Vandaag werd ik wakker door het gekriebel van de zonnestralen op mijn gezicht. Ik bleef slapen bij mijn oma en opa, wat ik wel vaker doe tijdens de vakantie aangezien ik ze door het jaar niet zie. Zoals gewoonlijk, was ik de laatste op, omdat ik graag uitslaap. Mijn oma had het ontbijt al klaar gezet. Een hele tafel vol, alleen voor mij? Je kent oma's wel. Ze willen je altijd vol proppen met eten. Wat ik natuurlijk niet erg vind. Alhoewel.. Altijd als ik op vakantie ga naar Albanië, lijkt mijn honger weg te gaan. Waarschijnlijk komt het door de warmte. 

Mijn broer, Drini, was blijven slapen bij mijn neven. Hij is heel close met hen en ze zijn onafscheidelijk eenmaal ze samen zijn. Vandaag hadden ze gepland om de berg Dajt te gaan bezoeken, dus ben ik met hen meegegaan. Samen met mijn vader, mijn oom, Drini en mijn neef zijn we aan de top van de berg geraakt in een kabelwagen. Dit was mijn eerste keer in zo'n wagen. Om eerlijk te zijn vond ik het niet zo eng als ik had gedacht, maar eerder fascinerend om van zo hoog (1.613m) heel de stad Tirana te kunnen bewonderen. Ik heb uiteraard ook veel foto's en video's gemaakt. Toen we op de berg geraakten, maakten we een wandeling. Er waren overal restaurants en cafés. Ook waren er verschillende activiteiten die je kon doen. Mijn broer en neef hebben bijvoorbeeld op een quad gereden. Ze vroegen mij ook mee te doen, maar ik had een rokje aan. En ook al had ik een broek aan, riskeerde ik het toch liever niet. Daarna gingen ze allemaal met geweren op ballonnen schieten. Iedereen had minstens 1 keer raak gemikt, behalve ik natuurlijk. Achja.. We dronken iets en vervolgens wandelden we wat verder tussen de lange bomen. Het was mooi om de natuur te zien in haar eigen vorm. Niet aangeraakt door de mensen. Er liep toevallig ook een hond rond, dus ik probeerde een foto van hem te maken (ja, ik moet van alles een foto maken..) , maar ineens blafte hij en liet ik mijn gsm bijna vallen. Het gaf mij echt een hartaanval. 

We sloten de dag goed af. Heel de familie kwam samen. We aten goed en lachten ons dood met mijn opa zijn verhalen. Hij heeft ook altijd iets te zeggen over elk onderwerp.