Een week geleden, op 5 december is Happy bevallen. Ze heeft dit voortreffelijk gedaan en is de eerste 3 dagen niet zichtbaar uit haar hok gekomen. We vroegen ons zelfs af of ze wel ging plassen. Er waren 7 pups waarvan er 2 te klein waren om te overleven. Vandaag, na 1 week, hebben we de pups even gecontroleerd, wat Happy met alle vertrouwen toeliet. Het is een mix van zwarte en wolfsgrijze. Heel opvallend, er zit een piepkleintje bij en een paar superdikke. Binnen een 3-tal dagen zullen hun ogen open gaan en kunnen ze nog enkele weken lang veilig en warm in het stro liggen alvorens de buitenwereld te gaan verkennen.
Onze Nepal is ondertussen al 6 maand geworden en hotst en botst vrolijk rond, het liefst met Sherpa, haar favoriete speelvriend. Vooral nu Happy het wat kalmer aan doet daar haar buikje ferm rond geworden is. Ze begint zich al wat te nestelen in het verse stro in het nieuwe hok. We kiezen er bewust voor om de geboorte volledig natuurlijk te laten verlopen maw buiten in haar eigen omgeving en op haar zelf gekozen manier. Dit komt alleen maar ten goede aan de zelf regulerende overlevingskracht van de honden. We zijn benieuwd wat het worden zal.Wie dus van plan is om een kleine Malamut in huis te halen, laat maar horen.
Hierbij nog wat info over de afkomst:
Moeder Happy is 6 jaar oud en heeft een aantal jaren gewerkt in het wedstrijdteam van Tim Bosseloo. Nu maakt ze deel uit van ons recreatief mushingteam. Happy heeft een St. Hubertus-stamboom.
Vader Gipsy "Manoush-Gipsy" (zie foto) is 1 jaar geweest. Hij is de zoon van onze Ishra en heeft ook een St. Hubertus-stamboom.
De pups kunnen echter geen stamboom krijgen gezien dit nest niet gepland was daar Gipsy nog niet gekeurd werd als dekreu.
Een maand met uiterst natuurlijke gebeurtenissen die echter niet altijd even aangenaam zijn. Met een loopse roedel dien je ogen op je rug te hebben. En gezien dit niet het geval is, weten die teven en reu's het handig aan boord te leggen om het naar hun zin te hebben. Eén van onze jonge snaken heeft het dus voor mekaar gekregen om Happy te dekken. We dachten dat haar loopsheid reeds voorbij was maar we hebben sterk het vermoeden dat ze toch zwanger is.
Hoe meer honden, hoe meer vreugd...(zou je kunnen zeggen) maar ook hoe meer afscheid nemen. Allegria, zus van onze alfa Alegro, is heen gegaan. Ze had reeds een tijd de positie van ranglaagste (omega) aangenomen en had sedert een mushing-accidentje, jaren geleden, een angst opgelopen die ze nooit meer echt kwijt geraakt is. Bachbloesems hadden haar weer actief gemaakt in het mushen maar ze bleef zich altijd afzijdig houden in de roedel. We zullen haar herinneren als een zeer lieve en (naar ons toe) aanhankelijke dame.
Tja, de tijd vliegt. De 4 musketiers van Ishra worden morgen 1 jaar. De reu's zijn flinke, uit de kluiten gewassen kerels geworden die het supertof vinden om elkaar uit te dagen. Mokshe is wat kleiner gebleven, wat nog niet betekent dat ze geen goede trekster zal worden. Zij blijven voorlopig samen met hun moeder in het achterperk. Daar Ishra hoe langer hoe meer uithaalde naar Happy én met de komst van Nepal, heeft ze met haar kroost haar terrein in de huistuin moeten inwisselen voor het achterperk. Niettegenstaande de kordate aanpak van Peter, blijft ze echter moeilijk doen tgo de honden die ze onder haar niveau acht. We willen echter voorkomen dat dit negatieve gedrag wordt overgenomen door haar pubers en gezien ze heel aanhankelijk is naar mensen toe, hebben we beslist om een andere opvang voor Ishra te zoeken. Wie zich geroepen voelt, laat maar horen.
Onze jongste spruit Nepal heeft het helemaal naar haar zin. Ze vindt bij Happy een moeder en een speelvriendin en vindt het superleuk om mee te gaan wandelen, vooral als ze kan kennis maken met allerhande andere dieren.
Een mooie naam, nietwaar, al zeg ik het zelf. Zo heet onze nieuwe pup, maar noem haar gewoon maar Nepal, hoor. Zo hoort ze ook een beetje bij Tibet en Sherpa... Happy heeft Nepal gisteren op een evenwichtige hondse manier ontvangen vóór het huis, vóór ze de tuin betraden, echt zoals het een onthaalteef betaamt. Nepal was uiteraard op haar hoede maar Happy gaf haar alle tijd om haar op haar gemak te stellen. Vannacht sliep Nepal binnen in de kennel maar na vandaag de ganse dag het terras en de tuin te hebben verkend samen met Happy is het duidelijk dat het klikt tussen die 2. Happy is heel rustig en toch speels met haar, toont haar goeie voorbeelden en wijst haar terecht waar nodig. Ze deden zelfs al hun dutje samen in de buitenkennel. En Happy voelt haar op haar best, nu ze een nieuw maatje heeft en Ishra veilig op het andere terrein vertoeft.
