Het zou een mooie dag worden. Goede temperatuur en wel wat wind. Een uur warming up samen met Bert en junior Stijn Gyselinck. Bij de start van de 1500m zou ik normaal in 51"5 moeten doorkomen na 300m, maar ik kwam in 47" door. Ik liep toen in laatste positie. Ik had het gevoel dat het voorbij was omdat ik na 700m al rondje 1'10"liep. Ik heb dan opgegeven wat ik normaal nooit doe. Opgeven is mijn ding niet. Ik heb dan besloten om de 5000m ook nog mee te lopen. Ik zou deze mee doen als doorgedreven training. Stiekem had ik wel nog een doel om toch nog op het podium te komen. Helaas zat die 1500 nog in de benen en kwam ik op de 1000 door in 03'08". Ik viel meteen alleen en het was zwaar in die warmte. Ik finishte in 17'34" wat een uiterst zwakke tijd is(vorig jaar 15'40"60). Een zekere Tudros haalde zelfs het podium in een tijd van 16'51". Marc Ruell werd 2e in een verdiende 15'46" waarmee hij voor mij gezien zijn leeftijd de beste loper van de hele reeks was. Michel Basemans werd zoals op voorhand gereserveerd PK. Onder het motto "het kan beter" gaan de trainingen verder voor betere tijden...
Vandaag ga ik deelnemen aan het Provinciaal Kampioenschap in Huizingen. Normaal zou het vanzelfsprekend zijn dat ik deelneem aan de 5000M. Op die afstand kan ik misschien een podiumplaats halen. Maar ik heb gekozen voor de 1500M. Volgens mijn trainer Erik Gyselinck is dit een betere keuze aan het begin van een lang seizoen. Bovendien moet mijn record van 04'19"05 aangescherpt worden dat al sinds 2006 vaststaat. Vorig jaar probeerde ik al eens mijn record te verbeteren, maar door de wind en een te trage start kwam ik met slechts 04'19"50 over de meet.
Na de iets mindere prestatie in Machelen zou ik in Oostende er eens goed tegenaan gaan. De dagen voor de cross zag het er niet goed uit voor mij omdat het nogal droog was. Gelukkig heeft het nog veel geregend in de loop van de nacht en de zondagmorgen.
Het zou dus een zware omloop worden zoals we dat gewoon zijn in Stene, maar dat ligt me wel. Aan de start stond ik naast Faise Tasame Dame die 2e zou worden. Ik ben iets minder snel gestart omdat het toch lang en zwaar zou worden. Dat bleek niet zo goed, want ik was van in de tweede ronde al op achtervolgen aangewezen.
Van in het begin viel ik min of meer op mijn plaats. Ik haalde een aantal lopers in die moesten lossen van het groepje dat ik achtervolgde, ondermeer David Stevens. In de laatste ronde kon hij nog over mij komen. Ik kwam ook heel dicht bij Stijn fincioen. Clubgenoot Willem Van Schuerbeeck kreeg last van steken en moest een aantal plaatsen inleveren. Maar hij heeft nog vele jaren om zijn schade in te halen...
Ik werd uiteindelijk 34e (en 28e Belg) dezelfde prestatie als in 2007. Ik kan dus terugblikken op een goed BK. Nu een rustperiode van 3 weken en dan weer opbouwen naar het zomerseizoen.
De laatste loodjes tellen het zwaarst en dat is deze week ook zo. Maandag nog een training van 20km gelopen. Dinsdag een lange interval van 2000-en in 06'30". Woensdag nog een duurloop van 17km. Donderdag rust. Vrijdag 55min los ter voorbereiding van Machelen. Zaterdag Machelen Cross. Dit alles ter voorbereiding van het BK Cross te Oostende op 9 maart.
Een lokale veldloop transformeerde al snel in een nationale met Aman Gemeda, Koen van Rie, Marc Van der Straeten en Michel Basemans. De opdracht was zolang mogelijk meegaan. Een gokje wagen mag altijd. Het tempo ging redelijk snel en ik kon nog volgen als laatste man van deze kopgroep. Concurrent bij uitstek Dieter Berghmans moest samen met mij lossen na een ronde. In Bornem verloor ik nog, maar op het PK won ik nog de sprint van hem. De hele wedstrijd was het overnemen en proberen, maar ik kreeg hem niet los. Tot in de laatste ronde bleek dat hij sterker was. Tot een sprint kwam het niet want halfweg moest ik lossen. Voor plaatsverlies moest ik niet vrezen want de achtervolgers hadden 01'10" aan hun been. Tom Marcelis heeft na zijn ongeluk deze week er een doorgedreven training van gemaakt. Arnout Biesemans liep daarentegen een sterke wedstrijd.
