05-12-2012 om 11:09 geschreven door Kurt  

Op een bittere koude zondagmiddag dienden we Geraardsbergen 1 partij te geven. Beide ploegen stonden gedeeld tweede en de winnaar zou een bijzonder goede zaak doen.

De avond ervoor nog naar een zwaar feestje geweest, pas op 13 u uit mijn bed gerold en tegen kwart voor 2 nog een supporter opgehaald.
Ondertussen werd ik nog gestalkt door 2 spelers die in Vlaams-Brabant wonen. ( ik noem hierbij geen namen ).
Er zijn dus prettigere manieren om aan een interclubmatch te beginnen.

De ploegtactiek was al 2 weken geleden bekend gemaakt. Helaas werd die niet opgesteld door de ploegkapitein maar door de oppositie (namelijk de 3 anderen ). Het was heel simpel..ik moest winnen en de rest mocht aanmodderen met een remise. Op straffe van een schorsing wegens te veel remises !

Ik moet zeggen dat ik wel een beetje voorbereid was en vol goede moed met wit aan de slag kon tegen Kris Matthys (1871 elo)
Mijn collega's moesten achteraf wel bekennen dat ik een vrij agressieve manier had gevonden om een saaie opening te bestrijden !
De partij vlotte goed en op den duur zag ik mijn kans schoon om een pionnetje te winnen.Alhoewel ik door had, dat dit tijdelijk zou zijn wegens een zwakke h pion. De computer heeft me wel laten tonen dat ik een tweetal keer groot had kunnen rokeren waardoor ik dat pionnetje had kunnen houden. Maar dat was nogal redelijk maf en zover ging mijn denkwerk niet.

Kurt bekampte de ervaren Paul Lallemand (1743 elo) en kreeg al zeer snel het centrum cadeau. Toen wit de dames ten koste van alles liet afruilen, zat Kurt in een zeer comfortabele zetel. Wit had problemen met opgesloten stukken, een dubbelpion en een rokadeprobleem.
Het was gewoon kwestie van tijd vooraleer het punt binnen zou zijn, athans dat was onze verwachting.

De ongeslagen Ferry mismeesterde zijn (mijn) opening tegen Toon De True (Elo 1648). Maar toen hij kans zag om met zijn 2 paarden tegelijkertijd in de zwarte stelling binnen te komen, was het hek van de dam. Daarbij ging er een vijandige pion verloren en werd het kwestie van afwerking.

Het duurde een tijdje vooraleer ik besefte dat we ook nog een 4de bord hadden. Waarschijnlijk speelde een onbewuste angst mij parten bij het spel van Pieter. Hij had me een salonremise beloofd maar ik weet dat hij tegenwoordig wel meer blazen in mijn nek slaagt.
Tegen Luc Matthys (elo 1644) kwam er precies weinig van huis. Mijn angst werd al gauw bewaarheid , Pieter speelde weer zoals gebruikelijk puinhoopschaak ! Een stuk offeren voor 3 pionnen in een zeer wilde stelling, stelde me niet echt op mijn gemak.

Geen paniek dus, ik zag 2 gewonnen stellingen en op dat moment voelde ik me ook nog comfortabel met de mijne.
De afwerking bij Ferry vervolgde op een geniale weg en 2 torens nijpte de op hol geslagen koning dood. 1-0 en een goede start !

Ondertussen had Kurt zijn riante stelling verkwanseld, de fixatie op de dubbelpion was te groot en hij verloor bij een domme counter zelf ene. Geen paniek want even later trok hij de bordjes terug gelijk. Maar teveel ruilen deden hem verzanden in een gelijke pionnenstelling met elk een toren. Ik weet niet of hij nog een kans had maar op het eerste zicht leek het potremise. Hij keek even vertwijfeld naar mij om remise.
Ik vroeg hem door te spelen aangezien in Pieter zijn stelling niet vertrouwde en het bij mij van slecht naar erger ging.

Door een paar mindere zetten dreigde ik zelf een pion achter te komen. Daarop stelde ik prompt remise voor aangezien ik nog een paar (schijn?) dreigingen had. De tegenstander ging even rondlopen en aanvaardde dan toch mijn aanbod. Ik denk dat hij meer in Pieter geloofde dan ik :) 1,5-0,5 en toch een kleine opluchting. Eerlijk gezegd had ik niet door dat ik minder stond op het moment van mijn remise aanbod. Dat kwam pas later aan het licht. Zelf dacht ik toen zelfs ietsje beter te staan.

Door mijn remise ging Kurt vrij onmiddelijk ook akkoord met het remiseaanbod van zijn tegenstander. 2-1 en we hadden al toch 1 matchpunt binnen.

Daarna maar angstig naar bord 4 gekropen waar ik zag dat Pieter de volle medewerking kreeg van zijn opponent. Het stuk werd tegengeofferd voor een aantal pionnen. En in een materiaal gelijke stelling kreeg Pieter een geweldig paard dat 2 losgeslagen vrijpionnen ondersteunde. het paard kon op geen enkele manier verdreven worden en een dodelijke torenaanval beëindigde het lijden van wit. 3-1 en Pieter on fire !

En dit is het klassement na 5 ronden :

04-12-2012 om 14:22 geschreven door timothy