Ik ben Margot
Ik ben een vrouw en woon in Schoten (België) en mijn beroep is Student.
Ik ben geboren op 22/05/1992 en ben nu dus 33 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Journalistiek, Hockey, Theater, Lezen.
Beoordeel dit blog
My Blog
27-11-2009
Beste lezers!!! Ik hoop althans dat die er zijn of in ieder geval komen . Ik ben Margot een meisje van 17 jaar dat middenjurry doet met les op een priveschool (niet omdat ik mezelf te goed voel voor een gewone school, echt waar het liefst zou ik terug gaan naar een normale school, dat gedrag van al die verwende rotkinderen maakt mij doodziek maar ik wil nou eenmaal snel van school af zijn). Ik woon in Schoten, samen met mijn broertje Joris, zusje Margriet en mijn ouders. Ik ben dit blog begonnen omdat men zegt dat ik schrijftalent heb en ik heel graag journalist of columnist wil worden later dus waarom niet een beetje oefenen op een blog. Ik speel hockey en heb jawel een gigantische crush op mijn hockeytrainer Nicolas, al meer 1,5 jaar ben ik verliefd op hem en of hij gevoelens heeft voor mij daar over ben ik enorm in de war. We zijn hele goede vrienden en spreken ook regelmatig af. Een half jaar geleden kuste hij mij oppeens toen we aan het zwemmen waren bij mij thuis, daarna zijn we redelijk snel samen onder de douche beland, enzo een paar keer achter elkaar. Maar of hij echt iets voor mij voelt dat weet ik niet. Ik ben verlegen van nature ookal probeer ik daar overheen te komen want ik loop zoveel mis door die stomme verlegenheid. Mijn beste vriendin en steun en toeverlaat is Michelle, sinds 2 jaar zijn we allerbeste vriendinnen en we hebben nog nooit harde ruzie gehad. Michelle is het tegenovergestelde van mij, ze heeft een grote mond en is alles behalve verlegen. Zij weet altijd wel 1000 dingen te noemen om iets wel te doen als ik verlegen ben en het niet wil doen. Ik ga ook graag uit, alleen heb ik het daar meestal te druk voor met school, maar in de vakantie ga ik maar al te graag een avondje feesten met vrienden en vriendinnen
Sinds zaterdag ben ik al ziek, ik heb een nierbekkenontsteking dat hebben ze ons gezegd dinsdag in het ziekenhuis. Sinds ik baby ben heb ik al nierproblemen. Mijn ene nier werkt 25 % de andere 70%, er kan dus niet veel meer vanaf. Dinsdag was een ontzettend hectische dag in het ziekenhuis, maar achteraf gezien ook wel weer grappig. Mama en ik waren om 8 uur 's ochtends vertrokken en kwamen pas om 10 uur aan in Leuven (we gaan altijd naar het Universitair Ziekenhuis in Leuven omdat daar al mijn operaties zijn gebeurd) terwijl dat normaal maar een uurtje rijden is. Na daar nogmaals een uur te wachten werden we geholpen door een stagaire die er pas 2 weken werkte. Die ging een hartfilmpje maken terwijl ik toch duidelijk tegen hem zei dat ik iets aan mijn nieren was en er met mijn hart niks mis was volgens mij. Ik moest me uitkleden en hij plakte een soort van zuignappen om mijn borst (Ik denk dat hij mij gewoon naakt wou zien en dat het er niks mee te maken had). Er moesten ook echo's van mijn longen gemaakt worden om de een of andere reden. Na verkondigd te hebben dat ik aan een infuus moest en mama maar beter naar huis kon gaan eiste mijn moeder meteen de echte dokter te zien. Die zei dat ik bloed moest laten prikken en daarna in de wachtkamer moest wachten op de uitslag van de bloedtest. Terwijl mama en ik zaten te wachten viel de electriciteit uit, er was evacuatie oefening ofzo. Door dat geklungel was mijn bloedtest mislukt en moest ik opnieuw bloed laten prikken. Er kwam een op andere kerel aan die er uit zag als een schoonmaker en hij zou wel even bloed komen prikken. Die barbaar/sadist heeft 2 keer fout geprikt waarvan 1 keer in mijn zenuw en nu 4 dagen later heb ik nog steeds pijn aan mijn arm door die klootzak. Uiteindelijk mocht ik gewoon naar huis en volgens de dokter 7-10 dagen niet naar school. En dan op 6 november heb ik een afspraak voor een nucleair onderzoek en een afspraak met de professor. Tot dan kijk dus maar Grey's Anatomy en One Tree Hill dvdboxen.
 "Very Happy"){kind=icon}