Het was een sprong in het ongewisse. Met relatief weinig kilometers - rond de 75km/week - en weinig interval aan de start van een altijd goed bezette en snelle cross komen is geen gemakkelijke opdracht. Ik kon mij na een relatief snelle start voegen bij een groepje met oa. Paul Engels, Koen Vanhavermaet, Dieter Berghmans, Nick Raymaeckers en Bert Vandenbergh. Deze laatste moest afhaken omwille van voetproblemen. Ik wilde hem nog wat meetrekken maar het ging niet meer. We moesten telkens een drie meter hoge heuvel op van zacht zand. Hierdoor werd het groepje nog wat uitgedund. Dieter Berghmans kon nog weggeraken. Paul had al veel werk verricht in de eerste ronden. In de laatste ging het tussen hem en mij. Uiteindelijk kon ik nog van hem weglopen. In de laatste 200m kon ik Dieter Berghmans nog oprapen. Ik ging erover, maar hij ging mee. In de laatste bocht voelde ik hem komen en moest hem voor laten gaan. Een 8e plaats is hier niet slecht gezien het kaliber van de tegenstand. Volgende week het PK Vlaams Brabant.
De laatste tijd wat blessures gehad: geknelde zenuw tussen de ribben en nu aan de knie. Ik vreesde dat het een scheur in de miniscus zou zijn. Maar aangezien het nu veel beter is waarschijnlijk een peesontsteking. Het is een klein peesje dat boven de miniscus loopt. Door mijn aangepaste houding bij het lopen heb ik dan ook nog een ontsteking gekregen aan de achilles. Met de trainingen die vooral uit duurlopen bestaan kan ik toch het volume behouden. deze week heb ik toch al weer lange en korte interval getraind. Dus neem ik zondag deel in Bornem.
De stressfractuur is een fractuur die veroorzaakt wordt door een overbelasting bij het lopen. Meestal is de oorzaak een te snelle toename van de trainingsintensiteit. Het is mogelijk dat de breuk is vooraf gegaan door een scheenbeenvliesontsteking.
Hoe vast te stellen?
Een stressfractuur kan op verschillende plaatsen voorkomen, bv. aan de binnenkant van het onderbeen. Dit nemen we als vb. Een bepaalde manier om te weten of het al dan niet een stressfractuur is: druk op het bot op de pijnlijke plaats. Dit zal veel pijn doen. Kies dan een plaats op +- 5cm eronder en druk nogmaals. Dit zal normaal geen pijn doen. Neem een plaats dichterbij de pijnlijke plaats en schuif zo op naar de pijnplek. Doe ook hetzelfde van bovenaf. Als het werkelijk op één punt pijn doet dan is het voor 99% zeker dat het een dergelijke breuk is.
Hoe kan men 100% uitsluitsel geven?
De arts kan een botscan voorschrijven. Deze wordt bij de nucleaire geneeskunde uitgevoerd. Deze bestaat uit 2 delen. Er wordt op een bepaald tijdstip een vloeistof ingespoten in je lichaam. Enkele uren later wordt er gescand. Het resultaat wordt doorgestuurd naar je arts.
Herstellen van een stressfractuur
De arts bepaalt adhv de graad van de breuk hoe lang de rustperiode is. Deze kan tot 6 weken duren. Het negatieve aan de breuk is dat er in geen geval mag gelopen worden. Het positieve is dat de breuk 100% geneest. Bovendien heb je in de meeste gevallen geen gips nodig.
Dit wetende ben je aangewezen op alternatieve training. Studies hebben uitgewezen dat een atleet tot een maand lang zijn conditie kan behoudenmet alternatieve training. Sportspecifiek trainen is natuurlijk beter, maar hier is er geen keuze.
Met zwemmen mag direct gestart worden. Fietsen in lichte versnelling wordt slechts aanbevolen na 2 weken. Sporten waarbij de pijnlijke plek last kan ondervinden zijn uit den boze. Aquajogging is ook goed.
