Lien en Olivier in Nicaragua, Costa Rica en Panama
Cruising the Central American peninsula
19-07-2011
Fotoreeks van Costa Rica
19-07-2011 om 00:08
geschreven door Lien en Olivier
16-07-2011
Rafting the Sarapiqui
We zitten nu al een tweetal dagen in La Fortuna, het toeristisch epicentrum van Costa Rica. Een vulkaan, een lagune, natuurlijke warmwaterbaden... Alles is aanwezig. De inwoners van het stadje noemen ze Los Locos, de gekken. We kwamen van Monteverde via de jeep-boat-jeep. Met de jeep (eigenlijk een minivan) door de jungle, dan over de laguna in een bootje en dan weer in een van naar het stadje. We hebben es gekozen voor een sjieker hotel met zwembad en frigo. We maakten al kennis met enkele vreemde gebruiken. Zo gooien pasgetrouwde koppels hier hun oude schoenen, vastgeknoopt aan elkaar met de veters, op elektriciteitskabels voor goed geluk. Vandaag zijn we trouwens gaan raften, en dat op een van de beste raftrivieren ter wereld ; de legendarische Sarapiqui. En dat was geen ontgoocheling. De ene rapid na de andere... Mooie jungle. Gelukkig waren er goeie gidsen, want de stroming was soms erg hard. Onderweg zagen we ook een luiaard. Je weet wel, zo n koala-achtig beest dat de hele week in een boom zit te luieren en bladeren eet. Uniek. Een luiaard, een sloth in het Engels, komt wekelijks een keer naar beneden. En dat is om te kakken dan. We zagen ondertussen heel wat rijke natuur ; een tarantula en een toekan staan ook op ons palmares. En de biodiversiteit in onze kamer ; gekko s , salamanders, muggen en best grote spinnen. We blijven nog een dagje in La Fortuna. We beklimmen de vulkaan en s avonds ons lichaam verwennen in een warmwaterbron. Geen gewone. 35 baden, verschillende temperaturen, Romeinse zuilen, watervallen, gratis eten, en een uniek decor. The Bachelor ofzo is er opgenomen. Zondag trekken we naar Tortuguero om schildpadden te spotten. Hier regent het, net als in Belgie, heel wat. De groetjes aan het thuisfront. We missen onze familie en vrienden...
16-07-2011 om 03:40
geschreven door Lien en Olivier
13-07-2011
Linke Costa Ricanen
Nu zitten we in Santa Elena, een nevelwoud in Costa Rica met heel wat biodiversiteit. Zoals de naam doet vermoeden, hangt hier heel wat nevel. En dat doet ons eigenlijk deugd na de warmte van de voorbije tien dagen. We zitten iets hoger, en het is hier iets koeler. Het regent hier ook heel wat, maar gelukkig geen stortbuien. National parc nummer twee is trouwens binnen : reserva Santa Elena. Indrukwekkend, zo n nevelwoud. We zagen de zeldzame Quetzal, een koppeltje. Mooi. Ook zagen we heel wat vreemde vlindertjes (doorzichtbare), kolibrietjes en kikkers. We liepen ook over enkele hangbruggen in het woud. Deze morgen bezochten we ook een koffieplantage. Zelfs Olivier vond dat erg interessant. Het familiebedrijfje doet ook in suiker en bananen. Straks doen we nog een nachtwandeling. Beter om dieren te spotten. En morgen verleggen we weer. Dan wordt La Fortuna onze uitvalsbasis. Costa Rica is erg mooi, maar best duur. Het noemt niet voor niets het Zwitserland van Centraal-Amerika. Er wordt tactvol, en soms minder tactvol, geld geklopt uit de zakken van toeristen. Hier probeerden ze al vier keer bij de neus te nemen... In Nicaragua hadden we dat niet. We laten het niet aan ons hart komen, en tonen het haar op onze tanden.
