Het is een hele lange tijd geleden dat ik nog eens geschreven heb... (niet dat ik daar zo goed in ben^^)
De operatie is goed verlopen... nu ben ik al een 4tal maanden verlost van het ijzerwerk. (ilizarov)
Ze hebben mijn been gebroken op 3 plaatsen. Boven de knie, onder de knie en net boven de enkel.
Khad namelijk 26 pinnen door men been, op deze manier hebben ze mijn linker been helemaal recht gezet. Zo werd alles 'gefixeerd' vandaar dan ook externe fixator. Beetje zoals 'robocop'.
De pinnen waren open wonden tot op het bot. Wat natuurlijk heel gevoelig was voor infecties.
Dagelijks moest er aan de pinnen gedraaid worden met sleutel nr 10 om zo 3 maal per dag mijn been recht te zetten. (zelf)
Moeilijk om in te beelden hoe je zelf je been aan het rechtzetten bent. Het was echt wel pijnlijk.
De dagelijkse wondverzorging was ook een strijd elke dag opnieuw. De wondjes rond de pinnen mochten niet toegroeien en steeds open wonden blijven. Dus stel je maar eens voor dat een 'snee' 8maand aan een stuk terug open getrokken wordt.... grrrrrr....
De maanden dat ik hierin gevangen zat waren een échte hel... De pijn was hels!
Dan nog maar te zwijgen van de verzorging die ik nodig had. Jezelf niet kunnen wassen, naar toilet gaan, je eten of drinken nemen...
Plots ben je een 23jarige baby die vastgebonden ligt, dag en nacht.
Slapen was héél moeilijk. Zelf ben ik een buikslaper. Wat met ilizarov onmogelijk is. Dusja elke nacht bent je aan het vechten om ook maar een klein beetje op je zij te kunnen liggen maar dat hou je maar 5 min. vol....
Ik denk als ik het had geweten was ik er nooit aan begonnen.
Nu en dan komen er zo flitsen en beelden soms terug boven van de voorbije maanden en ik sta er zelf nog steeds van versteld dat ik dit het overleefd.
En nu... is mijn levenskwaliteit al beter?
Voor mezelf is er nog weinig verandering....
De pijn is er nog steeds elke dag, veel kan ik niet....
Tot grote frustratie van de mensen waar ik mee moet samenleven!
Ik zou heel graag op mezelf gaan wonen maar heb helemaal geen inkomen...
Geen recht op invaliditeitsuitkering, ziekte verzekering, stempel geld zoals ze het hier noemen.
Want als je nog geen jaar hebt kunnen werken heb je helemaal nergens recht op.
Zoals ik al eerder eens zei "er zijn mensen die het erger hebben".
Geef helemaal aan toe maar het helpt me voor geen meter...
Elke dag afwachten of er verandering komt en tevreden zijn met wat ik wel kan ?!
Het is moeilijk en zwaar... Ik wens dit niemand toe.
Maar we geven niet op! Ook ik heb recht op een leven! ;)
