Hier ben ik alweer met mijn verslag. na ons vertrek uit Kaapstad vertrokken we naar de Cederbergen. Daar deden we een leuke wandeling in de bergen met een lokale gids die ons spinnen lioet zien, schorpioenen, allemaal grote die er zaten. Wel om even schrik van te krijgen. 's Avonds bij het vuur leerden we elkaar wat beter kennen. We zijn met eem groep van 14 en 2 gidsen. 9 duitsers,1 zwitser en 2 spanjaarden en wij dan. Onze 2 gidsen zijn zimbabwanen. BRian en Nathan. Toffe kerels. We rijden met een grote truck rond. Echt leuk. Met de groep is het nog wat aftasten. Is niet zo simpel als met belgen. De duitsers trekken samen op. Dus dat maakt dqat je er een beetje uitvalt maar toch hebben we wel lol. De volgende dag na een hele dag regen en 's nachts ook, klaarde het die namiddag op en werd het lekker warm. Dus toen we toekwamem op onze kampeerplaats aan de oranje rivier konden we een plonsje wagen.De volgende ag maaken we een kanotocht van 12 km. Prachtig gewoon. Daarna verder richting Namibie. De dag erna kwamen we toe aan de grens met Namibie waar ht erg heet was. Meer dan 30 graden. Dan verder naar onze campingplaats, onze tenten opstellen (hier worden we erg goed in) om dan naar de fish river canyon te rijden. HIer bewonderden we de 2e grooste canyon ter weeld en bewonderden de zonsondergang met een glaasje wijn. Life is great. De volgende dag weer vroeg uit ons tentje ( ergen steeds tussen 5 en 6) meestal, om dan verder te rijden richting sossuvlei, de bekende rode duinen van namibie. HIer hadden we in de namiddag nog wat tijd om eem plons te maken in het zwembad. De volgende morgen erg vroeg op (kwart over 4) om naar duin 45 te klimmen (450m hoog) om daar de wonsopgang te zien. Adembenemend gezoon, zo mooi. Daarna naar beneden om te ontbijten aan de voet van de duin. Daarna trokken we met eem gids de woestijn in. Heet dat het was (zo'n 35 a 40 graden). Hij leerde ons hoe je kan overleven in de woestijn. Welke dieren er leven, hoe het ontstaan is en hoe het gaat zorden in de toekomst. Wie had toen gedacht dat we het even later zouden nodig hebben. Ja hoor, even later stonden ze in panne, der versnellingsbak had het begeven. En dat in het midden van de woestijn aiaiai Gelukkig had hij het begeven op de camping met zwembad en bar. Dus wij maar gaan relaxen aan het zwembad en wachten op ander vervoer. Uiteindelijk een halve dag later met een luxe bus vertrokken naar Swakopmund waar we nu zijn. Hier blijven we 2 dagen. Hopelijk is er tegen dan een andere truck gearriveerd vanuit Kaapstad. Morgen gaan we quabiking en sandboarding. Ben benieuwd. Dit kunnen jullie morgen hopelijk lezen.
Bezoek aan Robben Island, de plaats waar Nelson Mandela 18 jaar gevangen gehouden werd. Dat laat toch wel een indruk na. Die kleine cellen, geen bed, enkel een matje om te slapen. Werken om leisteen te kappen zonder bescherming voor ogen of longen. Barbaars gewoon, en dat nog niet zo heel lang geleden. Apartheid was toch iets verschrikkelijk. Mensen weden opgesloten omdat ze vrij rondliepen zonder paspoort op zak. Zwarten mochten niet in de stad komem. Ongelooflijk. Morgen vertrekken we richting Namibie Ik kijk er naar uit. Jullie zullen nekele dagen niets van mij horen. Maar zo snewl ik kan breng ik meer nieuws.
Onze aankomst in Kaapstad. Na een vlucht van 11u kwamen we toe in Kaapstad. We werden al vrij vlug opgepikt door onze chauffeur van onze backpackers lodge. Daar aangekomen snel onze spullen gedropt en op verkenning naar de stad. In de namiddag werden we opgehaald voor een tour door de LLanga township, het oudste township van Cape Town. Wat je daar zag was gewoon choquerend. Hoe mensen zo nog kunnen wonen snap je niet. Houten kotjes van 2 meter waar ze met een gezin in wonen. Mannen die niet werken zitten een hele dag op cafe. WE bezochten een plaatselijke chreche die er is dankzij de township tours. De opbrengst hiervan gaat naar opvang van de kinderen. En die kinderen zijn echt wel gewend van toeristen te zien. Pakken, komem knuffelen. Je snapt het niet. Wildvreemde mensen en je geeft ze een hand en loopt ermee rond. Daarna nog bezoek aan een feeding center waar de gezondheid van de kinderen wordt opgevolgd en de vrouwen geld kunnen verdienen met tapijten weven. Eens terug in de lodge begon het echte avontuur pas. Na ons avondmaal besloten we op tijd in ons berdje te kruipen aangezien we allebei erg moe waren. We lagen net te slapen toen ik iets over mij voelde kruipen. Een gigantische kever van 4 cm. Gegild dat we hebben. En dan een doodgekopt en een buitengezet. Terug proberen te slapen tussen al het lawaai van de bar. Enkele uren later opnieuw een kever op oins bed. Ik heb nadien niet echt goed geslapen dat kan ik jullie zel vertellen. Foto als bewijs genomem.
Nog één dagje werken en dan begint mijn langverwachte verlof. Donderdag en vrijdag nog wat laatste dingen in orde maken, zaterdag inpakken en zondag stappen we het vliegtuig op voor maandagmorgen toe te komen in Kaapstad waar we in de namiddag al direct een bezoek brengen aan een township. Ben eens benieuwd. Heb enkele jaren geleden een township bezocht in Johannesburg en dat heeft toen een diepe indruk nagelaten. De armoede daar is zo schreinend. De apartheid laat zich daar nog goed voelen.
Het aftellen is eindelijk begonnen. Nog zo'n 3,5 week en dan ben ik eindelijk weg. Dan trek ik naar Afrika voor 4 weken. Ik kijk er echt naar uit om drie practige landen te mogen bezoeken. Ik ben ook echt benieuwd naar de groep. Internationaal, welke nationaliteiten, welke leeftijden, welke karakters Na de 2 reportages op Vlaanderen vakantieland denk ik dat het een pracht van een reis gaat worden. Om jullie allemaal een beetje op de hoogte te houden leek het me wel eens een idee om een blog aan te maken. Ik hoop dat jullie hierdoor kunnen meegenieten van mijn avontuur in Afrika. Reacties zijn altijd welkom.