13-07-2011 om 23:17
geschreven door Lien en Olivier
11-07-2011
Pintje pakken met een West-Vlaming
Vandaag hebben we Rincon de la Vieja bezocht. Dat is een vulkaan met heel wat vreemde vulkanische activiteiten zoals geisers, warme modderpoelen met opborreld sulfurhoudend gas, warmwaterbronnen met het naar rotte eieren stinkende gas... We maakten een wandeling, zagen door de vele regen een indrukwekkende waterval en dan was het tijd voor welness. Een inventief bedrijfje maakt van de stank welness. Eerst baden in een natuurlijk warmwaterbad, verwarmd door de sulfurhoudende gassen en dan smeerden we ons in met warme modder. Opnieuw : de modder was op natuurlijke wijze verwarmd door de gassen. Ze plukten zo de modder uit de poel en smeerden het op je lijf. Zalig voor de een (lees Lien), vreemd voor de andere (lees Olivier). Nadien stopten we nog bij een West-Vlaming die op de vulkaan een hotelleke uitbaat en dronken enkele pintjes samen en wisselden ervaringen uit. Een 48-jarige Waregemnaar die z n centen hier investeerde. Olivier was wel zo stom om de geheugenkaart uit de fotocamera te halen, en dus geen foto s van al dit interessants. We namen vandaag trouwens de hele dag een privechauffeur. Echt vreemd. Die man voert je overal naartoe en blijft overal wachten in de wagen en vult z n tijd met nietsnutten. Echt vreemd. Morgen trekken we naar de bergen, naar Monteverde. Daar heb je een nevelwoud en is naar t schijnt een goede plek voor natuur en dieren te spotten. Je hebt er een Amerikaanse settlement, Monteverde zelf. Wij gaan naar het naburige Santa Elena, waar de Tico s wonen. Dat zijn de echte Costaricanen.
11-07-2011 om 01:12
geschreven door Lien en Olivier
10-07-2011
Pura vida in Costa Rica
Na acht dagen Nicaragua zijn we aangekomen in Liberia, de eerste grote stad in Costa Rica. De grensovergangs was best grappig. Stempeltje om Nicaragua buiten te gaan, een kilometer te voet door no one's land en dan een stempeltje om Costa Rica binnen te gaan. Nicaragua maakte op ons een sterke indruk. Vriendelijke mensen, mooie natuur. De mensen zijn niet zo rijk, maar ik denk dat ze wel gelukkig zijn. Zo arm zijn ze nu ook niet want iedereen heeft er een tv en frigo. Nicaragua is trouwens een van de laatste communistische regimes in de wereld. In augustus zijn er verkiezingen en de communistische sandinista's blijven er wellicht aan de macht. Why not, als iedereen gelukkig is. De laatste dagen zaten we in Ometepe, bij ons vooral bekend door Lieve Blanquaert en voorbij de grens. Inderdaad, wij zaten aan de voet van de vulkaan die de tien gehandicapten beklommen hebben. Chapeau, wij zagen het niet zitten. Nu dus in Costa Rica, een heel stuk westers (lees duurder). Het land verkoopt zichzelf als pura vida, het echte leven. Het is het land van de mooiste natuurparken ter wereld. We zijn benieuwd...
10-07-2011 om 01:40
geschreven door Lien en Olivier
Fotoreeks van Ometepe
10-07-2011 om 01:31
geschreven door Lien en Olivier
08-07-2011
Isla de Ometepe
We zitten nu al enkele dagen in Isla de Ometepe, een groot eiland gevormd door twee vulkanen in een grote binnenzee in Nicaragua. Opnieuw, het is hier prachtig. We zitten in een prachtig ecologisch hotelleke op het einde van het eiland. Er is zelfs geen deftige weg naar het hotelleke. We hebben gelift en gelukkig waren er vier missionarissen uit Texas zo vriendelijk om ons mee te nemen. We hebben hier al gewandeld naar een prachtige waterval en gekajakt naar een apeneiland en een moerasgebied. We zagen zelfs een kaaiman of drie. Mijn mountainbikevrienden zouden het hier het paradijs vinden, want fietsen is hier lastig maar prachtig. Veel modder, singletracks, klimmetjes... Dit heb je niet in België. We fietsten rond het eiland, zaten even in een tropische storm, en gingen verder over het strand. s Avonds is het telkens buffet met veel fruit en lekker milkshakes. Nu gaan we nog naar een strandje, een hippiehut, een bananenplantage en een poel met opborrelend grondwater. We kwamen effe een cabana tegen met internet en stopten even om te internetten. Morgen verlaten we Nicaragua en trekken we naar Liberia in Costa Rica om er een speciale vulkaan te bezoeken. Daar hebben we wellicht vlotter internet, dus horen we jullie graag.
