Vandaag
sloten we aan bij de Leonardo-groep waar, naast Lut en Wendy, ook andere
collegas van het Hivset bij betrokken zijn, samen met partners uit Spanje,
Roemenië en Ledovec, Tsjechië.
In de
voormiddag bezochten we een school voor Health care, social work and
management. De opleidingen die zij inrichten zijn zeer divers: o.a. sociaal
werk (niet echt te vergelijken met onze bachelor opleiding sociaal werk),
tandtechnieker, optieker, veiligheidsagent,
Vroeger
boden zij ook de opleiding verpleegkunde aan, maar deze werd recent door de
overheid doorgeschoven naar de bachelor opleiding aan de universiteit.
We kregen
een rondleiding door de school en bezochten vooral de praktijklokalen van de richtingen
tandtechnieker en optieker. Daarna kregen we toelichting over de 3-jarige opleiding
sociaal werk, met extra aandacht voor het werkplekleren. Net zoals bij ons
wordt er een dag- én deeltijdse opleiding aangeboden. Tijdens deze opleiding maken
de studenten kennis met een tiental stageplaatsen. Ook op deze school worden er
op regelmatige basis intervisiemomenten voorzien. De reflecties tijdens deze
begeleide samenkomsten maken een belangrijk onderdeel uit van hun evaluatie.
Tijdens deze uiteenzetting merkten we wel een duidelijk verschil op in de
samenwerking tussen student, mentor en stagebegeleider. Op geen enkel moment
zitten deze 3 partijen gezamenlijk rond de tafel om het groeiproces van de
student te bespreken. De evaluatie verloopt uitsluitend schriftelijk d.m.v. het
invullen van standaardfomulieren. Op het eerste zicht gaf dit ons toch een
beperkt beeld over het functioneren van de student. Wij ervaren de stagegesprekken
waarbij alle betrokken partijen aanwezig zijn als een meerwaarde.
De typisch
Tsjechische lunch gebruikten we met de hele groep in het dagcentrum in Ledce. Aangezien
er op donderdagnamiddag hier geen cliënten aanwezig zijn, hebben we ons op een
andere manier nuttig gemaakt. Er waren nog heel wat voorbereidingen te doen
voor ons (internationaal) afscheidsetentje.
We vonden
het jammer dat we geen afscheid meer hebben kunnen nemen van de cliënten waar
we toch twee weken mee hebben samengewerkt. Na de foto-expositie dinsdag moesten
we overhaast vertrekken voor de jongleersessie waardoor we ons niet realiseerden
dat dit de laatste keer was dat we de cliënten zagen.
Na een
evaluatie met Martin over onze werkstage in Ledovec, genoten we van het
lekkere eten, het aanwezige gezelschap en de muzikale intermezzos. Toen was
het moment daar om afscheid te nemen van onze Tsjechische collegas.
Vandaag maakten we kennis met een andere doelgroep. We
bezochten 2 bejaardentehuizen: één voor 36 personen met Alzheimer, een tweede
voor 70 bejaarden. Waarschijnlijk zijn ze niet representatief voor de doorsnee
bejaardenvoorziening in Tsjechië. Beiden hebben ze ons verrast in positieve zin: o.a. door de
kleinschaligheid, de inrichting en accommodatie en zeker ook hun warme
bejegening van de ouderen.
Het eerste rusthuis richt zich enkel tot dementerenden. Voor
hun werking ontvingen ze een certificaat van de plaatselijke Alzheimerliga. In
hun benadering herkenden we heel wat essentiële aspecten: fotos uit de oude doos,
betekenisvolle afbeeldingen op de slaapkamerdeuren, een vast dag- en weekritme,
basale stimulatie, werken met reminiscentie dozen, Wat wel anders is dan bij
ons, is dat er hier twee- en driepersoonskamers zijn.
Wat we bij het tweede rusthuis direct opmerkten is de ronde
vorm van het gebouw. Dit staat in schril contrast met de strakke, rechthoekige
blokken die dateren uit de communistische periode. Ook het interieur is heel
kleurrijk en modern. Er zijn heel wat ruimten voor verschillende doeleinden
voorzien: een reminiscentie kamer, een bibliotheek, een fysio- en ergoruimte,
een keuken, een cafetaria, een ruimte waar met biofeedbacktraining wordt
gewerkt, Hier zijn één- en tweepersoonskamers aanwezig.
