zijn altijd moeilijke tijden. Vooral de teven zijn dan zo bitsig tegen elkaar en vliegen voor een muggescheet mekaar in in het haar. Soms met verwondingen als gevolg. En dit keer is Chimouk er niet aan ontsnapt. Het gaat eigenlijk al een hele tijd niet zo goed tussen haar en Venus. Sedert Venus de rol van alfateef van haar moeder Shakira aan het overnemen is en dus nu functioneert als uitvoerende alfa (ook soms als beta omschreven) denkt ze dat ze bij iedere overtreding van de andere roedelteven moet ingrijpen en hierbij haar tanden gebruiken. Gisteren rond middernacht hoorden we een hels kabaal. Peter vloog meteen het perk in maar het kwade was al geschied: op het eerste zicht leek het wel of Chimouk haar li-oog kwijt was. Gelukkig was het de huid net eronder die weggescheurd was. Daar dit nu wel een plaats leek waar dit niet spontaan weer mooi zou dichtgroeien, zoals dit meestal wel op andere plaatsen gebeurd, zijn we meteen naar de dierenarts van wacht gegaan. In een half uurtje was alles geklaard en leek onze Chimouk wel een hondenon met haar kap aan. Haar kop ziet er momenteel afschuwelijk uit: haar weggescheerd, enkele paarse draden rond haar oog, vies vocht die uit de wonde loopt, dan nog een laag zalf erop...Maar de dierenarts vermoedt heel sterk dat ze geen letsel zal overhouden. Oef!