08-07-2011 om 19:15
geschreven door Lien en Olivier
05-07-2011
De eerste fotoreeks
Vandaag nog vulkaan Masaya beklommen. Morgen naar eiland Ometepe, en daar wellicht moeilijker internet. Hier enkele fotootjes.
05-07-2011 om 05:43
geschreven door Lien en Olivier
04-07-2011
Mountainbiking Nicaragua
Onze valiezen hadden we snel terug. Wel moesten we op de luchthaven wat wachten op de bagage. Het is hier een andere manier van werken, lees trager. 12 uur na landing hadden we dus al onze bagage en dus klagen we niet. Hoofdstad Managua lieten we snel achter ons, gevaarlijk naar t schijnt en dus snel richting Granada. Die stad verkoopt zich als de oudste stad van Centraal-Amerika. Het is een erg gezellig ding met oude en kleurrijke gebouwen, en lekkere smoothies voor Lien. We deden al een stadswandeling en trokken er al een dag op uit met de mountainbike. In het stadje zelf een helse opgave, maar zalig buiten de stad. We trokken naar een ongerept schiereiland met veel natuur en naar een vulkaankrater gevuld met regenwater, een laguna met kristalhelderblauw water Laguna de Apoyo. 40 km in de benen, het is ferm veel hier in de hitte en vochtgraad. Het is hier regenseizoen, en dus minder Amerikaanse toeristen. Wel regent het hier iedere ochtend twee uurkes. Ideaal voor Olivier die dan online de Tour kan volgen, we zitten acht uur achter he. Zal spannende tour worden met Contador die moet aanvallen. Eerste foto s binnen de 24 uur op deze website.
04-07-2011 om 15:43
geschreven door Lien en Olivier
02-07-2011
Goed aangekomen
Hier zijn we dan na een lange vlucht en een welverdiende nachtrust! Alles is super goed verlopen, tot op het einde wanneer we ontdekten dat onze valiezen blijkbaar niet op dezelfde vlieger als wij zaten. Geen al te grote paniek (misschien zelfs een beetje opluchting dat ik nu niet moet sleuren met die 20kilo grote zak) want ze verzekerden ons dat die dan hoogstwaarschijnlijk wel aankomt met de volgende vlucht van morgen rond 12u. Dus dit staat nu op ons programma voor vandaag: terug naar de luchthaven, wat hier maar 2km van ligt, en dan pas beslissen we of we verder reizen naar Granada of nog even hier in de hoofdstad gaan vertoeven. Wat algemeenheden over Nicaragua tot nu toe: zotte taxichauffeurs, goeie temperatuur, tof eerste hotel MET zwembad, lekker eten en een goed bedje! Je mag binnen 3 dagen de eerste foto`s verwachten!!
02-07-2011 om 19:42
geschreven door Lien en Olivier
30-06-2011
Een dag voor het vertrek
Voila, we zijn nu vertrekkensklaar. De valies van Olivier is al een tijdje gereed, en die van Lien... Ja, die is al enkele keren opnieuw volledig leeggehaald en weer volgestoken. Blijkbaar zit er wel erg veel in haar trekzak. De trekzak van Olivier weegt drie keer zo weinig. Veel oude T-shirts, die we er achter kunnen laten. Morgen is het een dagje vliegtuigen. Via Londen gaat het naar Miami. Twee grote luchthavens. Dan gaat het naar Managua. Daar hebben we een sjiek hotelletje geregeld, en ze komen ons oppikken op de luchthaven. Kwestie van niet te veel te sjoolen na een vermoeiende en lange dag in een onvertrouwde omgeving.
30-06-2011 om 19:46
geschreven door Lien en Olivier
Lien en Olivier in Nicaragua, Costa Rica en Panama
