De Ondraaglijke Lichtheid Van Het Bestaan

Als de wetenschap één vreugdeloos inzicht heeft opgeleverd, is het de onverschilligheid van de kosmos, waarin de mens een volstrekt onbeduidende plaats inneemt. We zijn het resultaat van een reeks grillige toevalligheden, van een evolutionair dobbelspel in een kosmisch casino.
We hadden er net zo goed niet kunnen zijn, en na een nieuwe spelronde gaat het universum gewoon zonder ons verder.

Vroeger was dat anders. De mens was de kroon op de schepping, de oogappel van God, de rentmeester van de aarde.
Wij waren onderdeel van een ondoorgrondelijk plan, en er gebeurde niets zonder Gods wil.
De wereld draaide letterlijk en figuurlijk om de mens, en niets werd aan het toeval overgelaten.
Alle gebeurtenissen dienden een doel; alles had betekenis.

Maar van een kosmische meesterschilder is geen spoor;
de hand van de Schepper is vervangen door kwantumfluctuaties,
en de enige blauwdruk van het heelal is het onzekerheidsprincipe van Heisenberg,
dat zegt dat in wezen álles toeval is.

© Govert Schilling