Weer even geleden se dat ik hier geweest ben.. Gewoon geen tijd maken ervoor, terwijl ik er best wel nood aan heb. Ondertussen wel weer heel wat gebeurt.. Paar ziekenhuisopnames (hoe kan het ook anders) en nieuwe medicatie opgestart uiteindelijk! elke week spuit zetten MTX en om de 2 weken zet ik de humira.De eerste zelf is geen plezante.. ze hebben de dosis al lager gezet, om te voorkomen dat ik er echt ziek van ben, maar ik mag toch nog op 2 a 3 dgn tellen.. Stoma zelf mocht ik nog een jaar bijtellen.. Pfff.. Nee ik accepteer hem nog steeds niet.. Hij staat serieus in mijne baan. Zeker op de momenten dat ik het echt wel kan missen! Dinsdag heb ik scanner, dus hopelijk is de medicatie wat aangeslaan en ga ik toch nog poging doen voor hem weg te halen. Echt doorloop liever de miserie binnen 10j opnieuw dan hem nu nog te houden.. Ik ben ook nog steeds thuis van werken.. Al 2,5j.. Mijn ritme is volledig om zeep! Om nog maar vd winter te zwijgen.. Mijn goesting is al helemaal zoek! Ja deh...

In december hebben ze de gal ook verwijdert, ik had op een maand tijd 2x galcrisis gehad. En de stenen zaten er nog steeds. Het had geen zin dus om hem te laten zitten, zeker al niet bij crohn, wat de kans op een crisis vergroot.. Operatie op zich is goed verlopen en idd zoals ze zeggen het is een operatie van niks. Maar ik zou mezelf niet zijn moest ik toch met dat kleine percentage zitten dat er toch iets voorkomt. 's maandags operatie.. Elke dag beter en beter en donderdagnacht onophoudende zware pijn.. Kon niet meer stappen rechthouden.. Het enigste wat ik weer kon was creperen.. Omdat ik weer voor het weekend stond, toch maar afspraak gemaakt met de dokter. Wie vertelde dat het niet normaal was dat ik terug meer pijn had. Dus voila, mijn zoveelste briefje is weer een feit voor naar spoed te gaan. Daar kennen ze mij ondertussen wel goed. Ook tof  Kheb er een week gelegen, allerlei onderzoeken waaronder weer dat stomme maagonderzoek. Was weer effe nieuw trauma oplopen. Laatste keer dat de dees het heeft laten doen zer. Bon het resultaat was dus een ontsteking en infectie opgelopen aan de overgang vd maag naar de 12vingerige darm. Dat kon er ook nog wel bij..

Nu maand later ben ik weer redelijk herstelt. Juist het eten is nog beetje minder. Toch nog steeds mee opletten. Nu voor de vele extra kilo's dat ik rijker was, kan het wel geen kwaad....

Mijn oudste zoon is sinds maandag van school verandert, zat er al lang mee in mijn hoofd, maar uiteindelijk toch de knoop doorgehakt. Ik hoop dat de volledig nieuwe start hem goed zal doen. Dat hij terug gelukkiger wordt! En dat ik zo snel mogelijk resultaat heb vd testen, wat er kan gebeuren of moet gebeuren om zijn concentratie te versterken. Huiswerk maken is een ramp... Pfff.. Ik heb het geduld niet meer.. Ik zie er al op als we eraan moeten beginnen. Dus probeer ik onder de schooltijd zo veel mogelijk te rusten en gewoon zo weinig mogelijk rond mijn hoofd te hebben, zodat ik toch de energie en het geduld wat heb om hem te helpen ermee. Maar we komen er wel, tis een harde periode met vanalles en nog wat.. But it's gonna be allright!

Ah ja, last but not least... ook wel goed nieuws.. De dees is terug gelukkig met iemand.. Sinds een maand nog maar, maar de vriendschap en band die we opgebouwd hebben sinds 11 oktober.. Is gewoon niet normaal.. Eindelijk eens een ouder iemand, dus eindelijk eens iemand met verstand en begrip! Ja ja, ze bestaan dus raar maar waar   Lachen, zeveren, serieus zijn.. Gewoonweg uzelf zijn, deze keer kan het allemaal! So let's crossed fingers... Dat mijne deksel blijft passen.. We gaan er zowiezo alles aan doen om dit te doen lukken..

Voila, mijne blog weer bijgevuld en ga dit echt weer vaker moeten doen! Gewoon alles van mij afschrijven!