|
Daar we het team slechts met 2 honden hebben kunnen uitbreiden, zijn we dus op zoek gegaan naar een manier om het team op 8 honden te krijgen. Zelf opnieuw een nestje kweken leek ons niet zo'n goed idee daar we niet meteen een gepaste reu (zonder stamboom) kenden. Een vreemde Malamute in de roedel brengen was een andere optie maar gezien hun vechtgedrag en wij geen ervaring hebben met vreemde honden, rezen hier toch wel wat vraagtekens. Misschien zou het makkelijker zijn 1 of 2 pups binnen te brengen. Dan was de vraag: mét of zonder stamboom? Zouden we niet toch eens een stamboomhond nemen? En dan misschien eens een officieel nestje kweken? Het is opmerkelijk hoe je als mens zo onderhevig kunt zijn aan impulsen die je van menig kanten beïnvloeden die eigenlijk, bij nader toezien, toch niet echt stroken met wat je werkelijk zelf wil en voor staat. Daar Peter en ik ook wel wat verschillen van mening inzake het enerzijds kweken van honden en anderzijds opvangen van honden, was het niet evident een keuze te maken. Na een uitgebreide zoektocht en veel twijfels, hadden we beslist een puppyteef met stamboom aan te kopen bij een Malamute-liefhebber in Frankrijk. Het was nogal spannend geweest daar we bij andere kwekers telkens te laat bleken te zijn. Na heel wat heen en weer gemail en uitwisselen van informatie bleken we dit keer geluk te hebben...althans dachten we...Je wordt als aankoper van een stamboompup namelijk heel nauwgezet gescreend (wat ik een goede zaak vind) maar daar hadden wij echter geen baat bij. Blijkbaar waren er andere Malamutekwekers die vonden dat wij té 'liberaal' met onze honden omgaan. Té liberaal...wat dat dan ook moge zijn...!! Inderdaad, onze pups liggen niet onder een gloeilamp, wij geven geen papfles, wij knippen niet hun kleine nageltjes...Onze honden leven buiten, in roedel, zo natuurlijk mogelijk... Ze werpen hun pups in hun eigen gekozen hok op stro of onder de grond, ze kiezen zelf wanneer ze hun vleeskluif begraven, weer opgraven en afknagen, ze vliegen elkaar regelmatig in het haar, ...Ik leg hierbij weliswaar de nadruk op zo natuurlijk 'mogelijk' want het blijft uiteraard een roedel honden in gevangenschap waarbij je als mens wel duidelijk je rol als leider (alfa) hebt.
En onze roedel krijgt wel degelijk de nodige verzorging, training en aandacht en dit op een gepast communicatieniveau. Onze honden zijn zelfs meer dan gewoon onze honden...zij brengen ons opnieuw dichter bij de natuur...terug naar de bron van het leven...ze leren ons gewoon 'eenvoudig' te leven...!
|