Zwemmen levert heel wat trainingsintensiteit op. 30-45min baantjes zwemmen kan een duurloop vervangen van een uur. Het belast het lichaam vrijwel niet en men kan heel intensief trainen zonder de pijnlijke plek te belasten.
Fietsen daarentegen is net anders: de benen worden belast en daar wringt het schoentje. Bovendien moet er ook meer dan dubbel zo lang gefietst worden om hetzelfde resultaat te bekomen als bij lopen. Er moet gefietst worden in lage versnelling. En dit heeft voor- en nadelen: Voordeel is dat het hart op die manier goed getraind wordt. Veel prof en junior wielrenners trainen het hart op die manier. Dit is dus goed en zal dus van belang zijn voor het onderhoud van de conditie.
Nadeel is dat er geen krachttraining plaatsvindt. Dit is natuurlijk niet direct nodig.
Maar als geblesseerde denk je al aan je toekomst. Je stelt de vraag wanneer je ooit nog een wedstrijd kan lopen... Deze psychologische strijd is heel normaal... Het is van cruciaal belang dat je de juiste stappen neemt om het genezingsproces te bevorderen. Neem liever een week te lang rust dan te weinig.
Na de herstelperiode
De overstap naar de looptraining is heel delicaat. Vergeet niet dat hier bepaald wordt of je genezen bent of niet!!! Misschien is het beter om enkele dagen snel te stappen. Daarna kan men evt. afwisselend een dag rustig lopen en een dag rusten. Dit voor min. één week. Dan kan men terug beginnen met de trainingsopbouw. Vooral niet extreem lang trainen en zich nog beperken tot duurlopen.(een gouden raad: indien je terug pijn voelt moet je onmiddellijk stoppen en neem terug de fiets... misschien kan je na een week terug lopen.)
De herstelperiode is goed verlopen. Het is nu 10 weken geleden dat de diagnose gesteld werd. Indien er geen pijn meer is kan er terug intensief getraind worden (interval, tempolopen,...)
De conditie is meestal sneller terug dan verwacht. De alternatieve trainingen hebben ervoor gezorgd dat het lichaamsgewicht niet veel gestegen is. De conditie was weinig gedaald. Na aanvang van de looptraining zijn deze snel terug op basispeil.
Na een maand intensieve training zal de conditie terug zijn als op het moment voor de blessure. Wie weet, nog beter... Men mag dus in het ergste geval rekenen op 14 weken totaal herstel.
Hoe een stressfractuur voorkomen
De exacte oorzaak wordt zelden gevonden, maar toch kan men erger voorkomen.
De intensiteit van de trainingen. Los zware trainingsdagen af met lichte trainingsdagen. Het is gebleken dat tot 2 opeenvolgende zware trainingen voordeel geboekt wordt. Daarna is zeker een lichte training aanbevolen. Een wedstrijd geldt als een intensieve training. In principe moet gedurende dezelfde week geen of slechts 1 andere intensieve training uitgevoerd worden.
Het belang van goede loopschoenen weet je zeker. Een atleet heeft qua technische materiaal niet veel nodig. Regelmatig investeren in loopschoenen is geen luxe. Wissel ook eens af van loopschoenen.
De ondergrond waarop je loopt kost niks, maar is toch heel erg belangrijk. Als bosgrond en sintelbanen als de beste beschouwd worden, dan zijn kasseien en beton de slechtste... Gewelfde wegen zijn niet aanbevolen omdat ze eenzijdig belasten. Bij herstel is de Finse piste aangewezen. Sommige atletiekclubs (zoals VAC vilvoorde) beschikken in hun domein over zo'n piste. Deze is zo samengesteld en zo zacht dat er geen belasting is als je er op loopt.
Men kan ook oefeningen doen voor het versterken van het onderbeen. Hierbij bind je flexibele gewichten om de voeten van bv. 2kg/stuk. Deze gewichten zijn te koop in sommige sportwinkels. De oefening is heel simpel. Ga op een tafel zitten met de benen naar beneden. Beweeg nu enkel je voeten van beneden naar boven en omgekeerd.
Men kan ook tijdens het lopen een tibia-band aandoen. Deze kan overspanning en pijn voorkomen als je last hebt in het midden van het onderbeen bij de aanhechting van de spier aan het been. Het is niet bewezen dat deze band wonderen verricht.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
