We willen proberen
vorige ervaringen los te laten, want dit ging steeds om een vast aanbod waarin
iedereen verplicht moest meedoen en indien dit niet zo was, werd er overgehaald
om toch te participeren. Deze gedachte moeten we loslaten, omdat het de
veiligheid en vrijheid belemmert. Verder willen we deze veiligheid en vrijheid
garanderen door hen mee inspraak te geven in het programma en erg in te spelen
op de moment zelf.
Beiden willen we
vertrekken vanuit een fundamenteel geloof in jongeren. Het geloof in hun eigen
kunnen. Uit ervaring is gebleken dat wanneer het geloof in de doelgroep groot
is, deze sneller gaan participeren aan een activiteit en eventuele weerstand
verkleint.
Een duurzame,
democratische vreedzame en rechtvaardige samenleving gekenmerkt door vrije
meningsuiting, respect voor de menselijke waardigheid en ontplooiingskansen
zonder discriminatie (Cockx, De Blende, Gehre,... Et al., 2011).
Tijdens onze
activiteit willen we de studenten benaderen als levenskrachtige en expressieve
explorator. We willen de nadruk leggen op de expressie van de studenten en hun
waarnemingen, maar zeker ook op plezier.
In het algemeen
kijken we naar de maatschappij, mensen en onze doelgroep door een roze bril. In
het algemeen hebben we beide een erg positief mensbeeld. We vertrekken vanuit
de idee dat mensen van nature goed zijn, maar door hun omgeving en context
waarin ze leven beïnvloed en veranderd kunnen worden. Met welke doelgroep je
ook werkt, vinden we het belangrijk om de nadruk te leggen op de
gemeenschappelijkheid.
Wat de
activiteit en de doelgroep betreft, willen we binnen de culturele functie ons
focussen op cultuurproductie realiseren. We vinden het belangrijk om
veranderingsgericht te werken en de studenten zelf cultuur te late maken.Voor
ons is het belangrijk dat we cultuur benaderen in een brede zin. We willen ons
zeker niet beperken tot een enge benaderingvan cultuur wat beter gekend is als Cultuur met een grote C.
Oké, to be honest, we zijn nog steeds studenten en wat doen we graag? Inderdaad, we gaan graag uit, we chillen,... Dit is niet anders voor onze doelgroep! ( https://www.youtube.com/watch?v=qs35t2xFqdU )
Uit een gesprek met meerdere leerkrachten blijkt wel dat beroepssecundaire studenten meer toekomstgericht denken. Zoals denken aan geld verdienen, op eigen benen willen staan,... etc. De meningen zijn wel erg verschillend over de interesse. Het voornaamste dat naar voor komt zijn: make-up, auto's en smartphones.
Alle leerkrachten zijn het wel eens dat deze doelgroep vaak kiest voor het BSO om meteen na hun studies te gaan werken.
Vlaanderen kent heel wat onderwijsvormen en studierichtingen. Middenscholen hebben alleen een eerste graad. Andere secundaire scholen bieden dan weer twee of meer graden aan. En zo kent het onderwijs vier onderwijsvormen: het ASO (algemeen secundair onderwijs), TSO (technisch secundair onderwijs), KSO (kunst secundair onderwijs) en tot slot het BSO (beroeps secundair onderwijs).
De doelgroep dat wij hebben gekozen plaatst zich in het beroeps secundair onderwijs (BSO).
Het BSO is vooral een praktische onderwijsvorm, waarin stages en praktijk tot meer dan de helft van het lessenrooster omvatten. De theoretische vakken zoals (Nederlands, wiskunde, aarderijkskunde,...) worden niet meer afzonderlijk aangeboden, maar in een projectgerichte benadering (PAV).
Student, studeren, taken maken, nog meer taken maken en uiteraard nog eens taken. 'Student zijn is de beste tijd van je leven! Geniet ervan!'... Uhu, right. De druk ligt hoog om ervan te genieten
Maar ik stel me steeds de vraag (als student dan), wat zijn we nu eigenlijk? Volgens Van Dale (2015) wordt het gedefinieerd als:
stu·dent (de; m,v; meervoud: studenten) 1iem. die
studeert, m.n. aan een universiteit of hogeschool
Personen
die deelnemen aan het secundair onderwijs noemt men scholieren of
leerlingen... Onze doelgroep zijn dus scholieren en geen studenten. Maar uit gemakkelijkheid halve zullen we de term 'studenten' gebruiken.
"In school we learn that mistakes are bad, and we are punished for making them. Yet, if you look at the way humans are designed to learn, we learn by making mistakes. We learn to walk by falling down. If we never fell down,we would never walk."