"De dingen die het minst hebben te betekenen, kan men het langdurigst bepraten."
Louis Paul Boon
31-05-2011
Citaat van de dag
"Niets is gemakkelijker dan zo te schrijven dat geen mens het begrijpt; niets is moeilijker dan belangrijke gedachten zo uit te drukken dat ieder mens ze begrijpt."
De prijs voor de beste Nederlandstalige roman van het afgelopen jaar gaat naar een Vlaamse auteur. De vakjury onder leiding van Philip Freriks bekroonde 'De maagd Marino' van Yves Petry en noemt het 'een trefzeker, intrigerend meesterwerk'. Het is het schokkende verhaal over een kannibaal en zijn vrijwillige slachtoffer, gebaseerd op een waar gebeurd voorval.
De vrijheid mag lonken, maar liefst niet de hele dag; wanneer de vrijheid uitsluitend tijdens de zomervakantie lonkt, is het leven al zwaar genoeg. Jörgen Hofmeester is vader van twee dochters en werkzaam voor een gerenommeerd bedrijf. Dankzij een uitgekiend financieel beleid woont hij op stand: bandeloosheid leidt tot rampen. Stilstand is voor Hofmeester de voorwaarde voor liefde en geluk. Loom houdt hij van zijn dochters. Dat zijn echtgenote hem ingeruild heeft voor een jeugdliefde op een woonboot en dat een gedeelte van zijn vermogen is verdwenen door malversaties van merkwaardige groepering die de wereldeconomie beheersen, het deert hem niet. Zolang hij maar van zijn kinderen mag houden. Maar op een avond staat zijn echtgenote weer voor de deur. En dan doet een man zijn intrede in het leven van Jörgen Hofmeester, een man die als twee druppels water Mohammed Atta lijkt.
- Tirza geschreven door Arnon Grunberg
Recent is er ook nog een film uitgebracht, en aangezien de boek al zo een plezier om te lezen is (ook met het vele aantal pagina's) zou de film minstens even goed moeten zijn. Ben benieuwd!
Nu ik het einde van 'De Passievrucht' van Karel Glastra Van Loon heb bereikt, ben ik werkelijk geëmotioneerd en gefascineerd door het boek. Het weet je mee te slepen in een ongelofelijk verhaal waarin een "vader", dat dacht hij toch allesinds dat hij was, op zoek gaat naar de echte vader van zijn kind, de man waarmee zijn overleden vrouw vreemdging. Het is ongelofelijk hoe de schrijver je blijft meeslepen. Hij gaat terug in de tijd, haalt herinneringen op enzovoort. Het is een ongelofelijke aanrader.
Wanneer ik een boek gelezen heb, dat me wist te boeien, ga ik steeds op zoek of er een film van is. En ja, ook van 'De Passievrucht' is er een film gemaakt, in 2003. De trailer (http://www.youtube.com/watch?v=vM3dhsd8EX4) ziet er schitterend uit, maar toch met al enkele opmerkbare verschillen met het boek. Ik ga hem zeker en vast eens kijken!
"De onwetendheid is een slavin. De kennis is vrijheid. Als we de waarheid kennen, zullen we de vruchten van de waarheid in onszelf oogsten." - evangelist Philippus (uit De Passievrucht)
Congo, een geschiedenis van David Van Reybrouck wint de AKO literatuurprijs 2010
Er is aan het begin van de eenentwintigste eeuw nauwelijks een roeriger natie dan Congo, het reusachtige land in het hart van Afrika, dat barst van de grondstoffen die onontbeerlijk zijn in onze moderne tijd - én van de gruwelijke conflicten. Hoe kon de vroegere, relatief rustige kolonie van België, sinds 1960 onafhankelijk, zo veranderen?
David Van Reybrouck beschrijft voor het eerst de verbijsterende geschiedenis van Congo, van ruim voor de komst van de ontdekkingsreiziger Stanley tot en met de invloed van China in de laatste tien jaar en de recente economische crisis. Van 1885 tot 1908 werd het land bestierd door koning Leopold II, die een fortuin verdiende met de exploitatie van rubber. De kolonisatie door België in de periode van 1908 tot 1960 zorgde voor industrialisatie en infrastructuur, maar werd ook gekenmerkt door paternalisme, zo niet betutteling. De onverhoedse overgang van kolonie naar onafhankelijke staat rond 1960 is een adembenemend verhaal vol idealisme en gekonkel. Het nieuwe land stortte zich in een turbulent avontuur dat steeds wilder en chaotischer werd en na tweeëndertig jaar dictatuur onder Mobutu leidde tot een van de dodelijkste conflicten sinds de Tweede Wereldoorlog.
