Vandaag heb ik eigenlijk vooral binnen gezeten. Ik weet het: schande! Maar toch: ik heb gelezen voor school en heel hard nagedacht over twee extra ideeën voor een kortfilm - zonder resultaat . Toen ik toch een beetje last begon te krijgen van een tekort aan zonneschijn, ben ik dan maar gaan wandelen richting Greenwich, of beter gezegd: richting Starbucks (ja, die is op zondag ook open tot 20.00). Maar: een café mocha (de goedkoopste op de kaart) bleek zijn naam niet waardig: er zat niet eens café in! Een café mocht is dus eigenlijk gewoon een chocolademelk. Afblijven van die handel (behalve jij, eh, Sara ). Nu, zo'n wandelingetje deed wel deugd en op de terugweg heb ik besloten wat meer foto's te gaan trekken van mensen. Dan moet ik mij wel oefenen in het onopvallend juist richten, maar de rol van toeriste zal mij wel liggen, zeker? Vandaag gaat de wedstrijd tussen het meisje met de jeansshort en het felroze T-shirt die de combo met felblauwe plushen sleffers helemaal begrijpt (ik daarentegen niet echt) en het meisje met de vetrolletjes (sorry, maar die zie je nogal veel hier) die het toch aandurfde een volledig gescheurd T-shirt te dragen. Oh ja, en dan was er nog dat meisje dat "vergeten" was een broek aan te trekken onder haar hemd. Ik zag dus echt gewoon haar billen! (Echtgenotes houdt uw man maar thuis.) Weer op kot aangekomen kwam ik tot de vaststelling dat de meeste mensen hier op kot echt héél zware vuilzakken moeten hebben ofwel héél slap moeten zijn. Buiten de deur van het gebouw gekomen, vallen ze als vanzelf uit hun handen. Stel je voor dat je ze zeven meter verder moet dragen en dan nog eens moet opheffen om ze IN de vuilbak te doen belanden - ondenkbaar, toch! Misschien ligt er hier ook een link met de vetrolletjes van de bovengenoemde dame? Enfin. Deze verlichting rijker, zet ik mezelf maar weer aan het werk: eten koken - en dat zonder brandwonden deze keer. Lang leve de microgolfoven!
Zoals jullie kunnen zien, ben ik dan toch een blog gestart over mijn wel en wee in Londen. Ik kan jullie niet garanderen dat ik er elke dag iets opzet en al helemaal niet of het interessant gaat zijn - dat zal de toekomst moeten uitwijzen . Wat ik wel kan beloven is dat deze blog niet wil zeggen dat ik ieder van jullie niet meer persoonlijk e-mailen zal. Jullie weten immers al dat ik graag de nodige dingen privé houdt. Welke? Ja, dat zouden jullie wel willen weten, eh . In ieder geval: welkom allemaal op london_baby! Ik houdt jullie op de hoogte.
.
).
.
