Het is weer lang geleden dat ik nog eens iets geschreven heb, tijdens deze weken (bijna een maand zelfs is er weer veel gebeurd.  Ik hoop dat je wat tijd hebt, want het is een lange blog!

Vorige keer heb ik verteld dat ik dus mee naar een evangelische kerk zou gaan, dat heb ik dus ook gedaan… na eerst een hele dag thuis liggen te helpen met de strijk, planten, afwassen, … gingen we om 6hs naar de kerk. Alleja, kerk kunt ge dat niet noemen als ge de kerken in Belgie ziet, het is eerder een zaaltje met wat banken en een podiumke. Samen met de 2 kleintsen en mijn mama kwam ik daar dus binen en iedereen was aan het zingen en dansen dus dat zag er allemaal hee plezant uit. En als jullie denken dat ik daar als enig jeugdig persoon zat, niet waar, heel veel jonge mensen gaan hier graag naar de kerk. Maar buiten dat, iets wat me voor heel en leven gaat bij blijven denk ik. Op een positieve maar toch ook een beetje ‘negatieve’ manier. Op een gegeven moment begon iedereen steeds intenser te zingen en bedankten God voor alles en weet ik veel vervolgens ging de pastor, dat trouwens een vrouw is, en nog iemand gaan naar iedereen en brabbelden daar wat tegen met gevolg dat die persoon eerst begon te lachen, vervolgens in trance op de grond valt enuiteindelijk werd  de lachbui een huilbui. Voor mij was dat toch wel even een grellig moment als je een stuk of 6 mensen tegelijk dar ziet liggen… Ook mijn mama deed hier aan mee, terwijl de kindjes daar gewoon liggen rond te lopen… Na dit toch wel beetje choquerend moment werd er uit de bijbel voor gelezen, weer gezongen en om de mis af te sluiten werd ik, die voor hun een speciaal belangrijk persoon was, bedankt om te komen. Wanneer ze vroegen wat ik er van vond, durfde ik niets anders zeggen dan goed. Niet dat ik het slecht vond, maar toch wel best choquerend als je zoiets nog niet had gezien en zeker dat je zoiets nooit had verwacht.

Maar nu genoeg kerkelijke praat, de dag daarna ben ik met mijn fietske met een groepje vrieden naar Lago Puelo gefietst. Met veel goede moed begonnen we aan onze 15km lange trip. Voor degene die het niet weten, ik woon hier tussen de bergen dus ja, het was heel vermoeind J Normaal zouden we naar het meer met het prachtige uitzicht fietsen maar niemand had nog zin om helemaal naar daar te gaan dus zijn we maar in het centrum gebleven, eten gekocht en lekker gepicknickt. Daarna begonnen we aan de terugweg, een terugweg met vele problemen. Als je voor de eerste keer uw fiets geruikt is het blijkbaar niet zo slim om zo ver van huis te gaan… fiets kapot! Daar staat ge dan, al een geluk heeft er iemand haar papa gebeld en is die ons met de camionette komen oppikken en naar huis gebracht. Dat was toch wel even ene domper want heb deze fiets hier moeten kopen maar nu enkele weken later is dat probleem helemaal opgelost, werkt de fiets beter buiten het feit dat de banden na 3 dagen terug leeg zijn. We zullen maar aan onze armspiertjes denken en aan het geld dat we er aan uit hebben gegeven, het is trouwens toch maar voor een jaartje dus ne super fiets moet da nu ook weer niet zijn.

Maandag begon er dan weer een week school, best wel een saaie week als ik er zo nu aan terug denk. Deze week was ook niet de leukste week, vele moeilijke momenten, de eerste traantjes zjin ook gevloeid. Misschien wel is goed dat alles er uit kwam en nen goeie babbel heb gehad met mijn ouders hier. Een jaar in een ander land kan biet altijd goed verlopen, je hebt denk ik soms wel nood aan ups and downs waar je alleen maar sterker wordt. Dat het een leerrijk jaar is en nog meer gaat worden wordt me elke dag steeds duidelijker.

In het weekend doe ik op zaterdag overdag mestal niet veel, dan wordt er hier thuis vooral veel in het huishouden en buiten gedaan.  Op zondag zijn we dan naar onze campo ( vertaling is boerderij maar dat is het niet) geweest, eerder een stuk landschap hier 30km vandaan. En het is er prachtig, het stuk van mijn ouders en denk van de hele familie is 200 hectare groot. We hebben daar wat rondgewandeld, geplant en dan weer naar huis voor de superclassico! In argentinie heb je 2 grote voetbalploegen, Boca Juniors en River Plate. Bij mij thuis zijn ze helemaal into Boca. En op deze zondagavond was het dus de grote clash, en jaja Boca heeft gewonnen! Bij onze buren werd er vuurwerk afgeschoten en gaan al de Boca supporters naar het centrum met de auto om een caravan te vormen met vlaggen en toeters en gezang… heel leuk om eens mee te maken :D 

Maar maandag was het weer zover, school! Het begint wel iets leuker te worden want ik versta steeds meer en meer J Sinds vrijdag heb ik ook een computer gekregen dus das wel zalig, spijtig genoeg heb ik er wel geen internet verbinding mee thuis maar voor muziek te luistere, fotos te kijken en natuurlijk voor school is het zalig! En in deze week, op woensdag, heb ik ook mijn eerste les tango gehad! Met Sophia en Emilie, 2 andere AFS’ers ben ik geweest. Alleen hadden we een klein probleemke over het hoofd gezien, tango danst ge met ne man… Al een ‘geluk’ kregen we van de lerares ne vent van in de 40 voor ons en moest er voor de rest steeds iemand het mannendeel dansen. Maar het is voor de rest wel heel goed meegevalen, denk dat ik 2 maanden lang elke woensdag ga gaan. Dan ken ik de basis zo wat en na deze 2 maanden gaan we weer iets anders lerén. Zo blijven we bezig :D. Ondertussen en week verder en zijn we weer naar tango geweest alleen was het blijkbaar geen tango, dus nog een weekje wachten voor de tweede les.

Vrijdagavond, 11 oktober, heb ik mijn zus Laura voor de eerste keer gezien, zij komt voor een klein weekje naar huis. Ondertussen is ze terug naar huis en heb ik een super week gehad, heel veel gedaan. Gaan wandelen in de bergen, heel veel familie bezocht en veel familie op bezoek gehad, 2 keer chocomousse gemaakt (ze vinden die hier super lekker) en heel veel gekaart! Ik kijk al uit naar de zomer (december, januari, febuari) wanneer ze voor een langere periode komt.

Ondertussen is het hier ook super warm weer, de zon is hier heel sterk. Volgende woensdag ben ik hier al 2 volle maanden, dat de tijd hier snel gaat kan ik zeker wel zeggen! Dat wordt dus maar meer en meer genieten van alles wat ik hier kan meemaken, doen en leren.

Vele zonnige groetjes

Li :D