Vrijdag was mijn laatste dag op school. Het was een vrij gewone schooldag want mijn medeklasgenootjes moesten veel belangrijke toetsen maken. Op het lessenrooster had ik gezien dat we het laatste uur klasuur hadden, dus ik was wel blij dat we konden eindigen met een uurtje babbelen. Maar blijkbaar hadden zei hun niet voorbereid op een uurtje babbelen... Zei waren al meer als een week een supermooi afscheid aan het voorbereiden! Ze hadden pizza besteld voor de hele klas, ik kreeg een grote chocolade-taart mét mijn naam op (!), ze hadden een mooie doos voor mij gemaakt met allemaal cadeautjes: een tas (om uit te drinken) met een mooie foto van Osijek (mijn stad) op, een boekje over vriendschap in het kroatisch met iedereen zijn naam er in, een papieren bloem, een magneet met een lief tekstje en een kader met onze klasfoto. Ik was zo blij, want ik had ook totaal niks verwacht! En iedereen was zo lief voor mij! En die traantjes die vloeiden er ook uit zonder stoppen...
Na school nam afscheid van de helft van de klas, want met de andere helft gingen we nog een laatste keer naar San Francisco (ons favoriete koffiehuisje). Zelfs daar kennen ze mij al supergoed en kreeg ik zelfs een cadeau! Ook een tas (om uit te drinken), maar deze was uit San Francisco dus dat maakte het toch specialer :) 's Avonds zijn we met diezelfde helft van de klas nog een allerlaatste keer uitgeweest, het afscheid was heel lang en met veeeeel traantjes. Dit waren ook mijn beste vrienden, dat maakte het juist zo moeilijk...
Die nacht heb ik dan eindelijk alles ingepakt... Zo'n een gedoe! Ik was echt blij toen ik eindelijk alles in mijn tassen had gekregen en ik eindelijk kon gaan slapen!
De volgende morgen heb ik afscheid genomen van mijn gastbroers en mijn gastoma en daar vloeiden opnieuw de traantjes... Daarna ben ik met mijn gastouders en gastzus met de auto naar Zagreb gereden. Daar hebben we nog een laatste voormiddag samen doorgebracht. Toen kwam het echte grote afscheid... En na alles dat ze mij al hadden gegeven, hadden zij ook nog een cadeau voor mij: een echt zilver kettinkje, een hartje gemaakt met puzzelstukjes. En mijn gastmama zei erbij: 'Because now, we belong together as a puzzle'. En daar gingen de traantjes weer...
Toen hadden we nog een eindkamp in Zagreb. Daar moest ik dan nog is heel mijn bagage moeten herinpakken, want ik mocht maar 1 ding als bagage hebben en 1 als handbagage. Ik voelde me wel een echte held, toen ik daar eindelijk in geslaagd was. Toen zijn we voor de verandering nog maar eens superlaat gaan slapen, na 2 uur rond te lopen in het centrum van Zagreb... De volgende ochtend was ik dan ziek. Echt verwonderd was ik niet; ik had al een paar nachten zo goed als niks geslapen en ik was al 4 dagen aan het janken.
De volgende ochtend vertrokken we dan terug met het vliegtuig... Dan dacht ik dat ik eindelijk helemaal in orde was met mijn 2 dinges bagage, had ik er natuurlijk geen rekening mee gehouden dat ik geen vloeistoffen in mijn handbagage mocht hebben! Midden op de luchthaven hebben we dan nog maar eens mijn koffers opengedaan en alles zitten verhuizen. Maar nu ben ik wel een echte professional in inpakken :) En toen kwam het ergste van alles nog... Ik moest inchecken en dus mijn valies wegen! We mochten maar 23 kg meenemen. Ik wist dat mijn valies veel te zwaar was en dat ik serieus zou moeten betalen, dus ik stond al klaar met mijn portefeuille. mijn valies woog 29,7 kg! Véééél te veel! Maar nog voor ik ook maar iets kon beginnen te betalen, had mijn vrijwilliger iets voor mij geregeld dat ik niks moest betalen. Ik was zooooooooo blij en ik ben hem zo dankbaar! Toen zat ik dus terug met Laura op het vliegtuig richting Brussel...
Ik had eigenlijk absoluut geen zin in Brusselkamp. Ik wou het liefst vanalles gewoon in Kroatië blijven en als ik dan echt weg moest, dan wou ik liever echt thuis zijn... Maar het valt hier heel goed mee, we amuseren ons hier echt goed! Ik heb al veel nieuwe mensen leren kennen (ook Belgen) en het is fijn om ervaringen te delen, ook de workshops zijn superleuk maar de coffeebreaks zijn nog beter ;)
