22-06-2015 om 16:38 geschreven door Lieke  

Bloggen... Al veel van gehoord, nu toch maar eens bekeken en een eigen blog aangemaakt. Waarom...? Geen idee.

Uiteindelijk kan ik steeds bij men ventje terecht en bij mijn mateke.... Maar toch, ik wil niet steeds de zeur zijn en misschien helpt het wel wat om het zo van me af te schrijven..

Na jaren pijn, ontstekingen en operaties werd in december voor het eerst de term fibromyalgie gebruikt in het UZA..

Slikken, dat wel, want was dit niet meer iets dat "tussen je oren zat" zoals je wel vaak hoort??  Neen denk ik dan maar, want ik ga mezelf toch geen blazen wijsmaken,  pijn hebben zonder dat die pijn er is, en een chirurg opereert niet als er niets aan de hand is,

een professor zegt niet dat je "het perfecte schoolvoorbeeld" bent van een golf en tenniselleboog als er niets te zien zou zijn op de echo...

Ondertussen zijn we 6 maanden, een heleboel medicaties en 25 beurten fasciatherapie verder en ben ik nog geen stap vooruit. Erger nog.. ondertussen zit ik al 4 weken met zware hoofdpijn en een "goei" ontsteking van mijn nek en aanhechtingsspieren.

Thuis geschreven door de huisarts,(wat het schuldgevoel naar de collega's dan weer aanwakkert) nadien door de "fibro-arts" die me nog eens 9 beurten extra kine gaf in het ziekenhuis.

Na 3 kine beurten moet ik eerlijk toegeven dat de hoofdpijn iets lichter is, maar dat de nek/hals/achterhoofdspijn enkel toegenomen is.

Dankzij een lieve collega kan ik woensdag bij de neurochirurg terecht die me jaren geleden reeds voor mn nek behandelde. Hopelijk heeft zij een oplossing. Ik hoop er zo hard op want heb het echt gehad.

Ik wil weer genieten van elke dag, lachen en onnozel doen, zoals de meesten dat van me gewend zijn..

22-06-2015 om 15:04 geschreven door Lieke