Ik ben een lelie van de Saron, een wilde lelie in het dal.

"Ik vermijd altijd zo veel mogelijk het onderwerp kunst, want U wilt gewoon een boek lezen,
dat U verstrooiing en leesgenot schenkt: over de liefde, het lijden, de grootsheid van de natuur en de schepping,
ook van dieren, maar U zit niet op cultuur te wachten, net zo min als ik.
(Ziezo: ik ben echt blij dat U en ik het daarover tenminste eens zijn.)"

Gerard Reve Het Boek Van Violet En Dood

An intellectual says a simple thing in a hard way.
An artist says a hard thing in a simple way.

...Ik omhels het geluk dat me verlost uit het tingeltangelleven
   en uit de paar half-schuine etablissementen, -- een paar danseressen,
   een danser-diseur, een klein, arm orkest en een familjaire waardin,--
   waar mijn leven te zieltogen lag...

"Eert de vrouwen! Zij weven en omstrengelen ons aardse bestaan met hemelse rozen."

Friedrich Schiller

"It's possible to love a human being if you don't know them too well."

Long walks at night--
that's what good for the soul:
peeking into windows
watching tired housewives
trying to fight off
their beer-maddened husbands.

Love, a question
has destroyed you.
I have come back to you
from thorny uncertainty.
I want you straight as
the sword or the road.

But you insist
on keeping a nook
of shadow that I do not want.

My love,
understand me,
I love all of you,
from eyes to feet, to toenails,
inside,
all the brightness, which you kept.

It is I, my love,
who knocks at your door.
It is not the ghost, it is not
the one who once stopped
at your window.
I knock down the door:
I enter your life:
I come to live in your soul:
you cannot cope with me.

You must open door to door,
you must obey me,
you must open your eyes
so that I may search in them,
you must see how I walk
with heavy steps
along all the roads
that, blind, were waiting for me.

Do not fear,
I am yours,
but
I am not the passenger or the beggar,
I am your master,
the one you were waiting for,
and now I enter
your life,
no more to leave it,
love, love, love,
but to stay.

Mocht je me vergeten
wil ik dat
je één ding weet:

Als ik kijk naar de kristalmaan,
de rode tak van trage herfst
bij mijn raam,
als ik, bij het vuur gezeten,
de ongrijpbare as neem
of rimpelig lijf van brandhout,
weet je,
dat alles mij tot jou voert,
alsof alles wat bestaat,
geuren, licht, metalen,
scheepjes zijn die varen
naar jou eilanden
die me verwachten.

Welnu dan,
als beetje bij beetje
jouw liefde voor mij minder wordt,
zal beetje bij beetje
mijn liefde voor jou minder worden.

Als je me plotseling vergeet,
zoek me niet,
want ik zal je reeds vergeten zijn.

Als je de wind van vlaggen
die door mijn leven waait
waanzinnig en lang vindt,
en je besluit
me aan de oever te laten
van het hart waarin ik wortel
bedenk
dat op die dag, op dat uur,
ik mijn armen op zal heffen,
dat mijn wortels naar buiten komen
om àndere grond te zoeken.

Maar als je dag na dag,
uur na uur, voelt
- onverzoenlijk lief -
dat je voor mij bestemd bent,
als, dag na dag, een bloem
aan je lippen ontstijgt
om mij te zoeken,
ach dan, allerliefste,
komt dat vuur weer in mij op,
in mij blust niets
of wordt vergeten,
mijn liefde voedt zich
aan jouw liefde:

zolang je leeft
zal mijn liefde
in jouw armen zijn
zonder mijn armen
te verlaten.

Goud                  Zilver                 Brons
       Reve                           Hermans                      Zwagerman

 ... laat mij doen met eigen vuur
 wat ik verkies, zoolang ik duur.
 En plaag ons niet: mij arme stakker,
 en Satanlief, mijn laatste makker.

Willem Elsschot
Rotterdam, 14 Februari 1910

Ik leef, en toch, mij dunkt, ik adem niet

Ik dorst en drink, het lest mijn dorsten niet;

Ik slaap, toch droom ik dat ik waak;

Ik hoop op 't geen ik heb; mijn wens blijft onvervuld;

Ik zing en zucht; ik haat wat ik bemin.

Zeg, rusteloze ziel, wat vreemde pijn

Doet rijkdom armoe, vrede oorlog zijn?

Anoniem 1609
Bron: Bekentenissen van een Ierse rebel
Brendan Behan

“If you're losing your soul and you know it, then you've still got a soul left to lose”

Knight In Shining Armor

I lie if I say
I do not miss him.
because I do.
I miss the dream
I had of him.

I dreamed he was
a knight in shining armor,
who was truly good,
faithful and loyal.

His soft voice spoke
of me, to me.

I dreamed of comfort,
joy, peace of mind.
I dreamed I was loved
by him as
a worthy and
desirable woman.

My life is a dream.
Sleep is my life.
All day, all evening I dream,
until I sleep.

Then I touch him.
I hold him.
I never lose him.
He is my Knight in Shining Armor
when I sleep.

Night In Shining Armour 
 
If I could walk from my dreams,
I would walk into the waking world in shining armour.

Glissening in the sun, to blind my fears.
Steel true and strong to shield me from hate and loathing.

To protect my heart from the lances of wanting.
And my mind from the daggers of shame.

A night in shining armour to spend free of worldly pain.
A night in shining armour to play the hero again.

I could walk to you, without a worry or care.
For no matter how they dare,

They could not pierce the shining steel
That reflects the light in my heart shining for you.

A night in shining armour to be wrapped in steel.
A helmet to hide the face that belies how I feel.

Gauntlets to hide the hands that show my love.
Armour to protect my heart from the difficulties of love.

To have one night in shining armour,
I would walk from my dreams.

To have the protection of a hero, so I can see,
What a night is like without the pain of the real world hindering me.