Vanmorgen telefoon gehad van H. Om te vragen waar we ondertussen ergens waren aanbeland in de procedure. Ik zei haar dat we in de 'top 10' staan. Maar veel zegt dat natuurlijk niet; in Toukoul houden ze blijkbaar niet echt rekening met de volgorde van de wachtlijst. Op zich is dat niet slecht; er worden immers altijd ouders gezocht voor een kind, en nooit een kind voor de ouders! En zo moet het ook, dat is in lijn met het verdrag van Den Haag. Dit verdrag beschermt de kinderen die betrokken zijn bij interlandelijke adoptie. Erg belangrijk natuurlijk, het geeft je een gerust gevoel te weten dat alles volgens welbepaalde regels verloopt, dat adoptiekinderen éch adoptabel zijn, dat er geen sprake is van willekeur, of erger, kinderhandel. Tenslotte doen we dit ook, voor een deel toch, om een kindje verder te helpen dat is zijn geboorteland geen toekomst meer heeft, een kindje waarvoor de enige uitkomst een adoptie is in een ander land.
