Ondertussen zijn we weer een paar dagen verder... en de jetlag wordt wat minder: in de namiddag blijft het klopke wat achterwege en 's morgens ben ik ook niet zo vroeg meer wakker.
Ik zal eens een paar foto's van mijn werkomgeving tonen: de campus van UCSD, die in volle expansie is. Op de eerste foto zie je het SERF gebouw: Science and Engineering Research F* (ben ik even kwijt) waar dus ook het Department of Structural Engineering zit (waar ik werk). In dit gebouw zit ik in het labo, samen met een aantal PhD studenten. Met hen ga ik meestal 's middags eten. Een van hen is een Italiaan die net een nieuwe Bianchi met carbon kader heeft gekocht... er zitten hier over het algemeen veel meer Europeanen dan ik verwacht had (en veel minder Aziaten). Het schijnt eigen te zijn aan het department, dat een aantal Italianen onder zijn Faculty members telt.
De tweede foto toont de bibiotheek van UCSD. Veel van de gebouwen zijn erg recent en de campus is in volle expansie. Het is ook bij de top-universiteiten wat betreft engineering in de USA, momenteel staan ze nummer 11 in de ranking van engineering schools en ze groeien nog.
01-05-2008 om 06:11
geschreven door veerle
29-04-2008
27/04/2008 - eerste dag in SD
Sinds eergisteren zit ik dus in San Diego, meer bepaald in La Jolla (spreek uit: La Hoya). Ik huur twee kamers met een badkamer in een "condo" gelegen in een wijk op wandelafstand van de UCSD. Handig dus! Binnenin is het behoorlijk bijzonder ingericht: het huis was ooit eigendom van de culturele attache van de VS in een aantal Europese landen. Het hele huis hangt vol met kunst van al dan niet bevriende kunstenaars... er schijnt wat tussen te zitten met waarde. Verder is alles heel erg seventies ingericht, met glanzende keramieke tegels, glas en spiegelende tegels op het plafond van de keuken.
Geert
29-04-2008 om 00:00
geschreven door veerle
28-04-2008
27/04/2008
dag twee zonder papa... weer goed weer! dat zit dus allemaal goed mee. we gaan naar mortsel, waar we zowel oma en opa mortsel, nonkel johan en bomma bezoeken als met karen, oskar en hervé hebben afgesproken in de speeltuin. naar de speeltuin gaan we met het kleine loopfietsje, dat al lang te klein geworden is voor lars, maar waar hij nog heel graag op zit. dries fietst hier ook graag op, dus wisselen we telkens aan de hoek. de speeltuin is een succes. dries smijt zich op de glijbaan en lars in de zandbak. als oskar aankomt gaan voetballen en basketten op het basketbalveld. het is warm in de zon en we worden moe van al dat lopen. uitblazen bij oma en opa, eten en daarna werkt lars in de tuin met opa. na de middagdut van dries keren we naar huis terug. ik knip lars zijn haar en daarna bellen we met papa in amerika. toch wel fantastisch dat je op deze manier contact kunt houden! de kinderen vinden het een beetje raar om tegen de computer te moeten babbelen, maar ze hebben toch hun papa eens gehoord! als papa een webcam heeft zullen ze nog enthousiaster zijn!
ik heb trouwens vandaag de kinderen proberen uit te leggen dat het in amerika (san diego) nacht is als wij wakker zijn. toen ik zei dat papa nog sliep om 16u30 onze tijd, hield dries zijn vingertje tegen zijn mond en zei ssssst! ik denk niet dat ze dries zullen horen tot in amerika. het eerste dat lars vroeg toen hij papa hoorde was of al de mensen daar al wakker waren. ik denk dat papa niet goed kon volgen...
Sinds eergisteren zit ik dus in San Diego, meer bepaald in La Jolla (spreek uit: La Hoya). Ik huur twee kamers met een badkamer in een "condo" gelegen in een wijk op wandelafstand van de UCSD. Handig dus! Binnenin is het behoorlijk bijzonder ingericht: het huis was ooit eigendom van de culturele attache van de VS in een aantal Europese landen. Het hele huis hangt vol met kunst van al dan niet bevriende kunstenaars... er schijnt wat tussen te zitten met waarde. Verder is alles heel erg seventies ingericht, met glanzende keramieke tegels, glas en spiegelende tegels op het plafond van de keuken. 
