds beter bij ht gezin te voelen en op school gaat het dus ook echt wel beter. Ik geniet hier van de kleinste dingen zoals bv een pizza gaan eten met mijn familie, enorm simpel maar daar kan ik enorm van genieten, gezellog met hen aan tafel zitten en een beetje proberen comminiceren.
Dusjah lieve belgjes, julie zien mij pas terug rond 14 juli op het kampterrein van den 62 ;) Besos

22-11-2010 om 01:36 geschreven door Lotte