We zijn gisteren op puppybezoek geweest bij Shadow van On Kamiakan Trail. De pups zijn (uiteraard) heel schattig: 3 wolfsgrijze en 3 zwart-witte waarvan 1 teefje. We konden kiezen en de keuze was snel gemaakt: een zwart-wit teefje (volgens de kweekster eerder seal dan zwart maw bijna zwart). De stamboomnaam is ook al gekozen en het wordt: Native of Wildernes (is het jaar van de N). Binnen 4 weken kunnen we haar ophalen. Spannend...! En nu verder hard werken om de omheining achteraan klaar te krijgen zodat Ishra met haar 4 jonge snaken kan verhuizen naar dit terrein. Dan kan Happy in alle rust de nieuwe pup in de tuin verwelkomen.
Onverwachts blij nieuws! De drachtige teef van kennel On Kamiakan Trail, Holy Shadow, heeft toch 6 puppy's... geboren op 16 mei. En er is een teefje voor ons, een zwart-wit dan nog, net wat we wilden! Nieuw bloed met zwart-witte vacht. Met onze Indi (waarmee we verschillende shows liepen om haar te laten keuren voor een RISH-stamboom) kunnen we immers geen nest voorzien daar haar heupen niet voldoen en 1 nest met Ishra vinden we voldoende daar zij niet het type is waar we helemaal weg van zijn. Uit het nest van Ishra hebben we wel Tibet en Gipsy die we mogelijks als dekreu kunnen laten keuren. Maar we zien wel wat de tijd en de evolutie ons brengen.
We kregen bericht van kennel 'On Kamiakan Trail' dat ze binnenkort een nestje zullen hebben waarvan we graag een nieuwe pup hadden aangekocht maar helaas... de echografie geeft aan dat er slechts 4 pups zullen zijn en deze zijn al gereserveerd. Rare wereld toch.... je moet reeds een pup reserveren die nog niet eens bestaat...!! Naar aanleiding van regelmatige conflicten tussen onze roedel en de buurhonden hebben we beslist een nieuwe houten omheining te plaatsen terwijl onze jonge snuiters zich goed amuseren: veel spelen én ook ruzie maken, ferme putten graven, de ouderen uitdagen...maar strenge alfa's (Allegro en Peter) maken hen op tijd duidelijk waar de grenzen liggen. Soms komt een reaktie ook wel eens te laat met blijvende gevolgen, zoals een té enthousiaste stoeipartij die Sherpa een lidteken op zijn oog bezorgde.
Ishra mocht vandaag haar kroost kennis laten maken met de grote wandeling hier in de buurt. De pups, ondertussen al 5 maanden oud, gingen al regelmatig mee, 2 per 2 aan de voet, op stap rond de vijver. Maar dat lopen aan de voet blijft toch een uitdaging. Dit maal heb ik hen getraind op basis van pure gewenning, dus zonder training noch beloning. En ik geloof erin dat dit slaagkansen heeft als je dit dagelijks 2x kunt uitvoeren vanaf de leeftijd van 2 maanden. Ik heb echter, wegens te veel werkopdrachten, dit schema niet kunnen aanhouden met als gevolg dat hun trekeigenschappen al vrij snel de kop opstaken en aan de voet lopen ondertussen geen optie meer was. Maar gezien het de bedoeling is dat ze het mushingteam zullen vervoegen, is dit uiteindelijk een pluspunt. Ze zijn deze namiddag de wandeling gestart vol energie en na een uur stappen in de lentezon, vonden Tibet en Sherpa dat ze wel nog een rondje zouden kunnen doorgaan maar Gipsy was duidelijk aan rust toe. Mokshe vond ook dat het voorlopig OK was.
Vannacht heeft Thorgall onverwachts de reis naar de andere hondenwereld aangevat. We wisten dat hij niet heel lang zou leven daar hij té zwaar was en leed aan artrose op zijn achterpoten. Hij was al jaren op dieet maar slaagde er toch steeds weer in om een vleeskluif te verstoppen om het daarna weer op te graven en er gulzig zijn tanden in te zetten. En deze morgen, onaangekondigd, was hij niet meer. Thorgall, we zullen je herinneren als de soms wat chagrijnige maar toch lieve vleesvreter. Hopelijk krijg je veel vleeskluiven in de stille hondenwereld.
Er is opnieuw een teefje vertrokken, Mala-Nepal die nu Sheila zal heten. Maar niet getreurd, ze zal meteen ook een grote vriend hebben en dan nog wel een Malamute. Ze zal dus wellicht tussen goeie poten terecht komen. Nu zijn ze nog met 4 en we hebben gekozen om deze 3 reu's en 1 teefje te houden om ons mushingteam te vervoegen. Allegro en Alegria worden dit jaar immers al 9 jaar. We moeten al gaan denken aan hun brugpensioen.
Het nieuwe jaar is met afscheid gestart. Gobi, die al een tijdje aangaf dat ze zich niet goed voelde in haar vel, heeft vannacht haar laatste adem uitgeblazen. Vanmorgen lag ze vredig stil in haar hok met haar moeder Alegria die naast haar waakte. We hadden niet verwacht dat ze zo snel zo snel zou sterven. Maar we hebben het leven niet in de hand, Moeder Natuur beslist. Het ga je goed, Gobi, je blijft in onze herinnering als de bliksemafleider in de roedel. Als er herrie was, trok je de aandacht naar je toe zodat de anderen werden afgeleid van het probleem. Met je 5,5 jaar ben je te vroeg vertrokken.