Van Reybrouck baseert zich niet alleen op zeldzaam archiefmateriaal en baanbrekend onderzoek, maar vooral ook op honderden gesprekken die hij met Congolezen voerde. Zijn ooggetuigen gaan van eeuwlingen tot kindsoldaten, van rebellenleiders tot smokkelaars, van ministers tot maniokverkoopsters. Hun verhalen heeft de auteur in zijn grote geschiedenis geïntegreerd.
'Subliem... monumentaal... virtuoos... Deze literaire non-fictie is spannender dan een roman kan zijn.' - NRC Handelsblad Juryrapport AKO Literatuurprijs 2010:
David van Reybrouck beschrijft de geschiedenis van Congo van 1850 tot 2010 en verbindt op weergaloze wijze het begin van de Belgische aanwezigheid met de huidige situatie in dat land. De auteur ging op zoek naar het lokale perspectief, naar zoveel mogelijk Congolese stemmen. De levensgeschiedenis van één stem overspant bijna die tijdsperiode, gepersonifieerd in de figuur van Etienne Nkasi, een man die beweert 128 jaar te zijn.
Door zich te baseren op historische gegevens en zich uitgebreid te documenteren gaat Van Reybrouck te werk als historicus. Hij doet echter geen enkele moeite de romancier in zichzelf te onderdrukken. Persoonlijke levensverhalen, herinneringen en anekdotes verweeft hij met zijn eigen observaties en belevenissen, en zo schrijft hij een geschiedenis. Zijn superieure literaire stijl geven de feiten vleugels, haalt ze onderuit en dompelt de lezer onder in een verbijsterende historische documentaire. Niets is onmogelijk in de werkelijkheid van dit kloeke boek.
Congo, een geschiedenis is een knap gecomponeerd verhaal over uitbuiting, slavernij, kolonialisme, terreur, veerkracht en overleven. Het is het verhaal dat Van Reybrouck moest vertellen en dat doet hij zonder ook maar een moment de greep op zijn materiaal te verliezen: persoonlijk, meeslepend, humaan, toegankelijk en bijna achteloos.
Michel Houellebecq krijgt dan toch de Prix Goncourt
De Franse auteur Michel Houellebecq heeft maandag de Prix Goncourt, de bekendste Franse literaire prijs, gekregen voor zijn roman 'La carte et le territoire' ('De kaart en het landschap'). Zijn naam werd al ruim tien jaar regelmatig genoemd als kanshebber voor de prijs.
De juryleden van de Académie Goncourt stemden met zeven stemmen voor en twee stemmen tegen voor Houellebecq, het enfant terrible van de Franse literatuur, maar ook één van de bekendste en meest vertaalde Franse schrijvers.
De twee andere stemmen gingen naar de subversieve Virginie Despentes. Zij kreeg de Prix Renaudot voor haar boek 'Apocalypse bébé'.
In zijn vijfde roman 'De kaart en het landschap' hekelt Houellebecq de kunst, de liefde en het geld en hij spot met het Franse platteland en zet op sadistische wijze de moord op zichzelf in scène. De toon van het boek is wel minder wanhopig en somber dan die van de vorige romans. De schrijfstijl is ook klassieker.
Houellebecq greep in 1998 nog naast de Goncourt met 'Elementaire deeltjes' en in 2005 met 'De mogelijkheid van een eiland'.
De Nobelprijs literatuur gaat dit jaar naar de Peruaanse schrijver Mario Vargas Llosa (74).
Dat heeft het Karolinska Instituut in Stockholm vanmiddag bekendgemaakt. Llosa heeft meer dan dertig romans, toneelstukken en essays geschreven, onder meer De oorlog van het einde van de wereld, Het groene huis en 'Het ongrijpbare meisje'.
'De toekenning van de prijs is een erkenning voor de Latijns-Amerikaanse literatuur en de Spaanse taal', meldde Mario Vargas Llosa in een eerste reactie op de Colombiaanse radiozender RCN.
De Koninklijke Zweedse Academie van Wetenschappen prijst Llosa 'voor zijn cartografie van machtsstructuren en zijn scherpe beelden van het verzet, de opstand en de nederlaag van het individu'.
In 1995 kreeg Llosa de Cervantesprijs, de belangrijkste literaire prijs in de Spaanstalige wereld. Vargas Llosa brak in 1960 internationaal door met de roman De stad en de honden. Hij is de eerste Latijns-Amerikaanse auteur die de Nobelprijs voor de literatuur wint sinds de Colombiaanse Gabriel García Márquez in 1982.
In 1990 was Vargas Llosa kandidaat bij de presidentsverkiezingen in Peru met een sterk liberaal programma. Hij verloor de verkiezingen toen van Alberto Fujimori. In het autobiografische boek 'De vis in het water' gaat Vargas LLosa dieper in op deze periode in zijn leven.
Vorig jaar ging de prestigieuze prijs naar de Duitse Herta Müller. Aan de onderscheiding is een geldbedrag van ruim 1 miljoen euro verbonden.