In beide voorzieningen wordt veel belang gehecht aan een
goede samenwerking met familie. Ook het meebrengen van persoonlijke spullen
voor op de kamer wordt aangemoedigd.
We lunchten in Kacaba, een sociaal restaurant in Pilsen.
Hier bereiden ze mensen met eender welke beperking gedurende een jaar voor op
een tewerkstelling in het normale arbeidscircuit. Voor 80 % slagen ze hier in.
Daarna brachten we een kort bezoek aan een winkel in
tweedehandskledij. Dit is een sociale werkplaats en is gelegen in een drukke
winkelstraat. Vanuit Ledovec wordt dit project mee ondersteund.
Door het opdoen van heel wat verschillende indrukken vliegt
de tijd. Morgen is het reeds onze laatste werkdag!
Elke dinsdag staat er een uitstap op het programma. Ideeën voor uitstappen kunnen door iedereen worden aangebracht. Vandaag gingen we naar een fototentoonstelling in een oud, vervallen treinstation. Er werd verzameld aan de tramhalte in het centrum van Pilsen. Van daar vertrokken we te voet richting expositie. Onderweg werd nog gestopt aan een winkel waar liefhebbers nog een drankje of versnapering konden kopen. Inclusie was hier duidelijk merkbaar. Ook bij het binnengaan van de tentoonstelling, betaalde iedereen zijn eigen inkom. Het bezoek aan deze tentoonstelling toont aan dat de begeleiders oog hebben voor het aanbieden van hedendaagse culturele evenementen. Iedereen kreeg de kans om op eigen ritme de verschillende ruimtes te ontdekken.
In de latere namiddag namen we opnieuw deel aan een jongleer sessie in dezelfde psychiatrische voorziening van vorige week. Deze week was het een andere groep, nl adolescenten. Er werd gestart met oefeningen rond elkaar vertrouwen en samenwerken. Daarna werd er in kleinere groepen met hoepels, stokken en ballen gewerkt. Deze keer kregen we de kans om na de sessie in het gebouw van de jongeren een kijkje te nemen. Op de eerste en tweede verdieping zijn de klaslokalen ondergebracht, op de bovenste, afgesloten verdieping, bevinden zich de leefruimten. We waren aangenaam verrast door de vrolijke kleuren en de mooie tekeningen in de gangen.
Vandaag hebben we, samen met Wendy en Lut, een volledige dag in het dagcentrum in Ledce meegedraaid.
Om 9 uur wordt er bij een tasje koffie of thee gestart met het overlopen van de geplande taken van de cliënten en de begeleiders. Ook wij werden in de taakverdeling ingeschakeld. Enkele van de steeds weerkerende activiteiten zijn: tuinwerk, weefatelier, het kammen van Adela (de hond), wassen en strijken, koken, de bus poetsen, tafel klaarzetten, zorgen voor de dieren, broodkorstjes snijden voor de kippen, afval verzamelen en naar het containerpark in het dorp brengen, afwassen, ...
Onze rustdag... In de voormiddag hebben we onze blog bijgewerkt van de laatste 2 dagen. De vorige dagen hadden we er geen tijd voor. Het vraagt wel wat denkwerk om alle indrukken juist te kunnen verwoorden. Anderzijds zorgt het ook wel voor grappige intermezzo's.
's Middags was het jammer genoeg tijd om afscheid te nemen van Lieve. Met pijn in het hart zwaaiden we haar uit.
Daarna hebben we nog wat schoolwerk verricht.
Later op de dag gingen we op verkenning in Pilsen. Maar veel regen en een koude temperatuur zorgden er voor dat ons bezoek aan de stad eerder beperkt bleef. We kozen voor een rondleiding door de ondergrondse gangen, die ons een idee gaven over de geschiedenis van de stad.
Een lekker én gezellig etentje met Wendy en Lut sloot onze "rustdag" af.
Impressies vanuit Tsjechië
 "Crying or Very sad"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
){kind=link}