Weken geleden was ik eten aan het maken in mijn keuken en plots hoorde ik een opsporingsbericht op de tv. Ze spraken over een meisje aan wie ik een paar maand geleden nog les had gegeven. Ik was erg geschrokken en begon met volle aandacht te luisteren. De naam herkende ik direct aangezien ze niet zomaar een leerling van mij was. Ze was compleet anders dan al mijn andere leerlingen. Ik maak mij nog dagelijks zorgen om haar omdat zij haar bevond in heel vreemde omstandigheden en dan onze school verliet. Ze beschreven haar kledij en andere uiterlijke kenmerken. Zoals ik mij het herinner, had ze een gezwollen gezicht, kleine oogjes, een vreemde glimlach en een vermoeid gezicht dat probeerde uit te drukken dat alles goed ging. Maar voor mij was het toen al duidelijk dat niet alles goed ging. Hierbij vertelden ze dat ze vermist is sinds ze met haar ouders, haar zus en haar broer iets was gaan eten bij de McDonald's. De ouders zouden de politie gebeld hebben en zouden verteld hebben dat ze haar daar het laatst gezien hebben. Toen ik dit opsporingsbericht hoorde, wist ik gewoon dat er iets niet klopte. Ik wist dat ze niet zomaar vermist was maar dat er veel meer aan de hand was.