We fietsen en af en toe vallen we.

De ene keer al wat erger dan de andere keer.

Maar wat als je halve lijf plots onder het bloed hangt? Wat als je daar in een haarspeldbocht onderuit gaat? Of gewoon voor je deur...

Geen paniek! 

Verschillende keren ging ik met de fiets tegen de grond. Als kind was dat nooit erg maar recent was het toch enkele keren serieus.

Gelukkig liep alles uiteindelijk goed af.

Hierbij wil ik wel enkel tips geven. Gewoon uit ervaring.

Wanneer je valt en je merkt breuken op is uw rit voorbij. Contacteer een ambulance en neem geen verdere risico's. Dit geldt ook wanneer de helm zwaar beschadigd is. 

Moet je zelf bellen? Probeer zo correct mogelijk door te geven waar jij je bevind. Bij rugpijn dit zeker vermelden.

Maar dit zijn gelukkig worst case scenario's. 

In de afdaling van de Ornon in Frankrijk kwam ik hard ten val in een bocht. Stuurfout maar O zo snel gebeurd. Ik schoof enkele meters over het asfalt. Resultaat een zwaar beschadigde linker kant. Linker bovenbeen lag open, linker elleboog en schouder waren stevig geschaafd op mijn heup bloedde ik aardig. Mijn fietsbroek was in twee gescheurd en mijn linker schoen was een deel coating kwijt. Mijn fiets was oké, geen schrammetje.

Mijn broer hielp me recht om de wonden eens te bekijken. Goed zag dat er inderdaad niet uit. Pijn deed het nauwelijks. Adrenaline is een wonderlijke pijnstiller. De kans bestaat dat uw fietsmakkers meer afzien bij het zien van de wonden dan jijzelf.

Ik kon niet anders dan mij ter plekke verzorgen. Gelukkig hebben wij tijdens een mountainbike rit steeds een EHBO kit mee. Weeral bewees die zijn nut.

Ik heb de wonden eerst gekuist met zuurstofwater. toch zo goed mogelijk. Vervolgens heb ik wat steentjes uit de wonde verwijderd en windels/pleisters aangebracht op de wonde. Wees niet bang om kleefband en dergelijke in de wonden te plakken. Afdekken is nu even het belangrijkste. Vervolgens heb ik met een veiligheidsspeld en  tape mijn short terug doen lijken op een short. Een uurtje later reed ik door Bourg d'Oisans met een rood been en een kapot broekje. 

Ik was blij om thuis te zijn. Tijd om alle verbanden te verwijderen. 

Ik ga je waarschuwen. Het ergste komt nu. De douche zal pijnlijk zijn. Kies niet voor warm water. Hou het zo koud mogelijk en laat geen water rechtstreeks in de wonden stromen. Was jezelf met weinig zeep. Spoel de wonde rustig uit. Vervolgens ga je jezelf moeten pijnigen. De enige manier om deze type brandwonden te reinigen is door ze proper te schuren. Ik deed dit onder de douche met een vaatsponsje. Improvisatie op het moment natuurlijk. Eens de wonde schoon is gebruikte ik (gele) Iso-betadine. Nogmaals een pijnlijk moment helaas. Wel de beste manier om te ontsmetten. Iso-betadine droogt brandwonden uit en houdt vocht vertoon tegen. Herhaal het gebruik van Iso-betadine elke keer je de wonde schoonmaakt. Vervolgens is het goed om de wonden zo goed mogelijk te verluchten. Dit wil zeggen niet altijd dichtplakken. Dit is goed voor het herstel, tegen littekens en tegen infecties. Ik liet de wonden 's nachts open. Natuurlijk worden uw lakens en pyjama's hier vuil van. Onvermijdelijk lekt er heel wat vocht uit deze wonden. 

Ik liep dezelfde dag nog langs een lokale apotheker en toonde foto's van mijn kwetsuur. Ze verschoten zelf wel van de grootte. Ze gaven mij nog een extra fles Iso-betadine en zuurstofwater. Verder vroeg ik naar grote pleisters. Ik kreeg waterproof pleisters met een kompres van 10cm op 5cm en 15cm op 7cm. Dure maar nuttige pleisters. Verder adviseerden ze mij om toch 10 dagen ontstekingsremmers te nemen. Diclofenac kan je zo krijgen en is doeltreffend.

De dag erna ben ik terug gaan fietsen. Mijn lijf voelde enorm stijf aan. Alsof alles vast zat. Fietsen deed wel goed. Uiteindelijk kreeg ik alles los na enkele kilometers. Mijn wonden heb ik afgedekt met goed wat centimeters aan pleisters. Onderweg kwamen deze niet los. Ze werden vochtig maar losten niet. Belangrijk is de manier waarop je deze plakt. probeer rekening te houden met de beweging van gewrichten. Plak de pleisters op gestrekte huid. Nooit overstrekken want dan komt de pleister ook los. Probeer geen pleisters over elkaar te plakken. Dit veroorzaakt druk op de wonde. Neem pleisters mee voor eventueel onderweg. Verder is het nog enkele dagen goed kuisen, pijn lijden en wat minder slapen. 

Ik hield geen enkel litteken over aan deze wonden.

Heb je toch littekens probeer deze dan uit de zon te houden of gebruik een factor 50 aan zonnecréme. Dit is nodig om de gevoelige zones te beschermen tegen verkleuren, verharden, jeuken en uitdrogen.

Conclusie: het overkomt elke fietser. Ervaren of niet ervaren. Belangrijk is om te weten wat je kan doen. Geraak niet in paniek en bewaar de herinnering om er eens mee te lachen.